Frontera (2014)

ΣΥΝΟΨΗ

Σύνορα Αριζόνας-Μεξικού. Ο Μιγκέλ, ένας σκληρά εργαζόμενος πατέρας και αφοσιωμένος σύζυγος, περνάει τα σύνορα παράνομα, και τον συλλαμβάνουν αδίκως για τον φόνο της συζύγου του πρώην σερίφη Ρόι. Η έγκυος σύζυγος του Μιγκέλ πέφτει στα χέρια διεφθαρμένων Μεξικανών που εμπορεύονται το πέρασμα των συνόρων, καθώς προσπαθεί να βρεθεί κοντά του.

Σκηνοθεσία:

Michael Berry

Κύριοι Ρόλοι:

Ed Harris … Roy McNary

Michael Pena … Miguel Ramirez

Eva Longoria … Paulina Ramirez

Amy Madigan … Olivia McNary

Aden Young … σερίφης Randall Hunt

Julio Cesar Cedillo … Ramon

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Michael Berry, Louis Moulinet

Παραγωγή: Bill Andrew, Tracy K. Price, Alex Witherill, Mike Witherill

Μουσική: Kenneth Lampl, Darren Tate

Φωτογραφία: Joel Ransom

Μοντάζ: Larry Madaras

Σκηνικά: Mark Alan Duran

Κοστούμια: Daniela Moore

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Frontera
Ελληνικός Τίτλος: Frontera
Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: Frontera Norte [Μεγ. Βρετανία]

Παραλειπόμενα

Πρώτη μεγάλου μήκους σκηνοθεσία για τον Michael Berry. Μαζί με τη σύζυγο και την κόρη του έχουν ένα μικρό πέρασμα από το φιλμ.
Η πρεμιέρα του έγινε μέσω του ίντερνετ.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 7/8/2016

Το ότι τα αμερικανικά σύνορα τού σήμερα θυμίζουν άμεσα την παλιά Άγρια Δύση, είναι κάτι που πλέον στοιχειώνει όσες ταινίες αφορούν τη συνοριογραμμή ΗΠΑ-Μεξικό. Αυτό το μοτίβο του σύγχρονου γουέστερν επιλέγει κι ο Μάικλ Μπέρι για την πρώτη του ταινία, και υπάρχουν τόσα στοιχεία που είναι εξαρχής τοποθετημένα σωστά, που δεν υποπίπτει σε μεγάλες αστοχίες. Ήθελε σίγουρα ένα πιο έμπειρο όνομα στο σενάριο, μια και οι επιμέρους ιστορίες κάπου ανακατεύονται χωρίς να χρειάζεται, αλλά το δράμα κυλάει ορθά και στους σωστούς, σύμφωνα και με το φυσικό πεδίο, όρους. Πολύ μεστός ο Μάικλ Πένια σε πρώτο ρόλο, ενώ ο Εντ Χάρις παίζει με την άνεση ενός μεγάλου ηθοποιού που γνωρίζει, έτσι κι αλλιώς, τα συγκεκριμένα μέτρα ενός τέτοιου φιλμ. Λείπει η έκρηξη που υπόσχεται η πλοκή, αλλά αυτό έρχεται στον νου του θεατή μονάχα μετά το πέρας της θέασης.

Βαθμολογία: