
Όσο Υπάρχουν Άνθρωποι
- From Here to Eternity
- 1953
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Αισθηματική, Δραματική, Πολεμικό Δράμα
- 01 Δεκεμβρίου 1953
Ναυτική βάση του Περλ Χάρμπορ, 1941. Ο επιλοχίας Γουόρντεν συνδέεται με τη γοητευτική, μοναχική σύζυγο του λοχαγού Ντέινα Χολμς. Ο Ρόμπερτ Προύιτ, παρά το ταλέντο του στην πυγμαχία, αρνείται να εκπροσωπήσει τη μονάδα του στους αγώνες μποξ που διοργανώνονται στη βάση. Ο φίλος του, ο στρατιώτης Μάτζιο, αντιμετωπίζει προβλήματα με τον σαδιστή λοχία ‘Φάτσο’ Τζάντσον. Ο αναπάντεχος βομβαρδισμός του Περλ Χάρμπορ, ωστόσο, θα αλλάξει οριστικά τη ζωή όλων…
Σκηνοθεσία:
Fred Zinnemann
Κύριοι Ρόλοι:
Burt Lancaster … επιλοχίας Milton Warden
Montgomery Clift … Robert E. Lee ‘Prew’ Prewitt
Deborah Kerr … Karen Holmes
Donna Reed … Alma Burke/Lorene
Frank Sinatra … Angelo Maggio
Philip Ober … λοχαγός Dana ‘Dynamite’ Holmes
Mickey Shaughnessy … λοχίας Leva
Harry Bellaver … υποδεκανέας Mazzioli
Ernest Borgnine … επιλοχίας James R. ‘Fatso’ Judson
Jack Warden … δεκανέας Buckley
Claude Akins … λοχίας ‘Baldy’ Dhom
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Daniel Taradash
Παραγωγή: Buddy Adler
Μουσική: George Duning
Φωτογραφία: Burnett Guffey
Μοντάζ: William A. Lyon
Σκηνικά: Cary Odell
Κοστούμια: Jean Louis
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: From Here to Eternity
- Ελληνικός Τίτλος: Όσο Υπάρχουν Άνθρωποι
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: From Here to Eternity του James Jones.
Κύριες Διακρίσεις
- Όσκαρ καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, δεύτερου αντρικού ρόλου (Frank Sinatra), δεύτερου γυναικείου ρόλου (Donna Reed), διασκευασμένου σεναρίου, φωτογραφίας, μοντάζ και ήχου. Υποψήφιο για πρώτο αντρικό ρόλο (Montgomery Clift και Burt Lancaster), πρώτο γυναικείο ρόλο (Deborah Kerr), μουσική (δράμα ή κωμωδία) και κοστούμια.
- Χρυσή Σφαίρα σκηνοθεσίας και δεύτερου αντρικού ρόλου (Frank Sinatra).
- Υποψήφιο για Bafta καλύτερης ταινίας από οποιαδήποτε προέλευση.
- Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Κανών. Ειδικό βραβείο.
Παραλειπόμενα
- Ο τίτλος προέρχεται από ένα ποίημα του Rudyard Kipling, το Gentlemen-Rankers (1892), αναφερόμενο σε βρετανούς στρατιώτες της αυτοκρατορίας που έχασαν τον δρόμο τους και έμειναν καταραμένοι ως την αιωνιότητα.
- Ο θρύλος λέει ότι ο Frank Sinatra πήρε τον ρόλο μέσω της μαφίας, κάτι που χρησιμοποιήθηκε στην πλοκή του πρώτου Νονού. Παρόλα αυτά, επί χρόνια άνθρωποι που εργάστηκαν για την ταινία το αρνούνταν. Μια άλλη αναφερόμενη εκδοχή ήθελε τον ανερχόμενο αστέρα να παίρνει τον ρόλο μέσω της επιρροής της συζύγου του, Ava Gardner.
- Ρόλος προσφέρθηκε στην Joan Crawford, αλλά εκείνη απαιτούσε να κινηματογραφείται από δικό της κάμεραμαν.
- Η Kim Stanley έκανε ό,τι μπορούσε για να πάρει τον ρόλο που έδωσε το Όσκαρ στην Donna Reed.
- Οι αναφορές ήθελαν τον Lancaster και την Kerr να συνδέονται ερωτικά και εκτός οθόνης κατά τα γυρίσματα.
- Η περίφημη σκηνή στα κύματα δεν είχε γραφτεί με παραθαλάσσιο φόντο, αλλά ήταν μια ιδέα της τελευταίας στιγμής του Fred Zinnemann. Η συγκεκριμένη σκηνή επέφερε και προβλήματα με τη λογοκρισία, που απαγόρευσε λόγω υπερβολικού πάθους φωτογραφίες από το φιλί. Επίσης, υπήρχαν περιπτώσεις που η ταινία προβάλλονταν με κομμένα σημεία, επειδή οι μηχανικοί προβολής ψαλίδιζαν σε εκείνο το σημείο το φιλμ για να το κρατήσουν ως σουβενίρ.
- Το σκληρό αφεντικό της Columbia, ο διαβόητος Harry Cohn, αντιστεκόταν σθεναρά στην ιδέα να πάρει τον ρόλο ο Montgomery Clift, λέγοντας: “δεν ήταν στρατιώτης, δεν ήταν μποξέρ, πιθανώς είναι ομοφυλόφιλος”. Ο Zinnemann όμως απείλησε ότι δεν θα κάνει την ταινία δίχως αυτόν.
- Αρκετές οι αλλαγές σε σχέση με το μυθιστόρημα, οι περισσότερες για λόγους συμβιβασμού με τη λογοκρισία και τον αμερικανικό στρατό.
- Ντεμπούτο για τον Claude Akins.
- Τα γυρίσματα έγιναν μέσα σε 41 ημέρες, με κόστος μόνο 1 εκατομμύριο δολάρια. Το συνολικό μπάτζετ υπολογίζεται ανάμεσα στα 1,7 και 2,5 εκατομμύρια δολάρια, ενώ τα κέρδη έφτασαν στα 30,5. Ήταν η δέκατη εμπορικότερη ταινία της δεκαετίας του 1950, και η πιο εμπορική που είχε ως τότε βγάλει η Columbia.
- Το 1979 έγινε μίνι-σειρά τριών επεισοδίων με τους Natalie Wood, William Devane και Kim Basinger, ενώ τον επόμενο χρόνο επεκτάθηκε σε σειρά 13ών επεισοδίων, με την Barbara Hershey να αντικαθιστά τη Natalie Wood.