Μικρά Όμορφα Άλογα
- Μικρά Όμορφα Άλογα
- All the Pretty Little Horses
- 2020
- Ελλάδα
- Ελληνικά
- Δραματικό Θρίλερ, Σινεφίλ
- 25 Νοεμβρίου 2021
Μετά από μια απότομη αλλαγή στη ζωή τους, η Αλίκη και ο Πέτρος βρίσκουν πρόσκαιρο καταφύγιο σε μια μικρή παραθαλάσσια επαρχιακή πόλη μαζί με τον μικρό τους γιο, τον Παναγιώτη. Και οι δύο έχουν βρει προσωρινές δουλειές, μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου να επιστρέψουν γρήγορα και μόνιμα στην Αθήνα. Η Αλίκη όμως αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι το σχέδιο τους δεν λειτουργεί ή, ακόμα χειρότερα, ότι μπορεί καν να μην υπάρχει. Ο Πέτρος αντιλαμβάνεται τη συναισθηματική απομάκρυνσή της ως μια σιωπηρή αποδοκιμασία για αυτά που δεν μπορεί να προσφέρει. Η απόσταση ανάμεσά τους μεγαλώνει επικίνδυνα, κι οι δυο τους κινδυνεύουν να παγιδευτούν σε έναν ιστό από ψέματα που οι ίδιοι έφτιαξαν.
Σκηνοθεσία:
Μιχάλης Κωνσταντάτος
Κύριοι Ρόλοι:
Γιώτα Αργυροπούλου … Αλίκη
Δημήτρης Λάλος … Πέτρος
Αλέξανδρος Καραμούζης … Παναγιώτης
Δημήτρης Καπετανάκος … Ηλίας
Θάλεια Παπακώστα … Λίτα
Κατερίνα Διδασκάλου … Άννα
Κώστας Λάσκος … Στράτος
Βίκυ Παπαδοπούλου … Νάντια
Αντώνης Μυριάγκος … Κώστας
Δημήτρης Καταλειφός … Αντώνης
Κώστας Ανταλόπουλος … μεσίτης
Θανάσης Νάκος … αγρότης
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Μιχάλης Κωνσταντάτος
Παραγωγή: Γιώργος Τσούργιαννης
Μουσική: Liesa Van der Aa
Φωτογραφία: Γιάννης Φώτου
Μοντάζ: Μυρτώ Καρρά, Γιώργος Μαυροψαρίδης
Σκηνικά: Δανάη Ελευσινιώτη
Κοστούμια: Βασιλεία Ροζάνα
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Μικρά Όμορφα Άλογα
- Διεθνής Τίτλος: All the Pretty Little Horses
Παραλειπόμενα
- Ο Μιχάλης Κωνσταντάτος επιστρέφει στα κινηματογραφικά πλατό μετά το 2013 και το ντεμπούτο του.
- Συμμετοχή στα φεστιβάλ της Σαγκάης, του Σεράγεβο, της Χάιφας και της Βαρσοβίας.
Κριτικός: Σοφία Γουργουλιάνη
Έκδοση Κειμένου: 17/3/2021
Ο Μιχάλης Κωνσταντάτος επανέρχεται με μια κινηματογραφικά προσφιλή (βλέπε Παράσιτα) κινηματογραφική θεματολογία, αυτή του ταξικού πολέμου. Και όπως αρκετοί προκάτοχοι του, την αντιμετωπίζει με την ορμή του κατεπείγοντος και την αποδοχή του μοιραίου.
Ένα ζευγάρι (Δημήτρης Λάλος, Γιώτα Αργυροπούλου) που μετακομίζει στην εξοχή με τον μικρό γιο του μετατρέπεται στο όχημα για το ξετύλιγμα μιας ιστορίας -ελεύθερης- πτώσης από τα ψηλά του πλούτου στα χαμηλά της ανέχειας. Ο Κωνσταντάτος χτίζει τον σκηνοθετικό του κόσμο πάνω σε ένα σύμπαν νεκρών συναισθημάτων και ψυχρού πλούτου. Ποντάροντας, λοιπόν, στην σκηνοθετική εικόνα του ανθρώπινου και υλικού μινιμαλισμού, καταφέρνει να δώσει την αίσθηση ενός σύγχρονου κελιού όπου προσφέρεται αφειδώς ακριβό γούστο και πετσοκόβεται ανηλεώς η ανθρώπινη επαφή και η τρυφερότητα. Ενώ η διάχυτη αυτή ψυχρότητα σε όλα τα επίπεδα δημιουργεί μια ατμόσφαιρα ενός φρέσκου horror-movie, που καταφέρνει να κρατήσει υψηλά τα επίπεδα της αγωνίας αλλά και της δημιουργικής καινοτομίας.
Σεναριακά, προσπαθώντας να αποφύγει τον μελοδραματισμό της ταξικής σύγκρουσης και την υστερία της επικράτησης του ισχυρότερου, επενδύει στην απουσία εντάσεων και στην αντικατάσταση τους από μια σειρά σκληρών σιωπών. Προσπαθώντας, λοιπόν, να αποκαλύψει αυτό που κρύβεται πίσω από τις σιωπές, αδικεί συχνά αυτό που θα έβγαινε διάχυτο αν άφηνε μερικές ελεγχόμενες σεναριακές εκρήξεις ελεύθερες να συμβούν. Παίζοντας, δηλαδή, στο τερέν της σεναριακής ασφάλειας των λιγοστών διαλόγων, μοιάζει να αδικεί μια ιστορία συγκρούσεων, φτιάχνοντας ένα σενάριο άρτιο, που μοιάζει όμως ανά στιγμές να μην μπορεί να ξεφύγει συναισθηματικά από την κινηματογραφικά πεπατημένη των τελευταίων ετών.
Συνολικά, πρόκειται για μια ταινία που καταφέρνει να μιλήσει ορθά και κοφτά για μια συνθήκη -μοιραία- συγκρουσιακή, αυτή των ταξικών διαφορών, χωρίς να αναλώνεται σε διδακτισμούς και ρητορείες περί οικονομικών κρίσεων και ηθικών κατρακυλισμάτων.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
