Τα Χαλάσαμε (2006)

ΣΥΝΟΨΗ

Η σχέση της Μπρουκ και του Γκάρι περνάει κρίση, και μετά από έναν ακόμα καβγά, η Μπρουκ αποφασίζει να τα χαλάσουν. Κανείς όμως από τους δύο δεν είναι διατεθειμένος να εγκαταλείψει το σπίτι που μοιράζονταν τα τελευταία χρόνια. Έτσι, οι δύο πρώην θα καταφύγουν σε ένα σωρό τεχνάσματα, τακτικές πολέμου και υποχθόνια κόλπα, για να εξαντλήσουν ο ένας την υπομονή του άλλου, μέχρι κάποιος από τους δύο να φύγει πρώτος. Από αυτό το τρελό σχέδιο, δεν λείπουν και οι «καλοθελητές» φίλοι, και από τις δύο πλευρές, που φουντώνουν ακόμα περισσότερο τους δύο πρώην, μέχρι να δουν ποιος θα υποχωρήσει.

Σκηνοθεσία:

Peyton Reed

Κύριοι Ρόλοι:

Vince Vaughn … Gary Grobowski

Jennifer Aniston … Brooke Meyers

Joey Lauren Adams … Addie Jones

Cole Hauser … Lupus Grobowski

Jon Favreau … Johnny ‘O’ Ostrofski

Jason Bateman … Mark Riggleman

Judy Davis … Marilyn Dean

Justin Long … Christopher Hirons

John Michael Higgins … Richard Meyers

Ann-Margret … Wendy Meyers

Vincent D’Onofrio … Dennis Grobowski

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Jeremy Garelick, Jay Lavender

Στόρι: Vince Vaughn, Jeremy Garelick, Jay Lavender

Παραγωγή: Scott Stuber, Vince Vaughn

Μουσική: Jon Brion

Φωτογραφία: Eric Alan Edwards

Μοντάζ: Dan Lebental, David Rosenbloom

Σκηνικά: Andrew Laws

Κοστούμια: Carol Oditz

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: The Break-Up
Ελληνικός Τίτλος: Τα Χαλάσαμε

Παραλειπόμενα

Ο Vince Vaughn χρειάστηκε να πάρει περίπου 12 κιλά για τον ρόλο. Οι αναφορές λένε ότι τα κατάφερε με το να κόψει το κάπνισμα.
Το αρχικό φινάλε άλλαξε ολοκληρωτικά, μετά από τις πρώτες δοκιμαστικές προβολές.
Με 52 εκατομμύρια δολάρια κόστος, το φιλμ έφτασε να βγάλει 205,7.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 5/1/2009

Δεν είναι σε καμία περίπτωση «War of the Roses 2», αλλά οι φαν του Βινς Βον και της Τζένιφερ Άνιστον δεν θα φύγουν ανικανοποίητοι. Την ταινία τη διασώζει από τη χρυσή μετριότητα το ευχάριστο κλίμα μέσα στην υποτιθέμενα καταβλητική θεματολογία, και το χιούμορ έχει κάποια λεπτότητα. Ο Πέιτον Ριντ δεν είναι τυχαία ένας από τους πιο ας πούμε γουστόζικους σκηνοθέτες του Χόλιγουντ («Κάτω ο Έρωτας», «Ναι σε Όλα»), κι όλο και κάτι από αυτό περισώζεται κι εδώ. Βέβαια, το πάμπλουτο δεύτερο καστ ηθοποιών πάει κάπου χαμένο, αφού η ταινία επικεντρώνει τα φώτα της στους δύο κεντρικούς ήρωες, με τον Βον μάλλον να παίρνει τα περισσότερα εύσημα από τη χαριτωμένη Άνιστον. Μα όλα αυτά σε ένα ακόμα φιλμ «έτοιμου φαγητού» και μίας ιδέας, που απλά τοποθέτησε δύο εμπορικότατους ηθοποιούς σε κατάλληλες θέσεις, ρίχνοντας εκεί το «χρήμα» αντί του σεναρίου. Ευχάριστο μεν, αλλά μέσα στα κοινότυπα όρια του, κι αδικαιολόγητα δραματικό σε μερικά σημεία, λες και ευελπιστούσαμε να έχουμε και «κοινωνικό μήνυμα».

Βαθμολογία: