
Fargo
- Fargo
- Φάργκο
- 1996
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Αστυνομική, Δραμεντί, Θρίλερ, Μαύρη Κωμωδία
- 24 Ιανουαρίου 1997
Ο κακόμοιρος ο Τζέρι είναι πνιγμένος στα χρέη, κλέβει τους πελάτες στην αντιπροσωπεία αυτοκινήτων που δουλεύει, και ο πλούσιος πεθερός του δεν του τρέφει και μεγάλο σεβασμό. Και τώρα έχει προσλάβει δυο τύπους να απαγάγουν τη γυναίκα του, ένα σχέδιο που πάει τελείως στραβά και καταλήγει σε ανθρωποκτονία. Κι έτσι εμφανίζεται η Μαρτζ Γκούντερσον, η αστυνομικός της μικρής πόλης. Ο πολλαπλός φόνος δεν φαίνεται να την επηρεάζει ιδιαίτερα. Η έγκυος Μαρτζ συνεχίζει την καθημερινή της ρουτίνα, τρώγοντας, μιλώντας στους συντοπίτες της και εξετάζοντας πτώματα σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Ωστόσο, παρά τις αυτοσχέδιες μεθόδους της, είναι πολύ καλή στη δουλειά της και αποφασισμένη να διαλευκάνει την υπόθεση.
Σκηνοθεσία:
Joel Coen
Ethan Coen (βοηθητικός)
Κύριοι Ρόλοι:
Frances McDormand … Marge Gunderson
William H. Macy … Jerry Lundegaard
Steve Buscemi … Carl Showalter
Peter Stormare … Gaear Grimsrud
Harve Presnell … Wade Gustafson
Kristin Rudrud … Jean Lundegaard
Tony Denman … Scotty Lundegaard
Steve Reevis … Shep Proudfoot
Larry Brandenburg … Stan Grossman
John Carroll Lynch … Norm Gunderson
Steve Park … Mike Yanagita
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Ethan Coen, Joel Coen
Παραγωγή: Ethan Coen, Joel Coen
Μουσική: Carter Burwell
Φωτογραφία: Roger Deakins
Μοντάζ: Ethan Coen, Joel Coen
Σκηνικά: Rick Heinrichs
Κοστούμια: Mary Zophres
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Fargo
- Ελληνικός Τίτλος: Fargo
- Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Φάργκο [τηλεόραση]
Κύριες Διακρίσεις
- Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου (Frances McDormand) και αυθεντικού σεναρίου. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, δεύτερο αντρικό ρόλο (William H. Macy), φωτογραφία και μοντάζ.
- Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (κωμωδία/μιούζικαλ), σκηνοθεσίας, πρώτου γυναικείου ρόλου (Frances McDormand) σε κωμωδία/μιούζικαλ, και σεναρίου.
- Βραβείο Bafta σκηνοθεσίας. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, πρώτο γυναικείο ρόλο (Frances McDormand), σενάριο, φωτογραφία και μοντάζ.
- Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Κανών. Βραβείο σκηνοθεσίας.
- Καλύτερη ταινία στα βραβεία Independent Spirit.
Παραλειπόμενα
- Ο William H. Macy προορίζονταν για μικρότερο ρόλο, αλλά οι δύο δημιουργοί εντυπωσιάστηκαν τόσο από τις πρόβες, που του ζήτησαν να προβάρει αυτόν του Τζέρι.
- Οι ρόλοι των Frances McDormand, Steve Buscemi και Peter Stormare γράφτηκαν με τους συγκεκριμένους ηθοποιούς κατά νου.
- Για τον ρόλο της, η McDormand έμαθε να χειρίζεται όπλο, αλλά και πέρασε κάποιες ημέρες στο πλάι μιας εγκύου αστυνομικού. Μαζί με τον John Carroll Lynch, δε, διαμόρφωσε την προσωπική της ιστορία, που όπως είπε είχε επιρροές από την αδελφή της, που ήταν ιερωμένη.
- Χρειάστηκε να γίνουν γυρίσματα τόσο στη Μινεάπολη όσο και τη Βόρεια Ντακότα, μια και λόγω εξαιρετικά χαμηλής χιονόπτωσης τον Χειμώνα του 1995, αναζητούνταν εναλλάξ τα κατάλληλα σημεία.
- Οι πόλεις Fargo και Brainerd υπάρχουν, αλλά δεν έχουν σχέση με όσα βλέπουμε επί του φιλμ.
- Η ταινία ξεκινάει με το ισχυρισμό ότι βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, με τον Joel Coen να επιμένει ανοιχτά ότι αφορούσε μια αστυνομική υπόθεση που είχε λάβει χώρα στη Μινεσότα. Πολλές ήταν οι εικασίες πάνω στο πού ακριβώς αναφέρονταν, αλλά το 2015 οι δημιουργοί παραδέχτηκαν ότι όλα ανήκαν στη φαντασία τους. Πάνω σε αυτό βασίστηκε το θέμα της ανεξάρτητης ταινίας Κουμίκο, η Κυνηγός του Θησαυρού (2014).
- Το 1997 βγήκε ένας πιλότος επεισόδιο για μια σειρά βασισμένη πάνω στην ταινία, δίχως την οποιαδήποτε συμμετοχή των αδελφών Coen. Σκηνοθέτης ήταν η Kathy Bates και πρωταγωνιστούσε η Edie Falco. Η μόνη φορά που προβλήθηκε αυτό το επεισόδιο ήταν το 2003 σε μια εκπομπή που πρόβαλλε ακυρωμένες σειρές.
- Το 2014 όμως ήρθε η ομότιτλη σειρά, αυτή τη φορά με τη συμμετοχή των Coen στην παραγωγή. Τοποθετείται στο ίδιο φιλμικό σύμπαν με την ταινία, και γνώρισε μεγάλη επιτυχία.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Το βασικό μουσικό μοτίβο “πάτησε” πάνω στο “Χαμένο Πρόβατο”, ένα παραδοσιακό τραγούδι της Νορβηγίας.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 8/10/2017
Η για πολλούς καλύτερη ταινία των αδελφών Κοέν συνοψίζει αυτό που τα τρομερά αδέλφια εκφράζουν στο σύνολο της δημιουργικής τους πορείας: μια παιχνιδιάρικη ματιά πάνω στον κλισέ πόλεμο καλού-κακού. Εκμεταλλευόμενοι ένα παγωμένο τοπίο που προσδίδει διαφορετική ατμόσφαιρα, αναπτύσσουν ένα ψηφιδωτό καλοσχηματισμένων χαρακτήρων (με ανάλογα καλές ερμηνείες που τους συνοδεύουν) που χαίρει να μη χάνει ποτέ τη συνοχή του, τόσο αισθητικά, όσο και μέσω μιας υπέροχης τεχνικής φροντίδας. Εδώ η επαρχία των ΗΠΑ δεν μοιάζει με τα τετριμμένα των αντίστοιχων θρίλερ. Στην καρδιά της είναι ευγενική, ένας τόπος που ακόμα κι αν προσκαλεί το γέλιο αξίζει να ζεις, ενώ το έγκλημα είναι κάτι που φαντάζει αλλότριο και μπορεί να καταπολεμηθεί. Μια μάχη ήθους, με θύματα όσους ρισκάρουν τη μοίρα τους, και με το μακάβριο να έχει την όψη ενός σαρκαστικού και κατακόκκινου διαλείμματος της πράας, και κατάλευκης, καθημερινότητας.
Βαθμολογία: