Αυτή είναι η ιστορία της Τάμι Φέι Μπέικερ, που κατά τις δεκαετίες του 1970 και του 1980 άφησε εποχή ως τηλε-ευαγγελίστρια, στο πλάι του συζύγου της, Τζιμ Μπέικερ. Ξεκινώντας από τα χαμηλά, κατάφεραν να δημιουργήσουν το μεγαλύτερο θρησκευτικό δίκτυο στα ΜΜΕ αλλά και θεματικό πάρκο. Η Τάμι έμεινε διάσημη για τα αξέχαστα μάτια της, την ιδιαίτερη της φωνή, και την ικανότητα να χειρίζεται τον κόσμο φτάνοντας να χτίσει μια αυτοκρατορία. Αυτό όμως που ακολούθησε ήταν η απόλυτη πτώση, όταν στο προσκήνιο εμφανίστηκαν σκάνδαλα, οικονομικές ατασθαλίες, και δολοπλοκίες από αντίζηλους.
Σκηνοθεσία:
Michael Showalter
Κύριοι Ρόλοι:
Jessica Chastain … Tammy Faye Bakker
Andrew Garfield … Jim Bakker
Cherry Jones … Rachel LaValley-Grover
Vincent D’Onofrio … Jerry Falwell
Fredric Lehne … Fred Grover
Louis Cancelmi … Richard Fletcher
Sam Jaeger … Roe Messner
Gabriel Olds … Pat Robertson
Mark Wystrach … Gary S. Paxton
Jay Huguley … Jimmy Swaggart
Randy Havens … Steve Pieters
Jess Weixler … μακιγιέζ (φωνή)
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Abe Sylvia
Παραγωγή: Kelly Carmichael, Jessica Chastain, Gigi Pritzker, Rachel Shane
Μουσική: Theodore Shapiro
Φωτογραφία: Mike Gioulakis
Μοντάζ: Mary Jo Markey, Andrew Weisblum
Σκηνικά: Laura Fox
Κοστούμια: Mitchell Travers
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The Eyes of Tammy Faye
- Ελληνικός Τίτλος: Τα Μάτια της Τάμι Φέι
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- The Eyes of Tammy Faye (2000)
Σεναριακή Πηγή
- Ντοκιμαντέρ: The Eyes of Tammy Faye των Fenton Bailey, Randy Barbato.
Κύριες Διακρίσεις
- Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου (Jessica Chastain) και μακιγιάζ/κομμώσεων.
- Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα πρώτου γυναικείου ρόλου (Jessica Chastain) σε δράμα.
- Βραβείο Bafta μακιγιάζ/κομμώσεων.
- Βραβείο πρώτου γυναικείου ρόλου (Jessica Chastain) στο φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν.
Παραλειπόμενα
- Η Jessica Chastain ήταν που απέκτησε τα δικαιώματα για μια βιογραφία της εικονικής Tammy Faye το 2012, πέντε χρόνια μετά τον θάνατο της, όντας ένα σχέδιο πάθους για εκείνη. Το σενάριο όμως δεν πάτησε πάνω σε βιβλιογραφικό υλικό, αλλά σε όσα δείχνει το ομότιτλο ντοκιμαντέρ του 2000, στο οποίο κι εμφανίζεται η τηλε-ευαγγελίστρια. Εκείνο το ντοκιμαντέρ είχε και συνέχεια, με τίτλο Tammy Faye: Death Defying (2005), όταν πλέον η Tammy Faye πάλευε με τον καρκίνο.
- Η φωνή της Tammy Faye επί του φιλμ ανήκει στην ίδια την Jessica Chastain.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 27/3/2022
Η ιστορία της Τάμι Φέι είναι παραπάνω από ενδιαφέρουσα, κι αυτό δεν είναι κάτι που θα σας αλλοιώσει η δουλειά του Michael Showalter. Αυτό όμως που θα μείνει κάτω από το χαλί ερμητικά, είναι όλος αυτός ο κοινωνικο-πολιτικός αντίχτυπος της ιστορίας, με το σενάριο να φαίνεται να βιάζεται να αποδώσει κατηγορίες ή συγχωροχάρτια σε κάποιους ένοχους ή αθώους, αφήνοντας τελείως εκτός τη μεγάλη εικόνα του εν λόγω εγκλήματος.
Αν κάτι πράττει έξυπνα ο Showalter είναι να αφεθεί στην ιλαροτραγική πλευρά του θέματος, παρουσιάζοντας χαρακτήρες από άλλο «ανέκδοτο». Μπορεί συγκεκριμένα την Τάμι να την ερωτεύεται και μάλιστα τρελά, δεν κρύβει όμως όλη αυτή την ανθρώπινη κωμωδία που αναδύεται σε κάθε βήμα της πορείας αυτής και του συζύγου της στην κορυφή. Βέβαια, αν ανατρέξει κανείς στην αληθινή ιστορία που σημάδεψε τα αμερικανικά ήθη και συνεχίζει να τα αγγίζει ακόμα και σήμερα, η κωμωδία αυτή είναι ακόμα πιο ξεκαρδιστική και ταυτόχρονα τόσο μα τόσο τραγική. Τραγική όμως όχι για τους κεντρικούς της ήρωες, όπως θα μας υποδείξει η ταινία, αλλά για ένα μεγάλο κομμάτι λαού που χειραγωγείται με τόσο γελοίο κι εύκολο τρόπο.
Αυτό δεν γίνεται ποτέ αντικείμενο του φιλμ, ούτε και το αληθινό στίγμα της επανάστασης που έφεραν οι δυο αυτοί σαλτιμπάγκοι στα θρησκευτικά ήθη. Εν ολίγοις, ήταν αυτοί που «πρότειναν» ανοιχτά στις θρησκείες του δυτικού κόσμου ότι έπρεπε να σταματήσουν να προσπαθούν άκομψα να διακόψουν τις κοσμογονικές εξελίξεις των πραγμάτων, αλλά να προσαρμοστούν σε αυτές, σαν ένας χαμαιλέοντας πίστης… και κονόμας. Ήταν απλή η κατανόηση ότι για να επηρεάσεις πλέον ακόμα και τον πιο απλοϊκό εγκέφαλο δεν αρκούσε ο πατροπαράδοτος σκοταδισμός, και για να πουλήσεις έπρεπε πρώτα να κολακέψεις και να παρουσιάσεις το οπισθοδρομικό προϊόν σου με ένα πιο μοντέρνο περιτύλιγμα. Και αν έχουμε στρέψει τα φώτα «ανάκρισης» στους τηλε-ευαγγελιστές, είμαστε σίγουροι ότι ως έναν βαθμό αυτό δεν έχει συμβεί στο σύνολο της δυτικής θρησκείας; Ξανασκεφτείτε το…
Αν όμως το σενάριο λειτουργεί μόνο στα πλαίσια μιας ενδιαφέρουσας και ξεκούραστης δραμεντί βιογραφίας, η Jessica Chastain είναι μία ταινία μόνη της. Πάει τον όρο «οσκαρική ερμηνεία» εκεί που ήταν από τις αυγές του σινεμά, και είναι η ιδανική Τάμι Φέι τόσο ως απόλυτο «παρτσακλό» όσο και στην κατακόρυφη πτώση της. Αν δεν ακολουθούσε παράλληλα υψηλή ερμηνεία κι ο Andrew Garfield, θα υπέθετε κανείς ότι σκηνοθετούσε αυτόνομα τον εαυτό της. Και οι ερμηνείες αμφότερων κρατάνε τον πήχη της κινηματογραφικής αξιοπιστίας σε εκείνο το ύψος, που λίγοι θα νοιαστούν με το φινάλε αν δεν διδάχτηκαν το παραμικρό από εδώ μέσα, και ακόμα λιγότεροι αν έβγαλαν λάθος συμπεράσματα.
Μια ταινία εντέλει που θα σε υπνωτίσει μέσω των ματιών της Chastain, θα σου παρέχει κομμάτι της λαϊκά ψυχαγωγικής δύναμης της Τάμι, και μέσω αυτών θα βρει τους τρόπους να μην περάσει στη λήθη, στην οποία η ίδια ρίχνει τη επικίνδυνη σοβαρότητα του θέματος.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
