
Ο Σύμβουλος
- A Family Man
- The Headhunter's Calling
- 2016
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Δραματική
- 10 Αυγούστου 2017
- 24 Νοεμβρίου 2017
Για τον Ντέιν Τζένσεν, η επιτυχία απαιτεί να είσαι και λίγο αδίστακτος. Μετά από χρόνια που ανεβαίνει τα σκαλιά της εταιρίας του, ο μεγαλύτερος στόχος του είναι προ των πυλών. Το αφεντικό της εταιρία εύρεσης εργασίας στην οποία εργάζεται, ανακοινώνει ότι συνταξιοδοτείται. Έτσι, φτάνει η στιγμή του για να κάνει το μεγάλο άλμα. Η άνοδος του απαιτεί όλη του την προσοχή, ειδικά μια και η σημαντικότερη αντίπαλος του είναι νεότερη, αλλά εξίσου αποφασισμένη. Αλλά τότε συμβαίνει κάτι που δεν μπορούσε να φανταστεί. Ο 10χρονος γιος του αρρωσταίνει βαριά και ξαφνικά οι ανάγκες στην οικογένεια απαιτούν νέα σημασία.
Σκηνοθεσία:
Mark Williams
Κύριοι Ρόλοι:
Gerard Butler … Dane Jensen
Gretchen Mol … Elise Jensen
Maxwell Jenkins … Ryan Jensen
Willem Dafoe … Ed Blackridge
Alison Brie … Lynn Wilson
Anupam Kher … Δρ Savraj Singh
Alfred Molina … Lou Wheeler
Dustin Milligan … Sumner Firestone
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Bill Dubuque
Παραγωγή: Gerard Butler, Nicolas Chartier, Craig J. Flores, Patrick Newall, Alan Siegel, Mark Williams
Μουσική: Mark Isham
Φωτογραφία: Shelly Johnson
Μοντάζ: Thom Noble
Σκηνικά: Charisse Cardenas
Κοστούμια: Christopher Hargadon
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: A Family Man
Ελληνικός Τίτλος: Ο Σύμβουλος
Εναλλακτικός Τίτλος: The Headhunter’s Calling
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 29/9/2018
Δεν ξέρω αν μπορώ να το αποκαλέσω ως ένα κρίμα, αλλά ο Τζέραλντ Μπάτλερ χάνει την ευκαιρία εδώ να δείξει την οποιαδήποτε ερμηνευτική αξία, μια και η καριέρα του γενικά δεν έδινε πολλές ευκαιρίες για κάτι τέτοιο. Αλλά το «χάνει» είναι μάλλον ελαφριά λέξη, αφού ο συνήθως δυναμικός σταρ μάλλον σαν να αποδεικνύει ότι δεν το κατέχει το «θέμα». Μα και στο πλάι του, ένα σωρό άξια ονόματα εντέλει αποτελούν ένα άνευρο καστ, σε μια ταινία που θα σώζονταν μονάχα από τις ερμηνείες της. Γιατί κατά τα άλλα έχουμε μια τελείως άτυχη σκηνοθετική προσέγγιση, που φέρει προς την κακοτεχνία. Νοηματικά, αν μπορεί κανείς να το πει έτσι, ό,τι ακούσετε και δείτε είναι μια παρέλαση από τετριμμένους και παλιομοδίτικους συναισθηματισμούς και καταστάσεις, που αν είχαμε τηλεταινία θα γινόντουσαν μάλλον πιο ανεχτά.
Βαθμολογία: