Παγιδευμένος σε μια χρονική λούπα που επαναλαμβάνει την ημέρα της δολοφονίας του, ο πρώην πράκτορας των ειδικών δυνάμεων Ρόι Πούλβερ ανακαλύπτει στοιχεία για ένα μυστικό κυβερνητικό σχέδιο που θα μπορούσε να λύσει το μυστήριο του πρόωρου θανάτου του. Ένας αγώνας δρόμου ενάντια στον χρόνο, που ίσως όμως του επιτρέψει να σώσει την οικογένεια του και να ζήσει ξανά.

Σκηνοθεσία:

Joe Carnahan

Κύριοι Ρόλοι:

Frank Grillo … Roy Pulver

Mel Gibson … συνταγματάρχης Clive Ventor

Naomi Watts … Jemma Wells

Annabelle Wallis … Alice

Ken Jeong … σεφ Jake

Will Sasso … Brett

Michelle Yeoh … Dai Feng

Selina Lo … Guan Yin

Meadow Williams … Pam

Mathilde Ollivier … Gabrielle

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Chris Borey, Eddie Borey, Joe Carnahan

Στόρι: Chris Borey, Eddie Borey

Παραγωγή: Joe Carnahan, Randall Emmett, George Furla, Frank Grillo

Μουσική: Clinton Shorter

Φωτογραφία: Juan Miguel Azpiroz

Μοντάζ: Kevin Hale

Σκηνικά: Jon Billington

Κοστούμια: Jayna Mansbridge

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Boss Level
  • Ελληνικός Τίτλος: Το Αφεντικό

Παραλειπόμενα

  • Είχε αρχικά ανακοινωθεί το 2012 με τίτλο Continue, ως ένα σχέδιο του Carnahan για την 20th Century Fox. Από τότε είχε επιλέξει και τον Frank Grillo, και είχε ανεβάσει στο Twitter τα δοκιμαστικά με τον ηθοποιό.
  • Το 2018, η Entertainment Studios Motion Pictures ανέλαβε την ταινία για να τη βγάλει στις αίθουσες τον Αύγουστο του 2019. Αφού όμως η διανομή δεν πραγματοποιήθηκε, τον επόμενο χρόνο άρπαξε την ευκαιρία το Hulu, παίρνοντας την ταινία με 11μιση εκατομμύρια δολάρια.
  • Το 2021, η Blumhouse Productions προέβη σε μήνυση επί των παραγωγών για παραβίαση συμβολαίου. Το στούντιο υποστήριξε ότι αφού το 2019 δεν βγήκε η ταινία στις αίθουσες, τους είχαν φέρει το φιλμ για νέο μοντάζ. Η μήνυση επεκτάθηκε και στο Hulu, που πρόβαλε τη δική τους μονταρισμένη κόπια, αγνοώντας τις συνεχόμενες ειδοποιήσεις τους.
  • Ο γιος του Frank Grillo στην ταινία, ο Τζο, ερμηνεύεται από τον Rio Grillo, τον αληθινό γιο του ηθοποιού που κάνει εδώ το ντεμπούτο του.
  • Κατά τα γυρίσματα μιας σκηνής δράσης, ο Mel Gibson χτύπησε κατά λάθος τον Frank Grillo στο πρόσωπο, και του προκάλεσε εξάρθρωση σαγονιού. Ο Grillo όμως δεν ήθελε να επιβραδύνει την παραγωγή, και έπειτα από 8 ώρες σε γιατρό, ήταν και πάλι πίσω στο πλατό.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 13/2/2022

Η Μέρα της Μαρμότας δεν αποτελεί επ’ ουδενί ένα μοτίβο που μπορείς με ασφάλεια να βασίσεις μια νέα υποκατηγορία είδους κινηματογράφου. Κι αυτό επειδή ό,τι και να παρουσιάσεις, πάντα θα είναι αυτό το «επαναλαμβάνω την ίδια ημέρα» τόσο καταλυτικό για την ταινία, που σε κριτική βάση είναι σαν να ξεκινάς με μείον «2 αστεράκια» (όπως ο Άρης φέτος το πρωτάθλημα…). Έτσι, το καλύτερο που μπορείς να πετύχεις, είναι απλά να σώσεις τη σινε-αξιοπρέπεια σου που δανείστηκες για ακόμα μία φορά αυτούσια μια τόσο επιτυχημένη ιδέα κάποιου άλλου…

Κι αν στις περιπτώσεις του Palm Springs ή του Στα Όρια του Αύριο έγιναν εκείνα τα θαύματα που η αξιοπρέπεια αντανακλούσε σε όρους αληθινά ευχάριστης θέασης, εδώ είμαστε ευτυχισμένοι που απλά πιάσαμε τη βάση. Και για να πιάσει απλά αυτή τη βάση, ο Joe Carnahan επιστρατεύει το γνωστό από παλιότερες cult στιγμές του κέφι, κι έναν Frank Grillo που έχει εύκολο το «τσαλάκωμα».

Σημεία αιχμής είναι το χιούμορ, που μπορεί να στραπατσάρεται προς το φινάλε όταν ο δημιουργός αναζητά με κάθε τρόπο να κλείσει αυτή τη σεναριακή λούπα, και η ταχύτητα που ευχαριστεί τους φαν μιας ταινίας δράσης, αλλά θα μπορούσε να χωρέσει κάλλιστα και σε μια από τις «χαζέψιμες» b-movies της σειράς. Το θετικό είναι πως με το καλημέρα το φιλμ δεν στέκεται ιδιαίτερα στις συστάσεις, γνωρίζοντας ήδη πως δεν έχει να αφήσει κανένα απόφθεγμα ποιοτικής ουσίας, και πως κρύβει μερικές εκπλήξεις που κάνουν τη διαδρομή του θεατή ευκολότερη. Το ακόμα θετικότερο; Ένα απώτερο φινάλε που ρισκάρει και κερδίζει όσες εντυπώσεις είχαν χαθεί στα λεπτά που προηγήθηκαν αυτού (κάνα τεταρτάκι που πατιέται δίχως λόγο το φρένο), οδηγώντας τον θεατή στην αναζήτηση κάποιας απάντησης που μπορεί ακόμα κι ο Carnahan ή οι αδελφοί Borey να μην μπήκαν ποτέ στον κόπο να επεξεργαστούν.

Τα αρνητικά; Αξίζει κανείς στην προκειμένη να αναφερθεί πως όλο κι όλο το ζουμί εδώ μέσα είναι ο φόρος τιμής στα βίντεο-γκέιμ διαχρονικά, και πως πέρα από τον Grillo που «σκίζεται», Mel Gibson (κυρίως) και λοιπό καστ βγάζουν χρήματα εις βάρος των παραγωγών. Έτσι περνάμε στη φάση τού «λογικά θα περάσετε ευχάριστα», και θα το εννοούμε όμως με ειλικρίνεια.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

22 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *