Αυτή είναι η αληθινή ιστορία του οραματιστή αμερικανού σχεδιαστή αυτοκινήτων Κάρολ Σέλμπι και του ατρόμητου βρετανού οδηγού Κεν Μάιλς, οι οποίοι ένωσαν τις δυνάμεις τους κι εναντιώθηκαν στις εταιρικές παρεμβάσεις, τους νόμους της φυσικής και τους προσωπικούς τους δαίμονες προκειμένου να κατασκευάσουν ένα επαναστατικό αγωνιστικό αυτοκίνητο για την εταιρεία Ford Motor, και να αναμετρηθούν με τα πανίσχυρα αγωνιστικά αυτοκίνητα του Έντσο Φεράρι στο 24ωρο πρωτάθλημα του Λε Μανς στη Γαλλία το 1966.

Σκηνοθεσία:

James Mangold

Κύριοι Ρόλοι:

Christian Bale … Ken Miles

Matt Damon … Carroll Shelby

Caitriona Balfe … Mollie Miles

Jon Bernthal … Lee Iacocca

Tracy Letts … Henry Ford II

Josh Lucas … Leo Beebe

Noah Jupe … Peter Miles

Remo Girone … Enzo Ferrari

Ray McKinnon … Phil Remington

JJ Feild … Roy Lunn

Jack McMullen … Charlie Agapiou

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Jez Butterworth, John-Henry Butterworth, Jason Keller

Παραγωγή: Peter Chernin, James Mangold, Jenno Topping

Μουσική: Marco Beltrami, Buck Sanders

Φωτογραφία: Φαίδων Παπαμιχαήλ

Μοντάζ: Andrew Buckland, Michael McCusker, Dirk Westervelt

Σκηνικά: Francois Audouy

Κοστούμια: Daniel Orlandi

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Ford v Ferrari
  • Ελληνικός Τίτλος: Κόντρα σε Όλα
  • Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: Le Mans ’66

Κύριες Διακρίσεις

  • Όσκαρ μοντάζ και ηχητικών εφέ. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία και ήχο.
  • Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα πρώτου αντρικού ρόλου (Christian Bale) σε δράμα.
  • Βραβείο Bafta μοντάζ. Υποψήφιο για φωτογραφία και ήχο.

Παραλειπόμενα

  • Σε παλιότερη περίοδο, ο Tom Cruise και ο Brad Pitt φαίνονταν να παίρνουν τους δύο κεντρικούς ρόλους, με τον Michael Mann στο σκηνοθετικό τιμόνι. Ο σκηνοθέτης αποχώρησε, και ανέλαβε ο Joseph Kosinski, ενώ ο τίτλος σε αυτό το στάδιο ήταν Go Like Hell. Εκείνος ο τίτλος προέρχονταν από το βιβλίο Go Like Hell: Ford, Ferrari, and Their Battle for Speed and Glory at Le Mans του A.J. Baime, αλλά το σχέδιο είχε τότε φανεί στην 20th Century Fox πολύ ακριβό και δεν είχε προχωρήσει. Παρότι εντέλει το σχέδιο εγκρίθηκε το 2018 με τον James Mangold (είχε εκφράσει ενδιαφέρον από το 2010), αμφότεροι οι δύο άλλοι σκηνοθέτες έβαλαν στα πλάνα τους από μία παρεμφερή ταινία. Ο Mann το Ferrari (2023) με τον Adam Driver και την Penelope Cruz, ενώ ο Joseph Kosinski μια ταινία για τη φόρμουλα 1 με παραγωγό τον Jerry Bruckheimer.
  • Ο Christian Bale έχασε περίπου οχτώ κιλά για τον ρόλο. Ο συγκεκριμένος ηθοποιός έχει παρελθόν στο να αναλαμβάνει ρόλους που χρειάζεται να προσθέσει ή να αφαιρέσει κιλά.
  • Ο Jim Caviezel ήταν να ερμηνεύσει αρχικά τον Κεν Μάιλς.
  • Τα γυρίσματα των 67 ημερών διεξήχθησαν στις πολιτείες της Καλιφόρνιας, της Λουϊζιάνα και της Τζόρτζια, αλλά και στη γαλλική πόλη Λε Μανς.
  • Η εταιρία Ford προτίμησε να αποστασιοποιηθεί από την παραγωγή, μια και ο Leo Beebe τύχαινε να είναι ο κακός της ιστορίας και ταυτόχρονα αντιπρόεδρος της εταιρίας.
  • Με μπάτζετ 97,6 εκατομμύρια δολάρια, το φιλμ πέτυχε εισπράξεις 225.5.

Κριτικός: Σπύρος Δούκας

Έκδοση Κειμένου: 14/11/2019

Έχοντας στα χέρια του ένα καλό σεναριακό υλικό βασισμένο σε μια αληθινή ιστορία που ενδείκνυται και με το παραπάνω για μια ζουμερή κινηματογραφική μεταφορά, ο James Mangold, χωρίς να ξεφεύγει από τα χολιγουντιανά πρότυπα, σκηνοθετεί με νεύρο μια δραματική περιπέτεια γεμάτη… γκάζια!

Καταρχάς, το έργο του Mangold διαθέτει έναν ρυθμό που καθηλώνει μόνιμα, κερδίζοντας το στοίχημα της μεγάλης διάρκειας, καθώς η πλοκή ξετυλίγεται με μια δεξιοτεχνική αφηγηματική σταθερότητα, ενώ παράλληλα φωτίζονται διάφορες πτυχές των χαρακτήρων. Το (περίπου) all-star cast διαπρέπει, με τον Christian Bale να πετυχαίνει μια εύστοχη κωμικοδραματική ισορροπία, και τον Matt Damon να τον σιγοντάρει συμπληρωματικά σε ηπιότερους τόνους. Η ενδιαφέρουσα δυναμική της σχέσης τους κυριαρχεί σε δραματικό επίπεδο και χρησιμοποιείται ως ενιαίος συνεκτικός δεσμός που κρατάει σφιχτοδεμένη τη δομή της αφήγησης, ώστε να μη χανόμαστε ποτέ στη δίνη της πλοκής.

Έχουμε τον κλασικό αμερικάνικο ήρωα, τον «καλλιτέχνη» που μάχεται μόνος του για το όραμά του, έναντι στο αδηφάγο καπιταλιστικό σύστημα. Η νίκη τελικά είναι δική του, αλλά η σημασία της ανέρχεται μόνο σε προσωπικό επίπεδο, καθώς το σύστημα πάντα θα χειραγωγήσει τις καταστάσεις έτσι ώστε να βγει κερδισμένο. Ο Mangold αλλάζει ταχύτητες συχνά, αλλά πάντα στοχευμένα, εναλλασσόμενος μεταξύ δράματος, χιούμορ και υψίφωνης έντασης. Η τελευταία πράξη με τον αγώνα στο Λε Μαν αποτελεί την κλιμάκωση της δραματικής έντασης, που μετατρέπεται σε καθηλωτική, καθαρόαιμη περιπέτεια μέχρι τη δικαίωση του ήρωα.

Πρόκειται για Χόλιγουντ παλαιάς κοπής που διαθέτει τη νοσταλγία των ‘60s, κερδίζοντας παράλληλα έναν ανανεωτικό αέρα από την επιδέξια σκηνοθεσία. Απολαυστική και η παρουσία του Ray McKinnon (δημιουργού του εξαιρετικού τηλεοπτικού indie “Rectify”), σε έναν όμορφο δεύτερο ρόλο.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

31 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *