Ο Τζος Σρέμπνικ είναι ένας σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ από τη Νέα Υόρκη, τον οποίο δεν θα τον έλεγες απόλυτα πετυχημένο. Καθώς εργάζεται στο μοντάζ της τελευταίας του ταινίας, είναι φανερό ότι έχει πιάσει δημιουργικό πάτο. Με τη σύζυγο του, Κορνίλια, αποφάσισαν να μην αποκτήσουν παιδιά κι ως προς αυτό, είναι ικανοποιημένος. Υπάρχει κάτι άλλο που λείπει. Μετά τη διάρκεια ενός μαθήματος που διδάσκει, τον πλησιάζουν ο Τζέιμι και η Ντάρμπι, ένα νεαρό καλλιτεχνικό ζευγάρι που είναι έτοιμο να τα παρατήσει όλα για το νέο του πάθος, όποιο κι αν τυχαίνει να είναι αυτό, μια και κάθε μέρα είναι κάποιο άλλο. Για τον Τζος, όμως, είναι ένα άνοιγμα στα δικά του νιάτα. Έτσι, το ανικανοποίητο ζευγάρι των σαραντάρηδων αφήνει στη άκρη τους φίλους της ηλικίας τους και στρέφεται πάνω στο φρέσκο, το «cool».

Σκηνοθεσία:

Noah Baumbach

Κύριοι Ρόλοι:

Ben Stiller … Josh Schrebnick

Naomi Watts … Cornelia Schrebnick

Adam Driver … Jamie Massey

Amanda Seyfried … Darby Massey

Charles Grodin … Leslie Breitbart

Adam Horovitz … Fletcher

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Noah Baumbach

Παραγωγή: Noah Baumbach, Eli Bush, Scott Rudin, Lila Yacoub

Μουσική: James Murphy

Φωτογραφία: Sam Levy

Μοντάζ: Jennifer Lame

Σκηνικά: Adam Stockhausen

Κοστούμια: Ann Roth

 

  • Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
  • Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: While We’re Young

Ελληνικός Τίτλος: Όσο Είμαστε Νέοι

Παραλειπόμενα

  • Ηθοποιοί που έφτασαν ένα βήμα να παίξουν: Jesse Eisenberg, James Franco, Cate Blanchett, Greta Gerwig και Alex Pettyfer.
  • Ο Adam Horovitz, ερμηνεύει τον Φλέτσερ που είναι μέλος ενός γκρουπ που ονομάζεται Cookie O’Puss. Ο Horovitz είναι μέλος των Beastie Boys, και το όνομα της μυθοπλαστικής μπάντας ήταν αυτό του δεύτερου EP τους.
  • Ο Baumbach χρησιμοποιεί έναν διάλογο από το θεατρικό The Master Builder του Henrik Ibsen, γιατί σύμφωνα με αυτόν αναλύει τα πάντα για το φιλμ.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Το τραγούδι Golden Years του David Bowie ακούγεται στο κλείσιμο της ταινίας, αλλά και ως διασκευή από τον James Murphy δίχως στίχους, επί της αρχής.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 22/5/2016

Από τους πλέον συμπαθητικούς ανεξάρτητους σκηνοθέτες ο Νόα Μπάουμπαχ, αλλά δεν συνεχίζει το σερί μετά το «Frances Ha», που μας είχε ανεβάσει τις απαιτήσεις. Εδώ έχουμε μια πράα δραμεντί, με κεντρικό άξονα την έννοια της αλλαγής, τόσο γύρω μας, όσο κι εντός μας. Αυτό ο σκηνοθέτης το παρουσιάζει με τραγελαφικές εικόνες, αλλά και σοβαρές καταστάσεις, δύο αντίρροπα χρώματα που στον πίνακα του ο αμερικανός δημιουργός τα τοποθετεί χωρίς να παράγει μουτζούρα. Σε αυτήν του την προσπάθεια, αρωγοί είναι ο Μπεν Στίλερ και η Ναόμι Γουάτς, που προσαρμόζονται με εξαιρετική ευκολία στην ανεξάρτητη σύνθεση, και μας χαρίζουν δύο καλές, αν και όχι υψηλών απαιτήσεων, ερμηνείες. Όμως, η ταινία, σε σχέση και με παλιότερες του ίδιου σκηνοθέτη, δεν πείθει για τη δυναμική της. Είναι ένα όμορφο σχόλιο, αλλά όχι σινεφιλικός παράδεισος.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

14 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *