Get Santa

Κριτικός: Νίκος Ρέντζος

Έκδοση Κειμένου: 20/11/2015

Εκ της Βρετανίας μάς έρχεται αυτός ο Άγιος Βασίλης και έχει τη μορφή του συμπαθητικού κυρίου Μπρόουντμπεντ, εξαιρετικά δημοφιλούς άγγλου καρατερίστα, ο οποίος πλαισιώνεται από ένα επιτελείο γνωστών και καλών βρετανών ηθοποιών, χωρίς όμως το τελικό αποτέλεσμα να είναι ιδιαίτερα καλό.

Ο σκηνοθέτης, Κρίστοφερ Σμιθ, έχει δημιουργήσει μερικά ενδιαφέροντα φιλμ τα τελευταία χρόνια (καλύτερο δείγμα της δουλειάς του μέχρι σήμερα, νομίζω ότι είναι το Triangle), αλλά όλα είναι τελείως διαφορετικού ύφους από το Get Santa. Ο Σμιθ κινείται κυρίως στο είδος του τρόμου και του θρίλερ σε όλα του τα φιλμ, ενώ εδώ τον βλέπουμε να περνά σε ένα τελείως διαφορετικό κινηματογραφικό είδος, το οποίο δεν φαίνεται να του ταιριάζει. Πινελιές μαύρης κωμωδίας ανά διαστήματα, διάθεση για σάτιρα κοινωνικού-ταξικού περιεχομένου, μέσα σε μια ταινία που εντέλει απευθύνεται σε παιδικό κοινό και που μοιάζει να βρίσκει τον χαρακτήρα της τα τελευταία τριάντα λεπτά περίπου, με το κλασικό ταξίδι στο χωριό του Άγιου Βασίλη, τα ξωτικά, το έλκηθρο και τα δώρα. Μέχρι να φτάσουμε εκεί, έχουμε δει έναν πατέρα να προσπαθεί να φτιάξει τη σχέση του με τον ανήλικο γιο του, τον Άγιο Βασίλη να μπαίνει φυλακή και να προσπαθεί να ενταχθεί στο σύνολο των φυλακισμένων, αλλά και ταράνδους να έχουν ως τρόπο επικοινωνίας την αποβολή «αερίων», οπότε ίσως μπορείτε να καταλάβετε ότι μιλάμε για ένα μείγμα με πολλά διαφορετικά υλικά, τα οποία ήθελαν μεγαλύτερη προσοχή κατά τη διαδικασία μίξης.

Από την πλευρά των ηθοποιών, τα πράγματα είναι γενικά καλά. Ο Μπρόουντμπεντ είναι ένας συμπαθητικός Άγιος Βασίλης, ο Ρέιφ Σπολ στον ρόλο του πρόσφατα αποφυλακισμένου μπαμπά και ο μικρός Κιτ Κόνορ έχουν χημεία μεταξύ τους, ενώ οι παλιότεροι θα αναγνωρίσουν και την καλτ φυσιογνωμία του Γουόργουικ Ντέιβις, τον ηθοποιό που πάσχει από νανισμό και που έγινε διάσημος με το ρόλο του Γουίλοου, στην ομώνυμη ταινία του Ρον Χάουαρντ τη δεκαετία του ογδόντα, και του διαβολικού ξωτικού, στη σειρά ταινιών τρόμου Leprechaun.

To Get Santa είναι τελικά ένα φιλμ που θα παρακολουθήσουν πιο εύκολα τα παιδιά σας, που δεν έχουν μεγάλες απαιτήσεις από το σενάριο και δεν τα απασχολούν οι λογικές εξηγήσεις σε όλα όσα συμβαίνουν. Εσείς οι μεγαλύτεροι ηλικιακά δεν λέω ότι θα βαρεθείτε, αλλά σίγουρα έχετε δει πιο καλοφτιαγμένες χριστουγεννιάτικες ταινίες, είτε ανήκουν στις πιο «ενήλικες» είτε στις πιο «παιδικές». Αυτό που απαιτείται στα φιλμ του συγκεκριμένου είδους είναι μια δόση μαγείας και το φιλμ του Κρίστοφερ Σμιθ υστερεί και σε αυτόν τον τομέα.

Βαθμολογία: