Έξαψη

• Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
• Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Body Heat

Ελληνικός Τίτλος: Έξαψη

Κύριες Διακρίσεις

• Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα νέας σταρ (Kathleen Turner).
• Υποψήφιο για Bafta νέας σταρ (Kathleen Turner).

Παραλειπόμενα

• Η πλοκή παραπέμπει άμεσα στο Με Διπλή Ταυτότητα (1944) του Billy Wilder, χωρίς το φιλμ να αποτελεί ριμέικ του.
• Γνωστός ήδη για τις σεναριακές του ικανότητες στο πλάι του George Lucas (που βοήθησε εδώ στην παραγωγή), με αυτή την ταινία ο Lawrence Kasdan κάνει ντεμπούτο και στη σκηνοθεσία.
• Ντεμπούτο στον κινηματογράφο για την Kathleen Turner, που άμεσα είδε την καριέρα της να εκτοξεύεται. Τον ρόλο τον πήρε λόγω των αρκετών ομοιοτήτων της με τη Lauren Bacall, που ήταν το πρότυπο για τον χαρακτήρα.
• Η ταινία έκανε εντύπωση και για τις ερωτικές της σκηνές, αλλά στην πρώτη δοκιμαστική της προβολή υπήρχε ακόμα πιο έντονο και γραφικό σεξουαλικό στοιχείο, που αποφασίστηκε να κοπεί.
• Ενώ η ιστορία εξελίσσεται σε καυτό περιβάλλον, στην πραγματικότητα οι ηθοποιοί προσποιούνται ότι ζεσταίνονται, μια και τα γυρίσματα έγιναν σε ιδιαίτερα κρύο κλίμα.
• Ο Christopher Reeve είχε αρνηθεί τον πρώτο ρόλο, μην πιστεύοντας ότι θα έπειθε ως βρώμικος δικηγόρος.
• Ο Jeff Goldblum βρέθηκε κοντά στον ρόλο του Πίτερ.
• Ο Sylvia Kristel, η κινηματογραφική Εμμανουέλα, πέρασε από οντισιόν για τη Μάτι.
• Πρώτη συμμετοχή για τη σύζυγο του σκηνοθέτη στον κινηματογράφο, όπου εδώ κρατάει έναν μικρό ερμηνευτικό ρόλο νοσοκόμας. Η Meg Kasdan έγινε αργότερα πιο γνωστή για το σενάριο του Γκραν Κάνιον.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

• imdb
• Wikipedia
• Rotten Tomatoes

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 24/2/2014

Με κάτι τέτοιες ταινίες έχτισε τη φήμη του ο Λόρενς Κάσνταν, και παρότι πλέον γυρίζει τη μία μετριότητα μετά την άλλη, ακόμα τη διατηρεί. Έχουμε μία από τις σπουδαιότερες αναβιώσεις του παραδοσιακού φιλμ-νουάρ, ή αν προτιμάτε ένα από τα υποδειγματικότερα νεο-νουάρ. Άμεσα αναφορά φυσικά στο κλασικό Με Διπλή Ταυτότητα, αλλά θα βρείτε κι άλλα εξίσου κλασικά ολόγυρα. Η βροχερή Φλόριντα χαρίζει την ατμόσφαιρα που στερεί η έλλειψη ασπρόμαυρου, και η Καθλίν Τέρνερ είναι μια πανάξια φαμ-φατάλ από τα παλιά. Το σημαντικότερο, όμως, είναι το σενάριο (που ήταν και η ειδικότητα του Κάσνταν). Δένει το μυστήριο με το ρομάντζο και πάντα σου φιλάει μια έκπληξη, που είναι σαν να σου λέει ότι ήσουν τυφλός που δεν την παρατηρούσες. Τυφλά είχαν και τα Όσκαρ, που δεν έδωσαν ούτε μία υποψηφιότητα σε αυτό το κλασικό κομμάτι των 1980. Μήπως γενικά το νουάρ δεν το πάει διαχρονικά η ακαδημία;

Βαθμολογία: