Ο Ντέιβιντ Μπερκ είναι ένας μικροέμπορος μαριχουάνας και η πελατεία του αποτελείται απ’ ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς -από σεφ μέχρι πολυάσχολες μαμάδες. Σίγουρα, όμως, δεν περιλαμβάνει παιδιά -έχει κι αυτός τις αρχές του. Τι θα μπορούσε λοιπόν να πάει στραβά; Τα πάντα! Παρόλο που προσπαθεί να κρατάει χαμηλούς τόνους για προφανείς λόγους, σύντομα θα ανακαλύψει με άσχημο τρόπο ότι τελικά καμία καλή πράξη δεν μένει ατιμώρητη: όταν θα επιχειρήσει να βοηθήσει κάποιους νεαρούς της περιοχής, θα δεχτεί επίθεση από ένα τρίο νταήδων, οι οποίοι θα του πάρουν ό,τι χρήμα και «πραμάτεια» έχει πάνω του, αφήνοντάς τον καταχρεωμένο στον προμηθευτή του, Μπραντ. Για να ρεφάρει -και να διατηρήσει τη σωματική του ακεραιότητα-, ο Ντέιβιντ πρέπει να φέρει λαθραία από το Μεξικό ένα φορτίο με εμπόρευμα, για λογαριασμό του Μπραντ. Πείθοντας με το ζόρι τους γείτονές του, την κυνική στρίπερ Ρόουζ, τον επίδοξο πελάτη του, Κένι, και τη γεμάτη τατουάζ και πίρσινγκ πιτσιρίκα Κέισι, καταφέρνει να καταστρώσει το σχέδιό του. Μια ψεύτικη σύζυγο, δύο υποτιθέμενα παιδιά κι ένα τεράστιο γυαλιστερό RV. Πλέον, οι «Μίλερ» είναι ήδη καθοδόν προς τα σύνορα για ένα εορταστικό σαββατοκύριακο που θα κάνει πάταγο.

Σκηνοθεσία:

Rawson Marshall Thurber

Κύριοι Ρόλοι:

Jason Sudeikis … David Clark

Jennifer Aniston … Sarah ‘Rose’ O’Reilly

Emma Roberts … Casey Mathis

Will Poulter … Kenny Rossmore

Ed Helms … Brad Gurdlinger

Nick Offerman … Don Fitzgerald

Kathryn Hahn … Edie Fitzgerald

Molly C. Quinn … Melissa Fitzgerald

Tomer Sisley … Pablo Chacon

Luis Guzman … μεξικανός τροχονόμος

Thomas Lennon … Rick Nathanson

Ken Marino … Todd

Sam Richardson … υπεύθυνος ασφαλείας

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Bob Fisher, Steve Faber, Sean Anders, John Morris

Στόρι: Bob Fisher, Steve Faber

Παραγωγή: Chris Bender, Vincent Newman, Tucker Tooley, Happy Walters

Μουσική: Ludwig Goransson, Theodore Shapiro

Φωτογραφία: Barry Peterson

Μοντάζ: Michael L. Sale

Σκηνικά: Clayton Hartley

Κοστούμια: Shay Cunliffe

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: We’re the Millers
  • Ελληνικός Τίτλος: Οικογένεια Μίλερ

Παραλειπόμενα

  • Ο σχεδιασμός είχε ξεκινήσει από το 2002, ενώ το 2006 είχαν ακουστεί τα ονόματα των Steve Buscemi (ως έμπορος ναρκωτικών) και Will Arnett. Το σχέδιο όμως εκεί πάγωσε μέχρι το 2012.
  • Πριν πάρει τον ρόλο ο Jason Sudeikis, ακούστηκαν οι: Jason Bateman, Will Arnett και Steve Buscemi.
  • Η Emma Roberts ήταν πολύ αγχωμένη όταν συνάντησε για πρώτη φορά την Jennifer Aniston.
  • Στο Home Cinema βγήκε ένα Extended-Cut, με αρκετή επιπλέον διάρκεια. Για την ακρίβεια, φτάνει στα 128 λεπτά.
  • Με κόστος 37 εκατομμύρια δολάρια, το φιλμ έφτασε να βγάλει 270 από τα ταμεία.
  • Παρότι Warner Bros. Pictures και New Line Cinema είχαν ανακοινώσει άμεσα σίκουελ, τίποτα περαιτέρω δεν ακούστηκε πάνω σε αυτό.

Κριτικός: Δημήτρης Κωνσταντίνου-Hautecoeur

Έκδοση Κειμένου: 21/8/2013

Μετά την επιτυχία των «Αφεντικών για Σκότωμα», το όνομα της Jennifer Aniston φαίνεται να έχει συνδεθεί με σεξουαλικά προκλητικούς ρόλους. Εδώ, υποδύεται τη στρίπερ Rose, η οποία μαζί με τον έμπορο ναρκωτικών και «αρχηγό» της ομάδας David (Jason Sudeikis), τον δεκαοχτάχρονο γείτονά τους Kenny (Will Poutler) και τη νεαρή άστεγη Casey (Emma Roberts) θα παριστάνουν τη φαινομενικά φυσιολογική οικογένεια Μίλερ, με σκοπό να περάσουν «μια μικρή ποσότητα» μαριχουάνας από τα σύνορα του Μεξικού χωρίς να κινήσουν υποψίες.

Αν οι Μίλερ δεν αποτελούν ακριβώς μια συνηθισμένη οικογένεια, η ταινία είναι μάλλον μια συνηθισμένη αμερικανική κωμωδία, με τη διαφορά ότι αποδεικνύεται σχετικά ανώτερη του σωρού και, ευτυχώς, των ομολογουμένως χαμηλών προσδοκιών. Το σενάριο του ιδιόρρυθμου αυτού road movie επιφυλάσσει ορισμένες απολαυστικές παρεξηγήσεις (όπως αυτή με το μωρό-μαριχουάνα, που προσφέρει και την πιο ξεκαρδιστική στιγμή του φιλμ) μα και άλλες τόσες εύκολες ή ανέμπνευστες λύσεις, τις οποίες δεν δείχνει ποτέ να κάνει κάποια προσπάθεια να αποφύγει. Πέραν τούτου όμως, η «Οικογένεια Μίλερ», διαθέτοντας ένα «πιασάρικο» και διασκεδαστικότατο στόρι και κυρίως ένα αποτελεσματικότατο καστ με τέλεια αντίληψη της κωμωδίας, δύσκολα θα αφήσει κάποιον παραπονεμένο. Με εξαίρεση όσους παρασυρθούν από τον αδικαιολόγητο ιντερνετικό σάλο γύρω από το στριπτίζ της Aniston, το οποίο ήταν εξαρχής προορισμένο να απογοητεύσει…

Συστήνεται χωρίς δεύτερη σκέψη στους φαν της mainstream αμερικανικής κωμωδίας, αλλά και όλοι όσοι περνούν απλώς καλά με αυτήν θα το διασκεδάσουν. Αξίζει σημείωσης και ένα όμορφο στιγμιότυπο τιμητικής αναφοράς στα «Φιλαράκια», τη μεγάλη επιτυχία της Anniston, το οποίο είναι και η μόνη ενδιαφέρουσα στιγμή των -κατά τα άλλα σαχλών- τελικών bloopers.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

15 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *