
Παγωμένο Ποτάμι
- Frozen River
- 2008
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Γαλλικά, Μανδαρινικά, Ούρντου, Μοχόκ
- Αστυνομική, Δραματική, Δραματικό Θρίλερ
- 12 Μαρτίου 2009
Η Ρέι Έντι είναι έτοιμη να αγοράσει το σπίτι των ονείρων της για τη μικρή της οικογένεια. Αλλά όταν ο τζογαδόρος άντρας της τους παρατάει παίρνοντας μαζί του όλες της τις οικονομίες, η Ρέι βρίσκεται μόνη με δυο παιδιά και χωρίς σεντ στην τσέπη της. Στην προσπάθειά της ν’ ανακαλύψει τα ίχνη του άντρα της, συναντά, μάλλον ανορθόδοξα, τη Λίλα Λίτλγουλφ, ένα μοναχικό κορίτσι της φυλής των Μοχόκ, η οποία της προτείνει ένα σχέδιο για να βγάλει γρήγορα λεφτά. Το σχέδιο είναι υψηλής επικινδυνότητας: παράνομη μεταφορά λαθρομεταναστών πάνω στο παγωμένο Σεντ Λόρενς, με περιπολίες αστυνομικών και στις δύο όχθες του παγωμένου ποταμού. Με την απόγνωση της ανάγκης της για τα λεφτά εδώ και τώρα, η Ρέι δέχεται την προσφορά.
Σκηνοθεσία:
Courtney Hunt
Κύριοι Ρόλοι:
Melissa Leo … Ray Eddy
Misty Upham … Lila Littlewolf
Charlie McDermott … Troy ‘T.J.’ Eddy, Jr.
Michael O’Keefe … αστυνόμος Finnerty
Mark Boone Junior … Jacques Bruno
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Courtney Hunt
Παραγωγή: Chip Hourihan, Heather Rae
Μουσική: Peter Golub, Shahzad Ismaily
Φωτογραφία: Reed Morano
Μοντάζ: Kate Williams
Σκηνικά: Inbal Weinberg
Κοστούμια: Abby O’Sullivan
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Frozen River
- Ελληνικός Τίτλος: Παγωμένο Ποτάμι
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου (Melissa Leo) και αυθεντικού σεναρίου.
- Βραβείο πρώτου γυναικείου ρόλου (Melissa Leo) στο φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν.
- Πρώτο βραβείο στο φεστιβάλ της Στοκχόλμης.
- Μέγα βραβείο επιτροπής στο φεστιβάλ Sundance.
Παραλειπόμενα
- Σκηνοθετικό ντεμπούτο για την Courtney Hunt, που παρά την καλλιτεχνική επιτυχία του δεν είχε κάποια μεγάλη συνέχεια.
- Η Courtney Hunt προσέγγισε αρχικά το θέμα της μέσω μιας μικρού μήκους ταινίας, ώστε να μαζέψει τα απαραίτητα χρήματα για αυτό της το ντεμπούτο.
- Γυρίστηκε μέσα σε 24 ημέρες, σε θερμοκρασίες κάτω του μηδενός.
Κριτικός: Βασίλης Καγιογλίδης
Έκδοση Κειμένου: 1/12/2008
Η ιστορία δύο γυναικών, της Ray και της Lila, που ζουν στα σύνορα Ηνωμένων Πολιτειών-Καναδά μεγαλώνοντας μόνες τους τα παιδιά τους και οι οποίες βοηθούν μετανάστες να μπουν παράνομα στις ΗΠΑ. Και τα παίζουν όλα για όλα.
Στο επίκεντρο της ταινίας και πάνω από το Παγωμένο Ποτάμι τίθεται το Αμερικάνικο όνειρο. Το όνειρο μιας γυναίκας να επιβιώσει μόνη μαζί με τα δύο της παιδιά. Όμως η επίτευξη αυτού προϋποθέτει την προσφυγή της σε αθέμιτα, άνομα μέσα, αποτέλεσμα του τείχους που ξεπροβάλει από την κοινωνία ως εμπόδιο για την ικανοποίηση των βασικών ανθρώπινων αναγκών.
Η Courtney Hunt αναδεικνύει υποθέσεις του σήμερα, μεταξύ των οποίων η στάση απάθειας των αμερικανών πολιτών απέναντι στη μειονότητα των Ινδιάνων που ζουν στα σύνορα, της εγκατάλειψης της συζυγικής στέγης, της φτώχειας και της εμπορίας ανθρώπων. Διαχειρίζεται το κεντρικό της θέμα με έντονους, ειλικρινείς και υποδειγματικά αγωνιώδεις ρυθμούς, μπολιάζοντας σε αυτό όμως κάπως άκομψα τους λοιπούς της προβληματισμούς. Και καταφέρνει τελικά να αποτυπώσει με τα μελανότερα χρώματα την εικόνα της σημερινής Αμερικής. ‘Η καλύτερα μέρος αυτής. Εκείνο όμως που της προσάπτουμε είναι η λανθασμένη χρήση ενός προβλέψιμου μελό στο αγχωτικό της φινάλε, από το οποίο ξεπροβάλει μια αναίτια ανταλλαγή υγειών συναισθημάτων μεταξύ των δύο ηρωίδων.
Βαθμολογία:
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 6/3/2009
Στην ιδέα πως αυτή η ταινία είναι η πρωτόλεια της Courtney Hunt, η άμεση ευθύνη είναι η απόδοση συγχαρητηρίων. Το Παγωμένο Ποτάμι φανερώνει μια δημιουργό με εξαιρετικό ταλέντο, αλλά και μια δημιουργό που δεν πίστευε απόλυτα στη δύναμη του υλικού της: το σενάριο της θυμίζει αρκετά άλλα, ως προς τον τρόπο τουλάχιστον διαχείρισης. Είναι ένα ατόφιο δέσιμο του αμερικανικού ανεξάρτητου κινηματογράφου με ένα σινεμά ανοιχτό για το ευρύ κοινό. Θα μπορούσε εύκολα να είναι μια ταινία των Coen, αν οι δύο τρομεροί αδελφοί είχαν όρεξη να σοβαρευτούν…
Αν οι ΗΠΑ φαντάζουν ως το πιο πλούσιο κράτος του πλανήτη, τα παγωμένα όρια τους γεννούν άλλες ιδέες. Εκεί οι αυτόχθονες μαζί με τους παραγκωνισμένους «λευκούς» παλεύουν για έναν αξιοπρεπή βίο, και αν αυτό δεν είναι δυνατόν… απλά για τη ζωή τους. Το παγωμένο ποτάμι, που επιλέγει ως τοπίο η Hunt, είναι συμβολικά το όριο μεταξύ ζωής και θανάτου. Η ηρωίδα (έξοχη η προτεινόμενη για Όσκαρ Melissa Leo) συνειδητοποιεί σύντομα πως δεν υπάρχει τίποτα το ηθικά παράνομο στο να χαρίζει σε λαθρομετανάστες μια ευκαιρία για καλύτερη ζωή. Μαζί ελπίζει να κερδίσει αυτό που η «νομιμότητα» δεν έχει σκεφτεί να της παρέχει, και αυτό είναι ένα αξιοπρεπές σπίτι για την οικογένεια της. Είναι μια ταινία συναισθημάτων, και για αυτό σας προτείνω να την επισκεφτείτε άδειοι από σκέψεις, ώστε να της δώσετε μια ευκαιρία… να σας γεμίσει.
Βαθμολογία:
Στην καρδιά της καραντίνας για τον ιό που τρομάζει την ψυχή και παγώνει το χρόνο μια ευκαιρία να σταθούμε σε μια άγνωστη ταινία ηθικού ύψους τη Δευτέρα προς Τρίτη 31/3/2020 μετά τα μεσάνυχτα από το κανάλι της Βουλής. Στο Παγωμένο Ποτάμι, της Κόρτνευ Χαντ δίνω πολλούς πόντους, και έναν εναλλακτικό τίτλο - Η μεταστροφή. Δείτε το φίλοι μου - όπου το βρείτε - μην το χάσετε.