Ο Κουάν, ένας πρώην μαχητής Βιετκόνγκ, δραπέτευσε από στη Μεγάλη Βρετανία με την κόρη του και έγινε ο περήφανος ιδιοκτήτης εστιατορίου κινέζικού φαγητού. Παρότι έφτασε με ηρεμία σε μια προχωρημένη ηλικία, μια βόμβα του ΙΡΑ σε κατάστημα σκότωσε την κόρη του. Καταβεβλημένος, ζητάει βοήθεια από τις αρχές, αλλά αυτές τον αγνοούν. Έτσι, αποφασίζει να πάρει τα πράγματα στα χέρια του, και ταξιδεύει ως την Ιρλανδία αποζητώντας εκδίκηση.
Σκηνοθεσία:
Martin Campbell
Κύριοι Ρόλοι:
Jackie Chan … Quan Ngoc Minh
Pierce Brosnan … Liam Hennessy
Michael McElhatton … Jim Kavanagh
Tao Liu … Keyi Lam
Charlie Murphy … Maggie Dunn/Sara Mackay
Orla Brady … Mary Hennessy
Katie Leung … Fan Quan
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: David Marconi
Παραγωγή: Jackie Chan, Wayne Marc Godfrey, Claire Kupchak, D. Scott Lumpkin, Jamie Marshall, Jianhong Qi, Arthur M. Sarkissian, Cathy Schulman, Maojun Zeng
Μουσική: Cliff Martinez
Φωτογραφία: David Tattersall
Μοντάζ: Angela M. Catanzaro
Σκηνικά: Alex Cameron
Κοστούμια: Alex Bovaird
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The Foreigner
- Ελληνικός Τίτλος: Εκδικητής
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: The Chinaman του Stephen Leather.
Παραλειπόμενα
- Ο Nick Cassavetes είχε αρχικά υπογράψει να το σκηνοθετήσει.
- Ο Martin Campbell συνεργάζεται εκ νέου με τον Pierce Brosnan μετά το 1995 και την πρώτη τους ταινία Τζέιμς Μποντ, το Επιχείρηση Χρυσά Μάτια.
- Κατά τα γυρίσματα στο Λονδίνο, και μετά την τεχνητή ανατίναξη ενός λεωφορείου στη γέφυρα του Λάμπεθ, υπήρξαν αναφορές στην αστυνομία περί τρομοκρατικής επίθεσης από περαστικούς, μη γνωρίζοντας φυσικά για τα γυρίσματα.
- Η Μεγάλη Βρετανία προτίμησε να το δει κατευθείαν μέσω του Netflix. Παρόλα αυτά, το φιλμ αποτέλεσε εμπορική επιτυχία, με έσοδα 145,4 εκατομμύρια δολάρια, έναντι κόστους των 35.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 27/5/2018
Παρότι έχει στηρίξει μια ολόκληρη καριέρα στον συνδυασμό δράσης και χιούμορ, ο Τζάκι Τσαν πάντα ήταν καλύτερος όταν σοβάρευε. Δυστυχώς, όμως, στην παρούσα περίπτωση αυτό δεν αρκεί για να διορθώσει τα μεγάλα λάθη του σκηνοθέτη, μα από την άλλη αρκεί για να κάνει το φιλμ αγαπημένο στο κοινό. Μιλώντας για λάθη, ο Μάρτιν Κάμπελ δείχνει ανικανότητα στο να δέσει την κεντρική πλοκή με όλα όσα συμβαίνουν στο παρασκήνιο της. Ο μόνος συνδετικός κρίκος που καλά κρατεί είναι η βία, στην οποία διατηρεί έναν τύπο παλιότερου 007 (διόλου τυχαία, βέβαια). Και μπορεί η καρδούλα του Τσαν να το λέει ακόμα, αυτή η αναπαραγωγή του Πιρς Μπρόσναν στα ίδια και τα ίδια μοτίβα παραπέμπει σε κλισέ. Όχι, δύσκολα θα περάσετε άσχημα, παρότι το έργο έχει τρανταχτές αδυναμίες. Απλά, κρίμα που ο Τσαν δεν είχε αντιληφθεί από πολύ παλιότερα την αξία του σε σοβαρότερα μοντέλα σινεμά δράσης.
Βαθμολογία: