Η Ζωή που Δεν Ήθελα (2012)

ΣΥΝΟΨΗ

Ο Αγκουστίν προσπαθεί απεγνωσμένα να αποβάλλει το συναίσθημα μιας ανεκπλήρωτης ύπαρξης. Έπειτα από τον θάνατο του δίδυμου αδερφού του, υιοθετεί την ταυτότητα του νεκρού και αφήνει το Μπουένος Άιρες, αποφασίζοντας να ξεκινήσει μια νέα ζωή. Επιστρέφει στη μυστηριώδη περιοχή “Δέλτα του Τίγρη”, όπου τα δύο αδέρφια είχαν περάσει την παιδική τους ηλικία, σύντομα όμως θα βρεθεί άθελά του μπλεγμένος στον εγκληματικό υπόκοσμο στον οποίο συμμετείχε κι ο αδερφός του.

Σκηνοθεσία:

Ana Piterbarg

Κύριοι Ρόλοι:

Viggo Mortensen … Agustin/Pedro

Soledad Villamil … Claudia

Daniel Fanego … Adrian

Javier Godino … Ruben

Sofia Gala Castiglione … Rosa

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Ana Piterbarg

Παραγωγή: Mariela Besuievsky, Gerardo Herrero, Viggo Mortensen, Vanessa Ragone

Μουσική: Lucio Godoy, Federico Jusid

Φωτογραφία: Lucio Bonelli

Μοντάζ: Irene Blecua, Alejandro Lazaro

Σκηνικά: Mariela Ripodas

Κοστούμια: Valentina Bari

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Todos Tenemos un Plan
Ελληνικός Τίτλος: Η Ζωή που Δεν Ήθελα
Διεθνής Τίτλος: Everybody Has a Plan

Κύριες Διακρίσεις

Υποψήφιο σε 3 κατηγορίες στα εθνικά βραβεία της Αργεντινής.

Παραλειπόμενα

Σκηνοθετικό ντεμπούτο για την Ana Piterbarg.
Ο Viggo Mortensen ζούσε επί δέκα χρόνια στην Αργεντινή, κατά την παιδική του ηλικία. Αυτή είναι η πρώτη του ταινία που γυρίζει εκεί.
Ο Ricardo Darin ήταν να πάρει μέρος στο καστ, αλλά αποχώρησε.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 7/5/2014

Δυστυχώς, η πρώτη δουλειά της Άνα Πίτερμπαγκ στη μεγάλη οθόνη και σε δικό της σενάριο είναι ένα θρίλερ που έχει ατμόσφαιρα (ως φυσικός και κοινωνικός χώρος), αλλά δεν έχει μια στερεή και πειστική αφήγηση ώστε να πιάσει τόπο η κορυφαία ερμηνεία του Βίγκο Μόρτενσεν στον διπλό ρόλο των αδελφών, για χάρη της οποίας αξίζει όντως να δεις το φιλμ. Ο Μόρτενσεν, που έχει ζήσει στην παιδική του ηλικία στο Μπουένος Άιρες και περνάει σαν γνήσιος λατίνος, καταφέρνει να υποδυθεί κάποιον που είναι όμοιος και ταυτόχρονα διαφορετικός, με τρόπο που εκφράζει και τη δική του κρίση ταυτότητας ως Αγουστίν. Αλλά το ίδιο το σενάριο δεν δομεί εντέλει τους χαρακτήρες.

Βαθμολογία: