
Ταξίδι στην Αλαμπάμα
- A Walk in the Woods
- 2015
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Βιογραφία, Δραμεντί, Περιπέτεια, Ταινία Δρόμου
- 10 Σεπτεμβρίου 2015
Αντί να ηρεμήσει σε τέτοια ηλικία και να απολαύσει τις χαρές της αγαπημένης του και όμορφη συζύγου, αλλά και της μεγάλης όσο και ευτυχισμένης οικογένειας του, ο Μπιλ Μπρίσον επιλέγει να κάνει τη διαδρομή 2.200 μιλίων από τη Τζόρτζια στο Μέιν, μέσω του μονοπατιού των Απαλάχιων Όρων. Η ηρεμία και η ισορροπία που ελπίζει να βρει, δεν υπάρχει από τη στιγμή που το μόνο άτομο που συμφωνεί να τον συνοδεύσει ο παλιόφιλος του, ο Κατζ. Χρόνια γυναικάς και πάντα κόντρα με τον νόμο, ο Κατζ το βλέπει σαν ευκαιρία να πληρώσει κάποια χρέη και να ζήσει μια περιπέτεια όσο τον βαστούν τα πόδια του. Όμως, το κακό είναι ότι και οι δύο έχουν τελείως διαφορετική εκτίμηση για το τι θα πει «περιπέτεια».
Σκηνοθεσία:
Ken Kwapis
Κύριοι Ρόλοι:
Robert Redford … Bill Bryson
Nick Nolte … Stephen Katz
Emma Thompson … Catherine Bryson
Mary Steenburgen … Jeannie
Kristen Schaal … Mary Ellen
Nick Offerman … Dave
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Michael Arndt, Bill Holderman
Παραγωγή: Chip Diggins, Bill Holderman, Robert Redford
Μουσική: Nathan Larson
Φωτογραφία: John Bailey
Μοντάζ: Julie Garces, Carol Littleton
Σκηνικά: Gae S. Buckley
Κοστούμια: Leigh Leverett
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: A Walk in the Woods
Ελληνικός Τίτλος: Ταξίδι στην Αλαμπάμα
Σεναριακή Πηγή
- Απομνημονεύματα: A Walk in the Woods του Bill Bryson.
Παραλειπόμενα
- Ο Redford είχε κατά νου την ταινία αυτή επί δέκα χρόνια. Κάποια στιγμή, ήταν να το σκηνοθετήσει ο ίδιος. Από τη συγκεκριμένη καρέκλα πέρασαν ως υποψήφιοι οι: Chris Columbus, Larry Charles, Barry Levinson και Richard Linklater.
- Ο Redford ήθελε εξαρχής τον παλιό του φίλο Paul Newman να παίξει στο πλάι του. Όταν ο τελευταίος έφυγε από τη ζωή, εγκατέλειψε προσωρινά την ταινία, μη θέλοντας κάποιον άλλο στη θέση. Όταν όμως σκηνοθέτησε τον Nick Nolte στο Ο Κανόνας της Σιωπής (2012), άλλαξε άποψη.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 10/9/2015
Πρόκειται για μια ταινία που από τη μία θέλεις να αγαπήσεις, αλλά κατά τη μακρά της χιλιομετρικά διαδρομή ως πλοκή, δεν σου παρέχει σοβαρές ευκαιρίες. Το ζευγάρωμα των δύο γηραιών σταρ θα μπορούσε να ξεπέσει χειρότερα, αν αναλογιστεί κανείς την όλη πορεία του σκηνοθέτη Ken Kwapis. Κι εκεί δίνεται μια αδιόρατη μάχη. Οι δύο ηθοποιοί παρέχουν την απεριόριστη φιλοσοφική τους προσέγγιση ως ερμηνευτές στο σύνολο τους, αλλά ο σκηνοθέτης από το Ιλινόις αποδεικνύεται ανίκανος να σηκώσει το φορτίο τους και ρίχνει όσα παλαιο-χολιγουντιανά κλισέ μπορεί για να τους σαμποτάρει. Το αποτέλεσμα ευτυχώς είναι ισόπαλο ανάμεσα τους, και αυτό το «Χ» κρίνεται πολύτιμο για όσους επιλέξουν να βάλουν ορειβατικά παπούτσια και να διαβούν τα μαγευτικά Απαλάχια.
Υπάρχουν χιουμοριστικά επεισόδια που δεν αστοχούν στον ρόλο τους, αλλά πατάνε πάνω σε συνταγές δοκιμασμένες πολλάκις εδώ και δεκαετίες. Τόσες, μάλιστα, που ρίχνουν το φιλμ εις έναν χαρακτήρα «β’ διαλογής», από αυτά που παίρνεις ό,τι έχεις να πάρεις καθώς τα παρακολουθείς, κι έπειτα τα αφήνεις στο χρονοντούλαπο. Αλλά το χιουμοριστικό αυτό στοιχείο είναι που κάνει και την ουσιαστικότερη δουλειά, μια και η απαραίτητη για τα κυβικά των σταρ και της απεραντοσύνης του τοπίου εσωτερική αναζήτηση είναι τόσο άτολμη, που αφήνει στον βρόντο όποια προσπάθεια δανείζουν οι σελίδες της αρχικής σεναριακής πηγής. Δεν είναι ιδανικό ως χημεία το ζευγάρωμα του Robert Redford και του Nick Nolte, αλλά η εμπειρία τους τους επιτρέπει να είναι άνετοι ως προς κάθε προσέγγιση που δοκιμάζει το φιλμ, από τα συγκινητικά διαλείμματα, ως τη «buddy-movie» κωμωδία.
Δεν αφήνει ούτε θετικές, ούτε αρνητικές εντυπώσεις, αλλά έχει το μεγάλο συν ότι δεν μοιάζει να κόφτεται για αμφότερες. Αν το δείτε χωρίς τάση να το κρίνετε, μπορεί να το βρείτε ξεκούραστο και τονωτικό.
Βαθμολογία: