Μπένι & Τζουν (1993)

ΣΥΝΟΨΗ

Ένας μηχανικός αυτοκίνητων προσπαθεί να βοηθήσει την κυκλοθυμική αδελφή του να ξεπεράσει τα ψυχολογικά της προβλήματα. Για καλή του τύχη, θα βρει τον τρόπο μέσα από έναν κλόουν που νομίζει ότι αποτελεί μετενσάρκωση του Μπάστερ Κίτον.

Σκηνοθεσία:

Jeremiah S. Chechik

Κύριοι Ρόλοι:

Johnny Depp … Sam

Mary Stuart Masterson … Juniper ‘Joon’ Pearl

Aidan Quinn … Benjamin ‘Benny’ Pearl

Julianne Moore … Ruthie

Oliver Platt … Eric

CCH Pounder … Δρ Garvey

Dan Hedaya … Thomas

Joe Grifasi … Mike

William H. Macy … Randy Burch

Liane Curtis … Claudia

Eileen Ryan … Κα Smail

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Barry Berman

Στόρι: Barry Berman, Lesley McNeil

Παραγωγή: Susan Arnold, Donna Roth

Μουσική: Rachel Portman

Φωτογραφία: John Schwartzman

Μοντάζ: Carol Littleton

Σκηνικά: Neil Spisak

Κοστούμια: Aggie Guerard Rodgers

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Benny & Joon
Ελληνικός Τίτλος: Μπέννυ & Τζουν [αυθεντικός]
Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Μπένι & Τζουν
Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Μπένι και Τζουν

Κύριες Διακρίσεις

Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα πρώτου αντρικού ρόλου (Johnny Depp) σε κωμωδία/μιούζικαλ.

Παραλειπόμενα

Πέρα από τον Johnny Depp, η Laura Dern και ο Woody Harrelson είχαν αρχικά τους δύο άλλους κύριους ρόλους. Η πρώτη έπειτα το μετάνιωσε, ενώ ο δεύτερος προτίμησε την Ανήθικη Πρόταση. Ο Aidan Quinn που τον αντικατέστησε, ήρθε την τελευταία στιγμή, ενώ η MGM μήνησε τον Harrelson για αθέτηση συμβολαίου.
Όταν παραιτήθηκε η Laura Dern, ο ρόλος πήγε στη Winona Ryder, που τότε έβγαινε με τον Johnny Depp. Όταν όμως τα χάλασαν, αυτός πήγε στη Masterson.
Πριν το σχέδιο μπει σε στάδιο παραγωγής, είχαν ακουστεί για πρωταγωνιστικά ζευγάρια οι Tom Hanks-Julia Roberts, κι έπειτα οι Tim Robbins-Susan Sarandon.
Ο Johnny Depp δεν χρησιμοποιεί αντικαταστάτη σε κανένα σημείο, ενώ εκεί που δοκιμάζει στο στόμα του την μπογιά, πρόκειται για αυτοσχεδιασμό του.
Το 2017, το σενάριο μετατράπηκε σε θεατρικό μιούζικαλ.

Μουσικά Παραλειπόμενα

Οι σκωτσέζοι The Proclaimers προώθησαν επιτυχημένα στις ΗΠΑ μέσω της ταινίας το τραγούδι τους του 1988, I’m Gonna Be (500 Miles).

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 23/1/2012

Δυο ιδιόρρυθμοι άνθρωποι που δεν λειτουργούν φυσιολογικά με τους άλλους, μπορεί να φτιάξουν ένα δικό τους μικροσύμπαν που να λειτουργεί μια χαρά. Αυτός είναι ο πυρήνας του έργου, στο οποίο ο Τζόνι Ντεπ και η Μέρι Στιούαρτ Μάστερσον καταφέρνουν να συγκροτήσουν με μια λεπτότητα στον χειρισμό, βοηθούντος και του σκηνοθέτη Τζερεμάια Τσέλτσικ («Diabolique», «The Avengers» του 1998). Αναλόγως και ο Άινταν Κουίν, ερμηνεύει πολύ σωστά τον αδελφό που αρχικά απειλείται από την έλευση του παράξενου Σαμ, καθώς η φροντίδα της αδελφής του έχει καταλήξει σε ανάγκη ελέγχου της ζωής της. Έτσι κι αλλιώς, ο Ντεπ, από τον καιρό του «Edward Scissorhands», ξέρει να ερμηνεύει πειστικά αλλόκοτα πλάσματα που (εδώ) μπορεί να κυκλοφορούν ανάμεσα μας.

Βαθμολογία: