Καζίνο
- Casino
- 1995
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Αστυνομική, Γκανγκστερική, Δραματικό Θρίλερ, Έπος
- 22 Μαρτίου 1996
Δύο μέλη της μαφίας, ο Έις Ροθστάιν και ο Νίκι Σαντόρο, μετακομίζουν στο Λας Βέγκας για να ξεκινήσουν εκεί νέα δραστηριότητα. Στην πορεία, όμως, θα τα κάνουν όλα θρύψαλα, ο καθένας με τον τρόπο του: ο Έις όταν ερωτευτεί την τυχοδιώκτρια Τζίνζτερ, και ο Νίκι όταν θα εμπλακεί σε μια σειρά εγκληματικών πράξεων.
Σκηνοθεσία:
Martin Scorsese
Κύριοι Ρόλοι:
Robert De Niro … Sam ‘Ace’ Rothstein
Sharon Stone … Ginger McKenna
Joe Pesci … Nicky Santoro
James Woods … Lester Diamond
Don Rickles … Billy Sherbert
Alan King … Andy Stone
Kevin Pollak … Phillip Green
L.Q. Jones … Pat Webb
Frank Vincent … Frank Marino
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Nicholas Pileggi, Martin Scorsese
Παραγωγή: Barbara De Fina
Φωτογραφία: Robert Richardson
Μοντάζ: Thelma Schoonmaker
Σκηνικά: Dante Ferretti
Κοστούμια: John Dunn, Rita Ryack
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Casino
- Ελληνικός Τίτλος: Καζίνο
Σεναριακή Πηγή
- Βιβλίο: Casino: Love and Honor in Las Vegas του Nicholas Pileggi.
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου (Sharon Stone).
- Χρυσή Σφαίρα πρώτου γυναικείου ρόλου (Sharon Stone) σε δράμα. Υποψήφιο για σκηνοθεσία.
Παραλειπόμενα
- Το βιβλίο του Nicholas Pileggi εκδόθηκε παράλληλα με την ταινία (μετά από προτροπή του Scorsese), και αφορά αληθινά γεγονότα, στα οποία πρωταγωνιστές είναι οι Frank ‘Lefty’ Rosenthal (η επιρροή για τον Έις) και Anthony ‘Tony’ Spilotro (η αντίστοιχη για τον Νίκι).
- Τα γυρίσματα γίνονταν τη νύχτα στο καζίνο Riviera (μία με τέσσερις η ώρα), ενώ για να ολοκληρωθεί η εικόνα του μυθοπλαστικού Tangiers, χρησιμοποιούνταν και το ξενοδοχείο Landmark. Σύμφωνα με την παραγωγό De Fina, δεν υπήρχε λόγος να χτιστεί ολόκληρο σκηνικό, όταν υπήρχαν τόσα αντίστοιχα στην πραγματικότητα.
- Frankie Avalon και Jerry Vale έχουν περάσματα ως ο εαυτός τους.
- Για τον ρόλο της Τζίτζερ, υποψήφιες ήταν οι: Nicole Kidman, Melanie Griffith, Rene Russo, Cameron Diaz, Uma Thurman, και η Michelle Pfeiffer που τον απέρριψε επειδή έμοιαζε με αυτόν που είχε ερμηνεύσει στον Σημαδεμένο. Πέρα από αυτές, η Traci Lords αρίστευσε στην οντισιόν, ενώ η Madonna παραλίγο να πάρει τον ρόλο, αλλά η Sharon Stone έπεισε η ίδια τον Scorsese να της τον δώσει.
- Οι περισσότεροι διάλογοι ανάμεσα στον Robert De Niro και τον Joe Pesci ήταν αυτοσχεδιασμοί. Ο σκηνοθέτης έλεγε μόνο πότε να αρχίσουν και πότε να σταματήσουν.
- Μόνο τα κοστούμια κόστισαν 1 εκατομμύριο δολάρια. Ο De Niro αλλάζει 79 καθ’ όλη την ταινία, και η Sharon Stone 40. Οι ηθοποιοί αφέθηκαν να πάρουν ως δικά τους όλα τα κοστούμια μετά το πέρας της παραγωγής.
- Η λέξη fuck ακούγεται 435 φορές, κάτι που αντιστοιχεί σε 2,4 φορές ανά λεπτό. Μέχρι και το 1999 κρατούσε το ανάλογο ρεκόρ.
- Πρώτη ταινία του Martin Scorsese που μονταρίστηκε ψηφιακά.
- Η επιτροπή αξιολόγησης αρχικά έδωσε NC-17 για την εκτεταμένη βία, κάτι που ώθησε σε νέο μοντάζ για να έρθει το R.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 13/8/2016
Η πολλοστή επίσκεψη του Μάρτιν Σκορσέζε στα πράγματα της μαφίας συνδυάζεται από μια πιο πολύπλοκη σκηνοθεσία, από αυτές που δεν μας είχε συνηθίσει ακόμα κι ένας τόσο φορτσάτος δημιουργός. Κάτι ακόμα γρηγορότερο κι από τα «Καλά Παιδιά». Ταχύτατος στα όρια της ζαλάδας, συνδυαστικός στα όρια του λαβύρινθου και πολύπλοκος σε σημείο να μπερδεύεται ο θεατής. Από τη μία όλο αυτό λειτουργεί ως μάθημα ιδιότυπης σκηνοθεσίας, κι επειδή από πίσω κρύβεται ένα εξαιρετικά γραμμένο σενάριο, ο Σκορσέζε συγχωρείται για τους ζογκλερισμούς του, τους οποίους δεν επανέλαβε. Από την άλλη, η πολύ μεγάλη διάρκεια θέτει πρόβλημα στο πόσοι αντέχουν τόση ώρα να δουν κάτι που απαιτεί αμέριστη προσοχή και θα μπορούσε να είναι μια εκτεταμένη διαφήμιση. Δεν ξεχωρίζει ερμηνευτικά η τρίτη σκορσεζική συνεργασία των Ρόμπερτ Ντε Νίρο-Τζο Πέσι, αλλά η καλύτερη ερμηνεία της Σάρον Στόουν ως σήμερα. Καθόλου άδικα έφτασε ως την πεντάδα των Όσκαρ δεύτερου ρόλου, αποκαλύπτοντας μια φινέτσα σταρ που μάλλον έχασε στον μετέπειτα δρόμο της. Η ταινία, που μοιάζει να έκλεισε τη «συνδιαλλαγή» του δημιουργού με τη μαφία, δεν είχε την ίδια επιτυχία με τις προηγούμενες του, αλλά είναι αξιολογότατη και πολύ ενδιαφέρουσα αν έχετε τη διάθεση να παίξετε με τους δικούς της όρους.
Βαθμολογία: