Μετά από πολλά χρόνια στη Γερμανία, ο Αχμάντ ξαναγυρίζει στην Τεχεράνη και οι παλιοί συμφοιτητές του απ’ το πανεπιστήμιο οργανώνουν προς τιμή του ένα τριήμερο στην Κασπία Θάλασσα. Η διασκέδαση αρχίζει αμέσως καθώς όλοι συμμετέχουν στο σχέδιο της Σεπιντέχ, που έφερε μαζί της την όμορφη Έλι, δασκάλα της μικρής κόρης της, με την ελπίδα ότι θα «τα φτιάξει» με τον πρόσφατα χωρισμένο Αχμάντ. Αλλά τα ασήμαντα ψέματα που αρχίζουν να συσσωρεύονται απ’ τη στιγμή που η παρέα φτάνει στην παραλία, γίνονται ξαφνικά μπούμερανγκ όταν η Έλι εξαφανίζεται χωρίς κανείς να ξέρει πού είναι.

Σκηνοθεσία:

Asghar Farhadi

Κύριοι Ρόλοι:

Golshifteh Farahani … Sepideh

Shahab Hosseini … Ahmad

Payman Maadi … Peyman

Mani Haghighi … Amir

Merila Zare’i … Shohreh

Ra’na Azadivar … Naazi

Saber Abar … Alireza

Ahmad Mehranfar … Manoochehr

Taraneh Alidoosti … Elly

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Asghar Farhadi

Στόρι: Asghar Farhadi, Azad Jafarian

Παραγωγή: Asghar Farhadi, Simaye Mehr, Mahmoud Razavi

Φωτογραφία: Hossein Jafarian

Μοντάζ: Hayedeh Safiyari

Σκηνικά: Asghar Farhadi

Κοστούμια: Asghar Farhadi

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Darbareye Elly
  • Ελληνικός Τίτλος: Τι Απέγινε η Έλι…
  • Διεθνής Τίτλος: About Elly

Κύριες Διακρίσεις

  • Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βερολίνου. Βραβείο σκηνοθεσίας.
  • Υποψήφιο για σκηνοθεσία και σενάριο στα Ασιατικά Βραβεία.
  • Βραβείο κριτικής επιτροπής στο φεστιβάλ της Τριμπέκα.
  • Επίσημη πρόταση του Ιράν για το ξενόγλωσσο Όσκαρ.

Παραλειπόμενα

  • Είχε γίνει η πιο εμπορική διεθνώς ταινία για το Ιράν, κερδίζοντας συνολικά 7 εκατομμύρια δολάρια από τα ταμεία (κόστισε 1,35). Ξεπεράστηκε από το Ένας Χωρισμός, και πάλι ταινία του Asghar Farhadi.
  • Τελευταία ταινία που έκανε στην πατρίδα της η Golshifteh Farahani.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Το μουσικό θέμα Song For Eli στους τίτλους τέλους είναι της τσελίστριας Andrea Bauer, αλλά δεν γράφτηκε για την ταινία.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 4/11/2009

Ό,τι πιο ουσιαστικά μοντέρνο είχαμε ποτέ την ευκαιρία να δούμε από το Ιράν. Το θέμα της ταινίας δεν είναι ούτε κλασικά δραματικό, ούτε αυστηρά σινεφιλικό, όπως κι είχαμε συνηθίσει. Έχουμε καθαρό δραματικό θρίλερ, με ένα στόρι που θα μπορούσε εύκολα να μας απογοητεύσει αν έπεφτε σε «άπιστα» χέρια. Ο Asghar Farhadi παρουσιάζει τη μοντέρνα ιρανική μέση κοινωνία που είναι έτοιμη να σπάσει σε κομμάτια μπροστά στον κίνδυνο. Δεν ξέρω απόλυτα το πώς κατευθύνει αυτή του την κρίση σε σχέση με τους υπαρκτούς εξωτερικούς τους κινδύνους, αλλά μου θύμισε την ανάπτυξη της Μεγάλης Ανατριχίλας, ακόμα κι αν εκείνη επέμενε δραματικά.

Ως Ιρανός, ο Farhadi δεν προδίδει ποτέ τη βασική αρχή του κινηματογράφου του. Τα γεγονότα και οι χαρακτήρες υπακούν σε απόλυτα ρεαλιστικές δομές και δεν γίνονται περιττές χάρες στη μυθοπλασία. Το σενάριο είναι τόσο ορθά γραμμένο, που αγγίζει τον πολίτη κάθε προχωρημένης χώρας και το κοινό κάθε κινηματογραφικού είδους. Εκεί που χάνεται λιγάκι είναι ως προς την κατάληξη του, που, για χάρη της ρεαλιστικής δεινότητας, δεν παρέχει το παραπάνω που θα σου έκανε το έργο αξέχαστο. Ακόμα κι έτσι, νιώθεις ότι μπορεί να υπάρξει κι αυτό το σινεμά στο Ιράν, μια χώρα που επιβλήθηκε στον κινηματογραφικό χάρτη εδώ και δύο δεκαετίες, και δεν έχει σταματήσει να μας εκπλήσσει θετικά.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

23 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *