Τι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε έναν πατέρα, από το να παρακολουθεί αβοήθητος μέσα από το κινητό του τηλέφωνο την απαγωγή της ίδιας του της κόρης. Αυτός ο φρικτός εφιάλτης γίνεται πραγματικότητα για τον Μπράιαν, έναν πρώην μυστικό πράκτορα. Τώρα, δεν του απομένουν παρά ελάχιστες ώρες για να σώσει την κόρη του, Κιμ, από τα χέρια μιας αδίστακτης σπείρας που ειδικεύεται στο εμπόριο νεαρών κοριτσιών. Ο Μπράιαν πρέπει πρώτα να λύσει ένα σημαντικό πρόβλημα: ότι αυτός βρίσκεται στο Λος Άντζελες, ενώ η κόρη του είναι ήδη στο Παρίσι.
Σκηνοθεσία:
Pierre Morel
Κύριοι Ρόλοι:
Liam Neeson … Bryan Mills
Maggie Grace … Kim Mills
Famke Janssen … Lenore Mills-St. John
Katie Cassidy … Amanda
Leland Orser … Sam Gilroy
Jon Gries … Mark Casey
David Warshofsky … Bernie Harris
Holly Valance … Sheerah
Xander Berkeley … Stuart St. John
Olivier Rabourdin … Jean-Claude Pitrel
Arben Bajraktaraj … Marko Hoxha
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Luc Besson, Robert Mark Kamen
Παραγωγή: Luc Besson
Μουσική: Nathaniel Mechaly
Φωτογραφία: Michel Abramowicz
Μοντάζ: Frederic Thoraval
Σκηνικά: Hugues Tissandier
Κοστούμια: Corinne Bruand, Olivier Beriot
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Taken
- Ελληνικός Τίτλος: Η Αρπαγή
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Η Αρπαγή 2 (2012)
- Η Αρπαγή 3 (2014)
Παραλειπόμενα
- Ο Besson συνέλαβε την ιδέα για το φιλμ μέσα σε μία νύχτα πάνω σε δείπνο.
- Πρώτος Μιλς ήταν ο Jeff Bridges, αλλά αργότερα αποχώρησε. Βλέποντας πλέον την ταινία, δήλωσε πως ο αντικαταστάτης του ήταν μια πολύ καλύτερη επιλογή από εκείνον.
- Τα 226,8 εκατομμύρια δολάρια εισπράξεις (με κόστος 25) μοιάζει σαν να ανακαθόρισαν την καριέρα του Liam Neeson ως ήρωα δράσης. Η ειρωνεία ήταν ότι ο δημοφιλής ηθοποιός νόμιζε στην αρχή πως θα ήταν μια μικρή παράδρομος στην καριέρα του, και ότι η ταινία θα έβγαινε κατευθείαν σε βίντεο.
- Παρότι οι προσδοκίες του από το φιλμ ήταν μικρές, ο Neeson ξόδεψε τέσσερις μήνες για να εκπαιδευτεί στο καράτε, καθώς βρίσκονταν στο Παρίσι. Πολλές από τις επικίνδυνες σκηνές τις έκανε δίχως αντικαταστάτη.
- Την επιτυχία ακολούθησαν δύο σίκουελ και μια τηλεοπτική σειρά του NBC το 2017, η τελευταία με τον Clive Standen στον ρόλο του Μιλς.
- Η συμμετοχή της εδώ ενέπνευσε τη Famke Janssen να αναλάβει δράση κατά της διαφθοράς. Ως προς αυτό, έγινε πρέσβης καλής θελήσεως για λογαριασμό των Ηνωμένων Εθνών, στο τμήμα ναρκωτικών και εγκλημάτων.
- Το 2011, ένας αυτοαποκαλούμενος βετεράνος εξπέρ της αντιτρομοκρατικής υποστήριξε ότι το στόρι βασίστηκε σε προσωπικά του βιώματα. Ο άντρας όμως αυτός, με το όνομα William G. Hillar, αποδείχτηκε ότι ήταν απλά ένας απατεώνας, και βρέθηκε να εκτίει μικρή ποινή για εξαπατήσεις.
- Η αλβανική κυβέρνηση το 2019, κρίνοντας ότι η ταινία έκανε ζημιά στον τουρισμό της, προχώρησε στην καμπάνια Be Taken by Albania, καλώντας και τον Neeson στη βαλκανική χώρα, ώστε να μάθει περισσότερα για τον αλβανικό λαό και τις τουριστικές τους τοποθεσίες.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 11/6/2009
Ο χαρακτήρας της φονικής μηχανής με το όνομα Μπράιαν Μιλς είναι αληθινά πολύ συζητήσιμος. Δεν θέλω να φανταστώ την ύπαρξη τέτοιων ψυχρών δολοφόνων στην υπηρεσία είτε καθεστώτων είτε οργανώσεων, πόσο μάλλον που εδώ αναφέρει πως εμπλεκόταν σε βασανιστήρια. Τι να το κάνεις, όμως, που στα εν λόγω γεγονότα της ταινίας βάλλεται κατά ανθρώπων που σε κάνουν να αναφωνήσεις το οικτρό «κάποιοι θέλουν σκότωμα» και να έχεις κατάμαυρο “δίκιο”. Ο ήρωας σκοτώνει αδίστακτα κάποιους που σκοτώνουν αδίστακτα συνειδήσεις, αθωότητες, οικογένειες, επί της ουσίας τα πάντα. Μιλάμε για τους εμπόρους λευκής σαρκός, και εύστοχα η ταινία δεν μένει στα μικρά, μεταναστευτικά κεφάλια, αλλά προχωρά και στα μεγάλα, καθωσπρέπει καθάρματα.
Ο Pierre Morel μού απέδειξε έναν δημιουργό που ξέρει να αφηγείται μια ταινία δράσης και να μην πελαγοδρομεί ποτέ. Πάντα εκεί που πρέπει, στον σωστό χρόνο και μάλιστα χωρίς περιττά τεχνητά εφέ. Κι όμως, το νεύρο ξεχειλίζει της οθόνης, ο Liam Neeson τρώει σίδερα κι ο θεατής έχει πάρει το όπλο του και αισθάνεται εκδικητής του δικαίου. Ευτυχώς, βέβαια, δεν πρόκειται για μια ιστορία εκδίκησης, κι εκεί θα μιλούσα πολύ διαφορετικά ως εχθρός της αυτοδικίας. Πρόκειται για έναν πατέρα που κάνει τα πάντα για να σώσει την κόρη του απ’ την κόλαση. Κάτι το ιερό, κάτι που μπορείς να συμμεριστείς, πέρα από μεθόδους. Η ταινία μου άρεσε πραγματικά, κι ελπίζω να βάλει μυαλό σε πολλούς νέους δημιουργούς που νομίζουν πως πρέπει να ζαλίζουν την κάμερα για να βγάλει ζουμί.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
