Ο κορυφαίος νευροχειρουργός του κόσμου, ο ευφυής αλλά αλαζόνας Στίβεν Στρέιντζ, τραυματίζεται σε ατύχημα και βλέπει την καριέρα του να καταρρέει. Τότε, ξεκινάει ένα ταξίδι στο άγνωστο για να μπορέσει να θεραπευτεί και έρχεται σε επαφή με τον Αρχαίο, έναν μάγο που τον παίρνει κάτω από τα φτερά του και του μαθαίνει τα πάντα για τις πολεμικές τέχνες. Πλέον, ο Δρ Στρέιντζ είναι έτοιμος να υπερασπιστεί τον κόσμο από το κακό.

Σκηνοθεσία:

Scott Derrickson

Κύριοι Ρόλοι:

Benedict Cumberbatch … Δρ Stephen Strange

Chiwetel Ejiofor … Karl Mordo

Rachel McAdams … Δρ Christine Palmer

Benedict Wong … Wong

Mads Mikkelsen … Kaecilius

Tilda Swinton … η Αρχαία

Michael Stuhlbarg … Δρ Nicodemus West

Benjamin Bratt … Jonathan Pangborn

Scott Adkins … Lucian

Chris Hemsworth … Thor

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Jon Spaihts, Scott Derrickson, C. Robert Cargill

Παραγωγή: Kevin Feige

Μουσική: Michael Giacchino

Φωτογραφία: Ben Davis

Μοντάζ: Sabrina Plisco, Wyatt Smith

Σκηνικά: Charles Wood

Κοστούμια: Alexandra Byrne

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Doctor Strange
  • Ελληνικός Τίτλος: Doctor Strange
  • Διεθνής Τίτλος: Dr. Strange

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

  • Σειρά κόμικς (χαρακτήρες): Doctor Strange των Stan Lee, Steve Ditko.

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Όσκαρ ειδικών εφέ.
  • Υποψήφιο για Bafta ειδικών εφέ, σκηνικών και μακιγιάζ/κομμώσεων.

Παραλειπόμενα

  • Πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση για τον ήρωα της Marvel Comics, μετά από μια τηλεταινία του 1978 κι ένα καρτούν για το βίντεο του 2007. Μια παραλλαγή του ήταν το επίσης καρτούν Doctor Mordrid του 1992.
  • Το πρώτο σενάριο γράφτηκε ήδη από το 1986 και το δεύτερο το 1989. Το 1992, ο Wes Craven προσλήφθηκε για να γράψει νέο σενάριο και να σκηνοθετήσει, με την ελπίδα να έχει βγει η ταινία το 1995 ή το 1996. Το 1997, τα δικαιώματα πέρασαν στην Columbia Pictures, αλλά το 2000 τα παράτησε. Μια νέα ταινία ετοιμάστηκε τότε με σκηνοθέτη τον Stephen Norrington. Το 2001, η Dimension Films αγόρασε τα δικαιώματα και ετοιμάζονταν για ταινία με σκηνοθέτη τον David S. Goyer (που είχε έτοιμο ένα σενάριο από το 1995). Τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς, τα δικαιώματα μεταπήδησαν στη Miramax Films, αλλά το 2002 ο Goyer αποχώρησε, δηλώνοντας κι ότι δεν μπορεί να είναι πιστός στην ψηφιακή τεχνολογία. Το σχέδιο ξύπνησε εκ νέου το 2005, με την Paramount Pictures να έχει αυτή τη φορά τα γκέμια. Η τελική μορφή ανακοινώθηκε το 2009 και εκτός από την παραγωγό Marvel Studios, στη διανομή είναι η Walt Disney Studios.
  • Αρχικά, ο Benedict Cumberbatch απέρριψε τον βασικό ρόλο, επειδή δεν συμφωνούσε το χρονοδιάγραμμά του. Δεύτερη επιλογή ήταν ο Joaquin Phoenix. Ακολούθησαν φήμες για τους: Colin Farrell, Jake Gyllenhaal, Tom Hardy, Ethan Hawke Jack Huston, Oscar Isaac, Jared Leto, Matthew McConaughey, Ewan McGregor, Keanu Reeves, Justin Theroux, Jon Hamm, Johnny Depp και Joseph Gordon-Levitt. Όταν η παραγωγή πήγε πέντε μήνες αργότερα, ο λονδρέζος ηθοποιός επέστρεψε. Για να προετοιμαστεί για τον ρόλο, πέρασε χρόνο ως δάσκαλος σε βουδιστικό μοναστήρι στην Ινδία.
  • Για τον ρόλο του Αρχαίου, υποψήφιοι ήταν οι Morgan Freeman, Ken Watanabe και Bill Nighy.
  • Για τον βαρόνου Μόρντο: Gary Oldman και Mads Mikkelsen (πήρε άλλον ρόλο).
  • Κόστισε 236,6 εκατομμύρια δολάρια, αλλά εισέπραξε από τα ταμεία 677,7.
  • Η ταινία βγήκε και τρισδιάστατη.

Κριτικός:  Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 6/3/2018

Ίσως έχουμε και την καλύτερη ταινία της σειράς του σύμπαντος της Marvel, τουλάχιστον ως τώρα. Παράλληλα, είναι ο μοναδικός υπερήρωας που δεν μπορείς να τον ταιριάξεις εύκολα με τους υπόλοιπους Εκδικητές (ασχέτως αν αυτό έγινε), μια κι έχει μια μοναδικότητα στη σύνθεση του. Ο «Δρ Παράξενος» περνάει από κλισέ στάδια εκπαίδευσης, αυτογνωσίας, αντιμετώπισης του κακού, κι όμως όλα αυτά εμφανίζονται πέρα από τα τετριμμένα, σαν να έχουμε κάτι αληθινά καινό. Είναι ένας ήρωας που ενώνει το ρετρό των υπερηρώων με μια μετα-αισθητική, πολύ κοντά μάλιστα στο «Inception», αλλά και το «Matrix». Ίσως, μάλιστα, αδικείται από την ενσωμάτωση του στο μαρβελικό σύμπαν, λογικά οι θαυμαστές του (αν και από τη φύση του δεν φαίνεται να τραβάει εύκολα κινηματογραφόφιλους φαν) θα τον ήθελαν μακριά από τη γενική λογική των ως σήμερα γνωστών ταινιών με υπερήρωες.

Το Doctor Strange δεν κεντρίζει με το στόρι του. Είναι αυτό το σύμπαν που χτίζεται γύρω του κι εντός του που μαγνητίζει. Η ανάμιξη του με τη φιλοσοφία της Άπω Ανατολής ξεπερνάει τα χολιγουντιανά στερεότυπα και μιλάει για εκδοχές της πραγματικότητας, φιλοσοφεί πάνω στο είναι και το φαίνεσθαι. Από την άλλη, ο Scott Derrickson δεν έχει το διαμέτρημα να διαχειριστεί πέρα από τεχνικά το φιλμ, τουλάχιστον όχι στον όγκο υλικού που του χαρίζει απλόχερα το σενάριο. Έτσι, έχουμε ένα πάντρεμα σκοτεινής -ευτυχώς- περιπέτειας, με κείμενο που κάνει τις απαραίτητες χάρες στους παραγωγούς, αλλά ταυτόχρονα παίζει με το μυαλό του θεατή, πατώντας εκεί που κανένας υπερήρωας -ακόμα κι αν σε πρόσφατες περιπτώσεις είχαμε καλά δείγματα προς αυτό- δεν έχει περπατήσει. Και πάλι ευτυχώς, οι χαρακτήρες είναι δουλεμένοι ορθά, δεν αποτελούν παραφωνία σε σχέση με το ύφος του σεναρίου, ενώ ο Benedict Cumberbatch κάνει μεγάλη χάρη στην παραγωγή με την αλλόκοτη παρουσία του στον κεντρικό ρόλο.

Θα υπέθετα ότι εάν δεν είχαμε μια επιταγή της Marvel και του κατά τα άλλα αξιοπρόσεκτου για εμπορικό σινεμά σύμπαντος της, μπορεί να ακουγόμουν ακόμα πιο ενθουσιώδης. Το κυριότερο είναι πως ο «γιατρός» θέτει πολύ υψηλά επίπεδα για το υπερηρωικό μέλλον, ελπίζοντας πως οι επόμενοι από αυτόν θα προσπαθήσουν να φτάσουν ή να ξεπεράσουν. Ποιος είπε ότι μια εμπορικής φύσης ταινία δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα μεγάλη;

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

14 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *