Αδίστακτοι (2015)

ΣΥΝΟΨΗ

Ο Γιανί, ο Ερίκ, ο Νασέρ και ο Φρανκ είναι η πιο αποτελεσματική ομάδα ληστών σε ολόκληρη την περιφέρεια του Παρισιού. Ανάμεσα σε κάθε χτύπημα, ο καθένας από αυτούς προσπαθεί να διαχειριστεί την οικογενειακή του ζωή, ακροβατώντας μεταξύ παράνοιας, απομόνωσης κι ανησυχίας των συγγενών τους. Όλα αυτά, μέχρι τη στιγμή που ο αδερφός του Γιανί, ο Αμίν, θα κάνει ένα μεγάλο λάθος, που θα αναγκάσει την ομάδα να βρεθεί υπό τη δούλεψη των «βαρόνων» ναρκωτικών της πόλης. Πλέον, η ομάδα δεν έχει να φέρει εις πέρας τις ληστείες τεθωρακισμένων στις οποίες πρωτοστατούσε στο παρελθόν, αλλά την αστραπιαία μεταφορά τόνων ηρωίνης. Σύντομα, ληστές και έμποροι ναρκωτικών θα βρεθούν αντιμέτωποι.

Σκηνοθεσία:

Julien Leclercq

Κύριοι Ρόλοι:

Sami Bouajila … Yanis Zeri
Guillaume Gouix … Eric
Youssef Hajdi … Nasser
Redouane Behache … Amine Zeri
Kahina Carina … Nora Zeri
Alice de Lencquesaing … Audrey

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Julien Leclercq, Simon Moutairou
Παραγωγή: Julien Leclercq, Julien Madon
Μουσική: Jean-Jacques Hertz, Francois Roy, Laurent Sauvagnac
Φωτογραφία: Philip Lozano
Μοντάζ: Mickael Dumontier
Σκηνικά: Gwendal Bescond
Κοστούμια: Muriel Legrand, Dorothee Lissac

INFO

Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Braqueurs
Ελληνικός Τίτλος: Αδίστακτοι
Διεθνής Τίτλος: The Crew

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 17/2/2018

Η ταινία του Ζιλιέν Λεκλέρκ δεν μοιάζει να θέλει να ξεχωρίσει, να αφήσει μια μοναδική σφραγίδα στον ατελείωτο κατάλογο των αστυνομικών ταινιών της Γαλλίας. Αλλά τα όπλα ως προς το να παρέχει ένα πλούσιο θέαμα που θα γεμίσει τον λάτρη του είδους, δεν τα καταθέτει από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό. Ο σκηνοθέτης επιλέγει σοφά μια σύντομη διάρκεια, ώστε να ελέγξει τους ταχύτατους ρυθμούς του, και το ύφος μιας «ιλουστρασιόν» περιπέτειας. Προσέχει η κάθε του σκηνή να είναι εντός του μοντέρνου αυτού κλίματος, αλλά να σέβεται και την εγχώρια παράδοση του είδους. Το τελευταίο το πετυχαίνει μεν, αλλά κάπως άτσαλα δε. Σε αυτό φταίει η ελάχιστη προσοχή στη γενική πλοκή, αντίθετα με αυτήν που δίνεται στις λεπτομέρειες, όπου όλα κυλούν όπως τα αναμένετε, και ο τομέας έκπληξη δεν είναι στα ατού του φιλμ. Προσεγμένο στα όρια που θέτει, αξίζει την «επίσκεψη» όσων αποζητούν δράση με νεύρο.

Βαθμολογία: