Για Φαντάσου…
- Imagine That
- 2009
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Κωμωδία, Οικογενειακή, Φαντασίας
Τι θα γινόταν άραγε αν ο φανταστικός κόσμος της κόρης σας έκρυβε το κλειδί για την επαγγελματική σας επιτυχία; Όταν η οικονομική αυτοκρατορία ενός ανταγωνιστικού μεγιστάνα κλονίζεται, η επτάχρονη κόρη του επιστρατεύει τον φανταστικό της κόσμο και όλες του τις πριγκίπισσες για να τον βοηθήσει.
Σκηνοθεσία:
Karey Kirkpatrick
Κύριοι Ρόλοι:
Eddie Murphy … Evan Danielson
Yara Shahidi … Olivia Danielson
Thomas Haden Church … Johnny Whitefeather
Marin Hinkle … Κα Davis
Ronny Cox … Tom Stevens
Nicole Ari Parker … Trish
DeRay Davis … John Strother
Vanessa Williams … Lori Strother
Martin Sheen … Dante D’Enzo
Stephen Root … Fred Franklin
Richard Schiff … Carl Simons
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Ed Solomon, Chris Matheson
Παραγωγή: Lorenzo di Bonaventura, Ed Solomon
Μουσική: Mark Mancina
Φωτογραφία: John Lindley
Μοντάζ: David Moritz
Σκηνικά: William Arnold
Κοστούμια: Ruth E. Carter
- Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Home Cinema.
- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Imagine That
Ελληνικός Τίτλος: Για Φαντάσου…
Παραλειπόμενα
- Πρώτη ταινία για τη μικρή Yara Shahidi.
- Την κριτική αποτυχία, ακολούθησε η εμπορική. Με μπάτζετ 55 εκατομμύρια δολάρια, το φιλμ έβγαλε μόλις 23.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 10/1/2017
Όταν κάνεις μία φορά το λάθος, το κάνεις ξανά; Αν η λογική απάντηση είναι όχι, δεν ταιριάζει καθόλου με την καριέρα του Έντι Μέρφι. Όποτε συνδυάζει την κωμωδία με στοιχεία φαντασίας, πετυχαίνει το «ανείπωτο», με αυτήν του την εμμονή να τον έχει κάνει τρομοκράτη των ταμείων, με την αρνητική έννοια. Εδώ, το όλο θέμα το περισώζει ο οικογενειακός χαρακτήρας και η μικρούλα Γιάρα Σαχιντί, στην πρώτη της εμφάνιση, που είναι σκέτη γλύκα. Βέβαια, αν θέλετε γλύκα, υπάρχουν και τα ζαχαροπλαστεία…
Η ταινία δεν μπορεί να κατασταλάξει στον κωμικό της χαρακτήρα, αλλά δεν παίρνει πολλά κι από τη φαντασία. Μοιάζει να έπεσε μια καθωσπρέπει σεναριακή ιδέα για εμπορικό σινεμά, κι απλά να την έβαλαν κάτω να τη γυρίσουν χωρίς γενικό σχέδιο. Ο Μέρφι είναι ελάχιστα κωμικός, ο Χέιντεν Τσερτς αναλώνει το ταλέντο του, κι ούτε μια σοβαρά κωμική ατάκα δεν θα σας βγάλει από τον γενικό λήθαργο (χωρίς να ταινία να σώζεται από τον χαρακτηρισμό της δραμεντί, μια και δεν είναι φτιαγμένη ως μία). Ολοφάνερη η απειρία του σκηνοθέτη και οι εμπορικές καταβολές των δύο γνωστών σεναριογράφων. Η ταινία αποτέλεσε μια τρανταχτή εμπορική αποτυχία και δεν ήταν καθόλου περίεργο που είδαμε ακόμα μία φορά τον πάλαι ποτέ αγαπημένο Μέρφι στα Χρυσά Βατόμουρα.
Βαθμολογία: