Μοιραίες Ψευδαισθήσεις

Κριτικός: Ορέστης Μαλτέζος

Έκδοση Κειμένου: 27/2/2022

Η νέα προσθήκη στον κατάλογο του Netflix είναι ένα γυαλιστερό θρίλερ μυστηρίου το οποίο παίζει αρκετά πετυχημένα με το μυαλό σου, ώστε να καταφέρει να σε κρατήσει προσηλωμένο στην οθόνη.

Μια επιτυχημένη συγγραφέας που έχει γράψει μια μπεστ-σέλερ σειρά βιβλίων αγωνίας και μυστηρίου, και ζει μια ευτυχισμένη, ήσυχη και πλούσια ζωή σε ένα παραθαλάσσιο σπίτι με τον σύζυγο και τα παιδιά της, αναγκάζεται να προσθέσει ένα ακόμα βιβλίο στην εργογραφία της όταν ο σύζυγός της χάνει τις μισές τους οικονομίες σε μια αποτυχημένη επένδυση, και ο εκδοτικός οίκος τής κάνει μια προσφορά υπερβολικά γενναιόδωρη για να την αρνηθεί. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να αφοσιωθεί πλήρως στη συγγραφή και να βρει μια νταντά για τα παιδιά της, όταν στην πόρτα της εμφανίζεται η “θεόσταλτη” Γκρέις, μια νεαρή κοπέλα μετουσίωση της αθωότητας, με εξαιρετικές ικανότητες με τα παιδιά.

Έτσι ξεκινά η πλοκή της ταινίας και δεν χρειάζεται να είσαι πολύ υποψιασμένος για να σκεφτείς ότι πρόκειται για μια συνθήκη που έχεις ξαναδεί άπειρες φορές. Η πρώτη μου σκέψη, όπως πιστεύω ακράδαντα πως θα ήταν και η δική σας, είναι πως η υπερβολικά τέλεια κοπέλα θα αποδειχθεί άκρως διαβολική κι επικίνδυνη για την ακεραιότητα της οικογένειας. Θα είχαμε δίκιο; Δεν θα σας πω… Θα σας εκμυστηρευτώ όμως πως δεν είχα ιδέα για το τι θα αποκαλύψει η ταινία σχετικά με το τι πραγματικά συμβαίνει.

Η σκηνοθέτης και σεναριογράφος της ταινίας, Anna Elizabeth James, δείχνει να έχει πολύ ξεκάθαρο μέσα στο μυαλό της το τι θέλει να κάνει, και οπτικοποιεί τη σκέψη της αν όχι με μαεστρία, με αρκετή επιδεξιότητα για να σε παρασύρει μέσα στη δίνη της ιστορίας της. Το σενάριό της είναι βατό και στρωμένο, και η όλη ταινία μοιάζει σαν να σου λέει «ωραία, κάτσε πίσω, χαλάρωσε και μη σκέφτεσαι τίποτα, κι εγώ θα σε συναρπάσω, αλλά και θα σε κάνω να καταλάβεις τα πάντα». Κάτι αρκετά ενδιαφέρον αφού η όλη ίντριγκα της ταινίας βασίζεται στις προσδοκίες που επιλέγει να σου δημιουργήσει σχετικά με το κατά πόσο όσα βλέπεις συμβαίνουν στην πραγματικότητα ή στο μυαλό της πρωταγωνίστριας.

Πρωταγωνιστεί στον ρόλο της συγγραφέως η Kristin Davis, η για πολλούς αγαπημένη Σάρλοτ του Sex and the City, που προσεγγίζει πολύ προσγειωμένα τον ρόλο της συγγραφέως που πιάνει τον εαυτό της να χάνεται μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας. Η Greer Grammer υποδύεται τη νεαρή νταντά και της αξίζουν εύσημα καθώς πρόκειται για την καλύτερη ερμηνεία της ταινίας, καθώς η κοπέλα κατάφερε με κάποιον τρόπο να βρει το όριο μεταξύ αθωότητας και παράνοιας, και όταν χρειάζεται να το πηδά με ευκολία που θα ζήλευαν πολλοί συνάδελφοί της.

Δεν είναι μια ταινία που σου δημιουργεί αξιώσεις, το πρώτο μισάωρο μοιάζει σαν να έχει βγει από την κυριακάτικη μεσημεριανή ζώνη τηλεόρασης, αλλά οι ανατροπές και η αμφισημία που ακολουθούν σε συνδυασμό με την πλήρη αποκάλυψη που θα μπορούσε πανεύκολα να φανεί σαχλή αλλά με κάποιο τρόπο δεν φαίνεται, κάνει την ταινία μια ωραία επιλογή για ένα χαλαρό βράδυ της εβδομάδας.

Βαθμολογία: