Ξενοδοχείο για Τέρατα 3: Ώρα για Διακοπές (2018)

ΣΥΝΟΨΗ

Η Μάβις κάνει έκπληξη στον Δράκουλα μια οικογενειακή κρουαζιέρα στο πολυτελές Κρουαζιερόπλοιο των Τεράτων, ώστε να πάρει διακοπές κι αυτός από το να εξασφαλίζει σε όλους τους άλλους μια ευχάριστη διαμονή στο ξενοδοχείο του. Αλλά και η υπόλοιπη τερατο-παρέα δεν μπορεί να αντισταθεί και βρίσκεται κοντά τους. Φεύγοντας από το λιμάνι, ο έρωτας κάνει την παρουσία του όταν ο Δράκουλας γνωρίζει τη μυστηριώδη καπετάνισσα του πλοίου, την Έρικα. Τώρα είναι η σειρά της Μάβις να γίνει ο υπερπροστατευτικός γονέας, κρατώντας μακριά τον μπαμπά από την Έρικα. Και σαν να μην έφτανε όλο αυτό, το αντικείμενο του πόθου του Δράκουλα είναι στην πραγματικότητα απόγονος του Βαν Χέλσινγκ, της νέμεσης του Δράκουλα και όλων των τεράτων.

Σκηνοθεσία:

Genndy Tartakovsky

Κύριοι Ρόλοι:

Adam Sandler … κόμης Dracula (φωνή)

Andy Samberg … Johnny Loughran (φωνή)

Selena Gomez … Mavis (φωνή)

Kathryn Hahn … Ericka Van Helsing (φωνή)

Kevin James … Frankenstein ‘Frank’ (φωνή)

David Spade … Griffin (φωνή)

Steve Buscemi … Wayne (φωνή)

Keegan-Michael Key … Murray (φωνή)

Molly Shannon … Wanda (φωνή)

Fran Drescher … Eunice (φωνή)

Jim Gaffigan … Abraham Van Helsing (φωνή)

Mel Brooks … Vlad (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Michael McCullers, Genndy Tartakovsky

Παραγωγή: Michelle Murdocca

Μουσική: Mark Mothersbaugh, Tiesto

Μοντάζ: Joyce Arrastia

Σκηνικά: Scott Wills

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Hotel Transylvania 3: Summer Vacation
Ελληνικός Τίτλος: Ξενοδοχείο για Τέρατα 3: Ώρα για Διακοπές
Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: Hotel Transylvania 3: A Monster Vacation
Εναλλακτικός Τίτλος: Hotel Transylvania 3

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

Στόρι (χαρακτήρες): Ξενοδοχείο για Τέρατα του Todd Durham.

Παραλειπόμενα

Τεχνική: Computer-animated (ψηφιακό)
Η ταινία βγήκε και τρισδιάστατη.
Με 526 εκατομμύρια δολάρια κέρδη και με μπάτζετ 80, έγινε η πλέον επικερδής ταινία της σειράς.
Και στα ελληνικά, με τις φωνές των: Βασίλης Χαραλαμπόπουλος (Δράκουλας), Νατάσσα Σιδηροκαστρίτου (Έρικα), Κώστας Τριανταφυλλόπουλος (Βλαντ), Κώστας Αποστολίδης (Βαν Χέλσινγκ), Στεφανία Φιλιάδη (Μέιβις), Άγγελος Λιάγκος (Τζόνι), Βασίλης Μήλιος (Φρανκ), Λουκάς Φραγκούλης (Γουέιν), Θανάσης Κουρλαμπάς (Γκρίφιν), Φώτης Πετρίδης (Μιούρεϊ), Μελίνα Χατζηγεωργίου (Ντένις), Χρύσα Διαμαντοπούλου (Γουάντα), Λίλα Μουτσοπούλου (Γιουνίς), Χρήστος Συριώτης, Γιάννης Στεφόπουλος, Άσπα Τσαμαδή, Μαίρη Ρετσίνα, Ανδρέας Κυριακάκης, Αντώνης Θυσιάδης, Πέτρος Δαμουλής, Ρόζι Παπαϊωάννου, Αθανασία Ξυδά, Μόνικα Κασάνη, Σία Μπαμπιονιτάκη, Λίλυ Παπαγιάννη. Μετάφραση: Πάνυ Ναούμ. Σκηνοθετική επιμέλεια: Πέτρος Δαμουλής.

Μουσικά Παραλειπόμενα

Ο δημοφιλής ολλανδός DJ Tiesto αναγράφεται στη σύνθεση της ταινίας, αλλά συμμετέχει μονάχα στην τελική σκηνή.
Ορίτζιναλ τραγούδι είναι το I See Love του Jonas Blue με τη συμμετοχή του Joe Jonas, το οποίο ακούγεται στους τίτλους τέλους.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 17/10/2018

Εδώ συμβαίνει το εξής παράδοξο. Μοιάζει σαν οι δημιουργοί της πετυχημένης εμπορικής σειράς να σήκωσαν ψηλά τα χέρια περί του πώς θα συνόδευαν την εμπορική απήχηση με μια ποιοτική αντιστοιχία, και τους βγήκε ό,τι καλύτερο είχαν ως τώρα. Χωρίς λοιπόν να μιλάμε ότι το ξενοδοχείο των τεράτων μπήκε ξαφνικά στη λίστα με τα καλύτερα κινούμενα σχέδια των τελευταίων καν χρόνων, έχουμε έναν άξονα που επιτεύχθηκε πλήρως… τον χαβαλέ!

Από την αρχή του έργου, υπάρχει ολόγυρα μια αίσθηση ανοργανωσιάς, σαν να μην έχει σχεδιαστεί επακριβώς ένα πλάνο για το πώς θα γεμίσει η ιστορία. Αυτό που λειτουργεί μονάχα στην εντέλεια είναι οι μικρές ιδέες που πέφτουν διασκορπισμένα εδώ κι εκεί, με μια κεντρική ιστορία υπερβολικά απλή σε σύλληψη, αλλά κι ελάχιστα εξελισσόμενη, σε σημείο να μην απασχολεί εξολοκλήρου την ταινία. Σαν να ενσωματώνεται, μάλιστα, κι αυτή στη λογική των μικρών σκετς. Ακόμα κι ο ίδιος ο Δράκουλας είναι ένα μέρος του συνόλου, δεν επισκιάζει τους υπόλοιπους χαρακτήρες, και κυρίως δεν σοβαρεύεται για χάρη μιας σεναριακής ευκολίας που θα ωθούσε σε ένα βατό και πιο συναισθηματικό φινάλε. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, όντως τα τέρατα πήγαν διακοπές!

Ενώ όμως θα έλεγες πως με τις δύο πρώτες ταινίες θα είχε εξαντληθεί το χιούμορ των δημιουργών (πόσα άλλωστε αστεία μπορούν να βγουν με τους ίδιους πάλι ήρωες;), εδώ είναι που το τρίτο μέρος κερδίζει κατά κράτος τους «προγόνους» του. Με μια συμπεριφορά καρτούν μικρού μήκους, στιγμιότυπα όπως αυτά με τις τρεις μάγισσες και τον παππού Δράκουλα, ή το σόι των λυκανθρώπων τραβάνε γέλιο, με αποκορύφωμα την πλέον κλασική σκηνή της σειράς, τη «θανάσιμη» χορογραφία στα σκαλιά του κόμη με την καπετάνισσα λίγο πριν το φινάλε. Νοηματικά, οκ, είχαμε ήδη εξαντλήσει το θέμα της ισότητας ανάμεσα στους ανθρώπους πέρα από κάθε εμφάνιση, άρα το ότι κι αυτή η ταινία επιμένει σε αυτό, δεν θα θεωρηθεί και συν (καλό, βέβαια, που τονίζεται κι εδώ).

Συνολικά, και μάλιστα στο χαλαρό, η τρίτη επίθεση των τεράτων καταφέρνει τον χαβαλέ που τα δύο πρώτα μέρη δεν είχαν καταφέρει να φτάσουν σε κάποιο επιθυμητό επίπεδο. Ούτε εδώ θα ξεφύγουμε από το γεγονός ότι δεν έχουμε κινούμενα σχέδια υψηλής ποιότητας μα καθαρά εμπορικής λογικής, αλλά τουλάχιστον μικρότερο το κακό στην προκειμένη. Και με τη σκέψη πως το φυσιολογικό θα ήταν να είχε ξεφουσκώσει για τα καλά η συγκεκριμένη σειρά μετά την πρώτη ταινία, ψηφίζουμε τέρατα εις τριπλούν!

Βαθμολογία: