Κοινωνικά Σκάνδαλα

Η πλούσια κληρονόμος Τρέισι Λορντ πετάει έξω από το σπίτι της τον πλέιμποϊ σύζυγο της, Ντέξτερ, αμέσως μετά τον γάμο. Μετά από δύο χρόνια είναι έτοιμη να ξαναπαντρευτεί, κι ενώ ο Ντέξτερ έχει γίνει δημοσιογράφος κουτσομπολιών. Μια μέρα πριν τον γάμο, ο Ντέξτερ μπαίνει στη βίλα της Τρέισι για ρεπορτάζ και… να χαλάσει τον γάμο.

Σκηνοθεσία:

George Cukor

Κύριοι Ρόλοι:

Katharine Hepburn … Tracy Samantha Lord

Cary Grant … C. K. Dexter Haven

James Stewart … Macaulay ‘Mike’ Connor

Ruth Hussey … Elizabeth Imbrie

John Howard … George Kittredge

Roland Young … William ‘θείος Willie’ Q. Tracy

John Halliday … Seth Lord

Mary Nash … Margaret Lord

Virginia Weidler … Dinah Lord

Henry Daniell … Sidney Kidd

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Donald Ogden Stewart

Παραγωγή: Joseph L. Mankiewicz

Μουσική: Franz Waxman

Φωτογραφία: Joseph Ruttenberg

Μοντάζ: Frank Sullivan

Σκηνικά: Cedric Gibbons

Κοστούμια: Adrian

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: The Philadelphia Story
• Ελληνικός Τίτλος: Κοινωνικά Σκάνδαλα

Άμεσοι Σύνδεσμοι

• Υψηλή Κοινωνία (1956)

Σεναριακή Πηγή

• Θεατρικό: The Philadelphia Story του Philip Barry.

Κύριες Διακρίσεις

• Όσκαρ πρώτου αντρικού ρόλου (James Stewart) και διασκευασμένου σεναρίου. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, πρώτο γυναικείο ρόλο (Katharine Hepburn) και δεύτερο ρόλο (Ruth Hussey).

Παραλειπόμενα

• Ο χαρακτήρας της Τρέισι ήταν εμπνευσμένος από την Helen Hope Montgomery Scott (1904–1995), μια εξαιρετικά κεφάτη κοσμική κυρία της Φιλαδέλφειας, παντρεμένη με φίλο του Philip Barry, που το 1939 ανέβασε το θεατρικό.
• Μια και η συζυγική απάτη απαγορεύονταν από τον διαβόητο κώδικα λογοκρισίας, τις δεκαετίες του 1930 και 1940 ήταν πλέον δημοφιλές στο αμερικανικό σινεμά το θέμα του δεύτερου γάμου με το ίδιο πρόσωπο (ιδίως στις screwball). Η συγκεκριμένη ταινία στέκει ίσως ως η πλέον αντιπροσωπευτική του “είδους”.
• Η Hepburn επιστράτευσε τη βοήθεια του δισεκατομμυριούχου Howard Hughes ώστε να αποκτήσει τα δικαιώματα του θεατρικού, στο οποίο άλλωστε και είχε πρωταγωνιστήσει με μεγάλη επιτυχία στο πλάι των Joseph Cotten και Van Heflin (ήταν εξαρχής γραμμένο πάνω της). Ήταν μια πολύ σημαντική ταινία για εκείνην, μια και προέρχονταν από μια αρκετά μακρά σειρά με εμπορικές αποτυχίες επί της οθόνης. Στόχος της αγοράς ήταν να έχει τον έλεγχο της ταινίας, με τη Metro-Goldwyn-Mayer να ξεπερνάει τον αρχικό δισταγμό να τη χρησιμοποιήσει, και να ρισκάρει, με παρέμβαση του Louis B. Mayer, βάζοντας στο πλάι της δύο αστέρια πρώτου μεγέθους. Το ρίσκο απέδωσε, μια και πέρα από την καλλιτεχνική επιτυχία, η ταινία ήταν και εξαιρετικά κερδοφόρα στα ταμεία.
• Η Hepburn ήθελε τον Clark Gable ως Ντέξτερ και τον Spencer Tracy ως Μάικ. Αμφότεροι όμως είχαν άλλες υποχρεώσεις.
• Ο Cary Grant συμφώνησε να παίξει με δύο όρους. Τόσο το όνομα του να μπει πρώτο στους τίτλους, όσο και μια μεγάλη αμοιβή, που όμως θα δωρίζονταν σε μια αμερικανική οργάνωση που βοηθούσε τους Βρετανούς επί του πολέμου.
• Μετά από τρεις ραδιοφωνικές διασκευές, ακολούθησε το 1956 η μιούζικαλ εκδοχή ως Υψηλή Κοινωνία, με τους Bing Crosby, Grace Kelly και Frank Sinatra.