
Ο Μπραντ, ένας ήπιων τόνων ραδιοφωνικός παραγωγός, πασχίζει να γίνει ο καλύτερος θετός πατέρας για τα δύο παιδιά της συζύγου του. Κι εκεί εμφανίζεται ο Ντάστι, ο πρώην σύζυγος και πατέρας των παιδιών, που προκαλεί ένα χάος, διαγωνιζόμενος με τον Μπραντ για το ποιος είναι ο καλύτερος μπαμπάς.
Σκηνοθεσία:
Sean Anders
Κύριοι Ρόλοι:
Will Ferrell … Brad Whitaker
Mark Wahlberg … Dusty Mayron
Linda Cardellini … Sara Whitaker
Scarlett Estevez … Megan Mayron
Owen Vaccaro … Dylan Mayron
Thomas Haden Church … Leo Holt
Hannibal Buress … Griff
Bobby Cannavale … Δρ Emilio Francisco
Bill Burr … Jerry
Alessandra Ambrosio … Karen Mayron
John Cena … Roger
Kobe Bryant … Kobe Bryant
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Brian Burns, Sean Anders, John Morris
Στόρι: Brian Burns
Παραγωγή: Will Ferrell, Chris Henchy, Adam McKay, John Morris
Μουσική: Michael Andrews
Φωτογραφία: Julio Macat
Μοντάζ: Eric Kissack, Brad Wilhite
Σκηνικά: Clayton Hartley
Κοστούμια: Carol Ramsey
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Daddy’s Home
- Ελληνικός Τίτλος: Γύρισε ο Μπαμπάς
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Ξαναγύρισε ο Μπαμπάς (2017)
Παραλειπόμενα
- Αρχικά ήταν να παίξει ο Will Ferrell τον Ντάστι και ο Ed Helms τον Μπραντ. Αλλά και ο Vince Vaughn ήταν υποψήφιος για τον Ντάστι.
- Στο ημίχρονο του αγώνα μπάσκετ των New Orleans Pelicans με των Los Angeles Lakers γυρίστηκε η σκηνή όπου ο Ferrell χτυπάει με μια μπάλα το πρόσωπο μιας μαζορέτας. Στην πραγματικότητα βέβαια δεν ήταν μαζορέτα αλλά κασκαντέρ, με το βίντεο όμως να διαρρέει στο ίντερνετ, και να γνωστοποιεί την ταινία στο κοινό.
- Πολύ υψηλές οι εισπράξεις, που έφτασαν τα 242,8 εκατομμύρια δολάρια. Το κόστος ήταν στα 50.
Κριτικός: Νίκος Ρέντζος
Έκδοση Κειμένου: 2/3/2016
Το δίδυμο Γουίλ Φερέλ- Μαρκ Γουόλμπεργκ επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη μετά την επιτυχημένη συνεργασία τους στο The Other Guys! Η χημεία τους είναι κι εδώ φανερή, όμως, το αποτέλεσμα δεν είναι το ίδιο αστείο.
Ο Φερέλ είναι ένας από τους καλύτερους κωμικούς της γενιάς του και καταφέρνει να βγάλει γέλιο ακόμα και από μέτριες ή κακές κωμωδίες. Το πρόβλημα είναι ότι τελευταία δε μπορεί να ξεφύγει από τη μετριότητα των σεναρίων που επιλέγει, με αποτέλεσμα ο ίδιος να είναι το πιο αστείο “πράγμα” μέσα στις ταινίες του, όχι λόγω του σεναρίου που του δίνεται αλλά λόγω της κωμικής του ευφυίας. Το ίδιο συνέβη και στο προηγούμενο φιλμ του, το Get Hard, αλλά ακόμα και στο προ δύο ετών σίκουελ του Παρουσιαστή, η κωμωδία του Φερέλ δε μπόρεσε να πιάσει τα επίπεδα προηγούμενων δουλειών του. Το Daddy’s Home δεν αποτελεί εξαίρεση δυστυχώς αλλά είναι σίγουρα καλύτερο από το Get Hard. Μιλάμε ωστόσο για μια συμβατική, προβλέψιμης εξέλιξης Αμερικανική κωμωδία, που δεν έχει να προσφέρει κάτι άλλο πέρα από πέντε με έξι στιγμές καλού γέλιου.
Η χημεία του Φερέλ με τον Γουόλμπεργκ είναι το καλύτερο συστατικό της ταινίας του Σον Άντερς. Ο ανταγωνισμός τους και οι συνεχόμενες αντιπαραθέσεις κρατούν την κωμική φλόγα αναμμένη, έστω και σε χαμηλή φωτιά, ενώ αστείες είναι και οι σουρεαλιστικές συζητήσεις του Φερέλ με τον Χέιντεν Τσερτς, ο οποίος υποδύεται το αφεντικό του στο ραδιοφωνικό σταθμό.
Χωρίς τον Άνταμ ΜακΚέι να τον σκηνοθετεί, ο Φερέλ μοιάζει να μη μπορεί να βρει τη διέξοδο, το φως στο τούνελ που θα τον οδηγήσει στην καλύτερη κωμωδία από αυτές που γυρίζει τα τελευταία χρόνια. Ναι μεν το Daddy’s Home έχει τις στιγμές του αλλά το κωμικό ταλέντο του Φερέλ δεν αξιοποιείται κατάλληλα ούτε εδώ. Μπορεί να κάνει καλύτερα πράγματα από τις συμβατικές Αμερικανικές κωμωδίες και είναι κρίμα να τον βλέπεις να σπαταλάει το χάρισμά του συνεχώς σε παρόμοια φιλμ.
Αν θέλετε να δείτε ένα φιλμ προβλέψιμο μεν, χαλαρό και με κάποιες αστείες στιγμές δε, χωρίς να περιμένετε κάτι παραπάνω, τότε μπορείτε να παρακολουθήσετε το Daddy’s Home πολύ εύκολα. Αν αναμένατε περισσότερα από την συνεργασία Φερέλ-Γουόλμπεργκ τότε μάλλον θα απογοητευθείτε. Προσωπικά, θα περίμενα την κυκλοφορία σε DVD ή Blu-Ray ούτως ώστε να περάσω ένα χαλαρό απόγευμα Σαββάτου στο σπίτι. Για κινηματογραφική έξοδο, θα σας συμβούλευα να διαλέξετε κάτι άλλο.
Βαθμολογία: