The Double (2011)

ΣΥΝΟΨΗ

Το έγκλημα μοιάζει να φέρει την υπογραφή του Κάσιους, ενός σοβιετικού επαγγελματία εκτελεστή που θεωρούνταν νεκρός από τους Αμερικανούς εδώ και χρόνια. Ο Πολ Σέπαρντσον αναγκάζεται από την υπηρεσία του να συνεργαστεί με τον νεαρό πράκτορα του FBI Μπεν Γκίρι, που έχει ειδικευτεί στο προφίλ και την εγκληματική δράση του Κάσιους, για να διαλευκάνουν μαζί το έγκλημα. Κι ενώ έχουν τελείως διαφορετική τοποθέτηση απέναντι στην αποστολή τους, οι έρευνες και τα στοιχεία που έρχονται σταδιακά στο φως θα οδηγήσουν σε αποκαλύψεις απρόσμενες και για τους δύο, ικανές να θέσουν σε κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή.

Σκηνοθεσία:

Michael Brandt

Κύριοι Ρόλοι:

Richard Gere … Paul Shepherdson
Topher Grace … Ben Geary
Martin Sheen … Tom Highland
Tamer Hassan … Bozlovski
Stephen Moyer … Brutus
Chris Marquette … Oliver
Odette Annable … Natalie Geary

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Michael Brandt, Derek Haas
Παραγωγή: Patrick Aiello, Ashok Amritraj, Andrew Deane, Derek Haas
Μουσική: John Debney
Φωτογραφία: Jeffrey L. Kimball
Μοντάζ: Steve Mirkovich
Σκηνικά: Giles Masters
Κοστούμια: Aggie Guerard Rodgers

INFO

Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Αρνητική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: The Double
Ελληνικός Τίτλος: The Double

Παραλειπόμενα

Τα γυρίσματα σταμάτησαν επί 6 εβδομάδες, λόγω του ότι ο Richard Gere έπαθε εξάρθρωση ώμου, σε μια σκηνή πάλης με τον Tamer Hassan.
Την αποτυχία στις κριτικές, την ακολούθησε αυτή στα ταμεία. Έσοδα μόλις 3,69 εκατομμύρια δολάρια, ενώ το κόστους ήταν 17.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 25/11/2012

Ως σύγχρονη παραγωγή με πρωταγωνιστή τον Ρίτσαρντ Γκιρ, δεν θα μπορούσε παρά να είναι καλοφτιαγμένη, με νευρικό μοντάζ και σασπένς, όμως το σενάριο, παρά την «επαγγελματική» του επιφάνεια, είναι αδέξιο, προσπαθώντας με δήθεν ανατροπές ή μάλλον μπλόφες να κρύψει αυτό που καταλαβαίνεις ήδη στη μισή πρώτη ώρα και ψυλλιάζεσαι κι από το τρέιλερ. Έτσι, αυτό το ξαναζέσταμα ψυχροπολεμικού θρίλερ ακουμπά περισσότερο πάνω στον ίδιο τον Γκιρ, που στα 60 του έχει την ωριμότητα να χρησιμοποιεί αποτελεσματικά αυτό το διφορούμενο του φιζίκ και της κίνησης του σώματος, με τον Τόφερ Γκρέις να σιγοντάρει καλά ως παρτενέρ.

Βαθμολογία: