Με τον Ιγκόρ ως αφηγητή, βλέπουμε τη σκοτεινή καταγωγή του βασανισμένου νεαρού βοηθού, τη λυτρωτική φιλία του με τον νεαρό φοιτητή ιατρικής, Βίκτορ Φον Φρανκενστάιν, και γινόμαστε μάρτυρες στην ιστορία της εξέλιξης του Φρανκενστάιν στον άνδρα και τον μύθο που γνωρίζουμε σήμερα.  Όταν ο Βίκτορ Φον Φρανκενστάιν μαζί με τον Ίγκορ τραβούν στα άκρα τις ευγενείς τους προθέσεις να βοηθήσουν επιστημονικά την ανθρωπότητα, η εμμονή του δόκτορα μετατρέπεται σε παραφροσύνη. Τότε είναι που εξαπολύει την τελευταία του δημιουργία, ένα τέρας που σκορπίζει στο διάβα του τον τρόμο.

Σκηνοθεσία:

Paul McGuigan

Κύριοι Ρόλοι:

James McAvoy … Δρ Victor Frankenstein

Daniel Radcliffe … Igor Straussman

Jessica Brown Findlay … Lorelei

Andrew Scott … επιθεωρητής Roderick Turpin

Charles Dance … βαρόνος Frankenstein

Freddie Fox … Finnegan

Mark Gatiss … Dettweiler

Callum Turner … Alistair

Daniel Mays … Barnaby

Spencer Wilding … Guillaume Delaunay/Prometheus

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Max Landis

Παραγωγή: John Davis

Μουσική: Craig Armstrong

Φωτογραφία: Fabian Wagner

Μοντάζ: Andrew Hulme, Charlie Phillips

Σκηνικά: Eve Stewart

Κοστούμια: Jany Temime

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Victor Frankenstein
  • Ελληνικός Τίτλος: Victor Frankenstein
  • Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: Frankenstein [ανεπίσημος]
  • Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Βίκτωρ Φρανκενστάιν [τηλεόραση]

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

  • Μυθιστόρημα (χαρακτήρες): Frankenstein; or, The Modern Prometheus της Mary Shelley.

Παραλειπόμενα

  • Μέχρι τον Σεπτέμβρη του 2012, όπου κι οριστικοποιήθηκε το όνομα του σκηνοθέτη, ακούγονταν αυτό του Shawn Levy.
  • Αυτή είναι η κλασική ιστορία από την οπτική του Ίγκορ. Μονάχα που ο Ίγκορ δεν υπήρχε στο αυθεντικό μυθιστόρημα. Γεννήθηκε με το όνομα Φριτζ στην ταινία του 1931, προερχόμενος ως χαρακτήρας σε θεατρική εκδοχή του έργου. Στα σίκουελ αυτής της ταινίας, μετονομάζεται σε Ίγκορ.
  • Παρότι κόστισε 40 εκατομμύρια δολάρια, το φιλμ έβγαλε από τα ταμεία μόνο 34,2.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 6/9/2016

Η αλήθεια είναι πως με το άκουσμα ενός ακόμα Φρανκενστάιν, μάλλον σκιάχτηκα. Ένα τόσο κορεσμένο θέμα δεν το ξαναπιάνεις από την αρχή του. Ο Πολ ΜακΓκίγκαν το τολμάει, κι ευτυχώς δεν πνίγεται τελείως. Αλλά αυτό το οφείλει μονάχα στο μέγεθος της παραγωγής, και την ύπαρξη δύο ικανών ηθοποιών (Τζέιμς ΜακΑβόι, και κυρίως Ντάνιελ Ράντκλιφ) στους πρώτους ρόλους. Αλλιώς, η σκηνοθετική του μανιέρα είναι βγαλμένη από συρτάρια παραγωγών που απλά διατάζουν μια σύγχρονη οπτική σε έναν ακόμα ξεχειλωμένο μύθο. Η ταινία μοιάζει να έχει και μια διττή προσωπικότητα. Από τη μία, είναι φανερό πως πήγαιναν για μπλοκ-μπάστερ (απλά δεν τους έκατσε). Από την άλλη, οι ταχύτητες δεν είναι τόσο υψηλές, ώστε να μην παίζουν ρόλο και οι διάλογοι, και η όποια αναζήτηση περί της μυθολογίας. Σύνδεσμος ανάμεσα σε αυτά; Ουδένας. Απλά, μία ακόμα χαμένη ευκαιρία για κάτι πιο «ζωντανό».

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

24 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *