Παραμονή των Χριστουγέννων, και σε ολόκληρη την πόλης μονάχα ένας γιατρός έχει εφημερία. Αυτός είναι ο γηραιός Σερζ, που υποφέρει από πόνο στην πλάτη, πριν πέσει κυριολεκτικά πάνω στον Μαλέκ, έναν νεαρό ντελιβερά πίτσας, που επίσης εργάζεται την ίδια μέρα. Ο Μαλέκ όμως αποδεικνύεται βοήθεια από τον ουρανό, και γίνεται αυτός ο γιατρός της γιορτινής βραδιάς.
Σκηνοθεσία:
Tristan Seguela
Κύριοι Ρόλοι:
Michel Blanc … Serge Mamou-Mani
Hakim Jemili … Malek Aknoun
Solene Rigot … Rose Malaparte
Franck Gastambide … Grisoni
Fadily Camara … Sonya Derringer
Jacques Boudet … Κος Xanakis
Ophelia Kolb … Marjolaine Joffrin
Nicolas Vaude … Charles Schneider
Chantal Lauby … Suzy (φωνή)
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Jim Birmant, Tristan Seguela
Παραγωγή: Bruno Nahon
Μουσική: Gregoire Hetzel
Φωτογραφία: Frederic Noirhomme
Μοντάζ: Gregoire Sivan
Σκηνικά: Emmanuel de Chauvigny
Κοστούμια: Elfie Carlier
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Docteur?
- Ελληνικός Τίτλος: Έναν Γιατρό Παρακαλώ!
- Διεθνής Τίτλος: A Good Doctor
Παραλειπόμενα
- Ντεμπούτο για τον Hakim Jemili.
- Μετά από μόλις 2 χρόνια έγινε ριμέικ στην Ιταλία από τον Guido Chiesa ως Una Notte da Dottore.
Κριτικός: Σοφία Γουργουλιάνη
Έκδοση Κειμένου: 7/7/2020
Αν τα Χριστούγεννα στο Παρίσι μυρίζουν μεθυσμένες βόλτες στον Σηκουάνα, οικογενειακές ιστορίες στα γαλλικά και γαλλικό βρισίδι πάνω από τραπέζια με χαρτιά, η γαλλική αυτή κωμωδία μας ξεναγεί στον κόσμο των λίγων -πλην άτυχων- εργαζομένων των Χριστουγέννων. Ένας γιατρός σε εφημερία και ένας ντελιβεράς συναντιούνται από σπόντα ανήμερα της μεγάλης γιορτής, και καταλήγουν να συνδυάσουν καθήκοντα και βόλτες σε ένα απόλυτα χριστουγεννιάτικο Παρίσι.
Ο Tristan Seguela ποντάρει στην έλξη των αντιθέτων και βράζει στο μοιραία ίδιο καζάνι και τους δύο διαφορετικούς του πρωταγωνιστές. Κι επιχειρεί μέσα από την παράδοξη αυτή συνάντηση να γεννήσει ένα κινηματογραφικό σύμπαν διάχυτου γέλιου. Με συμμάχους τον μέθυσο 60άρη γιατρό και τον φιλόδοξο -πλην ακόμα ντελιβερά- 30άρη, η ταινία δημιουργεί δύο γοητευτικούς χαρακτήρες. Κι αν, όμως, δημιουργεί στον ίδιο της τον εαυτό την προσδοκία άφθονων κωμικών στιγμών, η αναμονή μένει -τελικά- μετέωρη, με το γέλιο να μετατρέπεται σε περιστασιακό διστακτικό μειδίαμα. Ενώ η σκηνοθεσία κινείται στα ρηχά και απόλυτα γνώριμα νερά των θερινών γαλλικών κωμωδιών.
Συμπερασματικά, πρόκειται για μια ταινία η οποία αν και ναυαγεί στις ίδιες τις προθέσεις της, μπορεί εντέλει να γοητεύσει με τις μεμονωμένες σπιρτόζικες κωμικές της στιγμές.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
