Τεκμήριο Ενοχής

• Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
• Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Conviction

Ελληνικός Τίτλος: Τεκμήριο Ενοχής

Παραλειπόμενα

• Η ταινία βασίζεται στην αληθινή περίπτωση της Betty Waters, η οποία δήλωσε ότι “Η ταινία είναι τόσο πιστή στην πραγματικότητα. Δεν έγιναν έτσι όλα τα γεγονότα, αλλά έγιναν έτσι όλα τα συναισθήματα”.
• Το φιλμ βρίσκονταν υπό διαδικασία παραγωγής επί 10 έτη.
• Αρχικά, ο βασικός ρόλος είχε δοθεί στην Naomi Watts, αλλά τελικά αντικαταστάθηκε.

Μουσικά Παραλειπόμενα

• Το τραγούδι στο φινάλε είναι το Heaven & Hell από τους Wild Colonials, το συγκρότημα του συνθέτη της ταινίας, Paul Cantelon. Δεν είναι αυθεντικό, αλλά έγινε νέα ηχογράφηση.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

• imdb
• Wikipedia
• Rotten Tomatoes

Κριτικός: Βασίλης Καγιογλίδης

Έκδοση Κειμένου: 25/5/2011

Με καθυστέρηση ενός χρόνου περίπου έρχεται στην Ελλάδα το δικαστικό δράμα Conviction. Ένα φιλμ, το οποίο εύκολα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το «ασφαλές» δράμα για τον μέσο Αμερικανό. Φτιαγμένο κυρίως στα μέτρα του, για να ικανοποιήσει τις ιδεολογικές και ψυχαγωγικές του ανάγκες, και με βλέψεις να φτάσει στο Kodak Theater -διόλου τυχαία η ημερομηνία της πρεμιέρας του στην Αμερική- είναι το κινηματογραφικό έργο που αρέσκεται να βλέπει ο κάθε θεατής. Εύκολο, αναγνώσιμο, γεμάτο στερεότυπα, με προφανή την εξέλιξη και με ελκυστική αφήγηση, δε σε παγιδεύει στο δικαστικό παιχνίδι, ούτε σε βάζει σε ιδιαίτερους προβληματισμούς αλλά σε αφήνει να βιώσεις όσο πόνο μπορεί να προκαλέσει ένα κατά τα άλλα επιφανειακό και χωρίς περιπλοκές, συμβατικό οικογενειακό δράμα βιογραφικών προδιαγραφών, που θα μπορούσε να είχε εκμεταλλευτεί στο έπακρο, με ένα μυστηριακό τρόπο, το θέμα της κοινωνικής και προσωπικής ηθικής.

Το Conviction, ταινία συγκροτημένη και με συνοχή, χωρίς τυμπανοκρουσίες και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στοιχεία – γνωρίσματα, λουκούμι για τις κυριακάτικες τηλεοπτικές βραδιές, έχει να επιδείξει κυρίως τις αξιόλογες ερμηνείες τεσσάρων πολυβραβευμένων ηθοποιών, που θα μπορούσαν να είχαν φτάσει και στις υποψηφιότητες των όσκαρ, αλλά και τον Tony Goldwyn, έναν ηθοποιό με μεγαλύτερο ταλέντο στη σκηνοθεσία, ο οποίος όπως αποδείχθηκε, έκρυβε σπιρτάδα και μαγκιά πίσω από αφελείς κωμωδίες και τηλεοπτικά προϊόντα, επίσης φτιαγμένα για να ικανοποιήσουν το ευρύ κοινό. Δημιουργός του απλού θεατή, λοιπόν, ο Goldwyn μπορεί να σε κάνει να τον λατρέψεις απλά και μόνο με το τίποτα. Να μου το θυμηθείτε, κάποια στιγμή θα το τσιμπήσει το χρυσό αγαλματάκι. Πάντως εγώ θα ήθελα να τον δω και σε ένα δυνατότερο σενάριο (του πάει θαρρείς ο Peter Morgan και ο Paul Haggis).

Βαθμολογία:

Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος

Έκδοση Κειμένου: 12/6/2011

Η Μπέτι Αν ( Hilary Swank) και ο Κέν (Sam Rockwell) είναι δυο αδέλφια που μεγαλώνουν με τον πατέρα άφαντο και την μητέρα υποτυπωδώς παρούσα, συχνά ζώντας χωριστά σε ανάδοχες οικογένειες και έχοντας αναπτύξει έναν ισχυρό συναισθηματικό δεσμό μεταξύ τους.

Στην ενήλικη ζωή τους, η μεν Μπετι Αν έχει κάνει μια λειτουργική οικογένεια, ο δε Κέν, κι αυτός με παιδί, είναι ασταθής, τσακώνεται εύκολα, πίνει κ.λπ. Κάποια στιγμή κατηγορείται για φόνο και εντέλει καταδικάζεται. Η Μπέτι Αν κάνει σκοπό της ζωής της να αποδείξει την αθωότητά του, ξεκινώντας μια μακρόχρονη πορεία από το πτυχίο του γυμνασίου μέχρι το πτυχίο της νομικής, ώστε να τον υπερασπιστεί η ίδια. Σε αυτή την πορεία και ενώ εξαιτίας της έχει διαλυθεί κι ο γάμος της, μαθαίνει για το πώς, χάρη στην εξέταση του DNA, παλιές καταδίκες που έγιναν όταν αυτή η μέθοδος δεν υπήρχε, αναιρέθηκαν. Ταυτόχρονα, αποκαλύπτονται οι ψευδομάρτυρες… Το σενάριο στηρίζεται σε αληθινή ιστορία.

Δικαστικό δράμα δεν το λες, οι σκηνές δικαστηρίου είναι σύντομες και διεκπεραιωτικές. Μελόδραμα ούτε, υπάρχει μια αφηγηματική ψυχραιμία και άλλωστε το σενάριο δεν ασχολείται στα σοβαρά με τις επιπτώσεις της όλης κατάστασης στην καθημερινότητα των ηρώων – πώς αντιδρούν τα παιδιά της, πώς συγκρούεται με τον άντρα της, όπως και γιατί η αστυνομικίνα (Melissa Leo) τούς εχθρευόταν, πώς και γιατί αναπτύχθηκε η φιλία με την άλλη υποψήφια δικηγορίνα (Minnie Driver) κ.α. Όλα περνούν με συνοπτικές διαδικασίες. Ντοκιουντράμα επίσης όχι, γιατί αφήνει τόσα στοιχεία στο φλου, όλα μοιάζουν με περίληψη. Το μόνο πράγμα στο οποίο εστιάζει ο ηθοποιός και τηλεοπτικός κυρίως σκηνοθέτης Tony Goldwyn είναι οι σκηνές με τα δυο αδέλφια, κυρίως σε επισκέψεις στη φυλακή. Ακόμη και σε αυτές, το ενδιαφέρον προκύπτει από τις ερμηνείες της Hilary Swank και του Sam Rockwell και όχι από το άχρωμο σενάριο. Πρόκειται για «τηλεταινία» ρουτίνας στην οποία ο Goldwyn είχε την αβάντα του casting. Εξαιρετική και η Juliette Lewis σε ρόλο μιας λούμπεν.

Βαθμολογία: