Ένας μαθητής λυκείου, απελπισμένος να ξεφύγει από τη νοοτροπία της πόλης του, προσπαθεί να δημιουργήσει έναν τρόπο με τον οποίο να μπορέσει να μετακομίσει στη Νέα Υόρκη, να παρακολουθήσει το κολέγιο των ονείρων του και να κάνει κάτι άλλο από το να ακολουθεί τα βήματα της αλκοολικής, διαζευγμένης μητέρας του. Βρίσκει τον τρόπο να εκβιάσει τους συμμαθητές του, ώστε να συνεισφέρουν στο λογοτεχνικό του περιοδικό, και ανακαλύπτει πώς είναι να νιώθεις ολοκληρωμένος. Έχει γίνει δεκτός στο κολέγιο των ονείρων του; Θα κάνει τη διαφορά και θα ακολουθήσει τον στόχο της ζωής του;
Σκηνοθεσία:
Brian Dannelly
Κύριοι Ρόλοι:
Chris Colfer … Carson Phillips
Rebel Wilson … Malerie Baggs
Allison Janney … Sheryl Phillips
Christina Hendricks … April
Sarah Hyland … Claire Mathews
Carter Jenkins … Nicholas Forbes
Brad William Henke … διευθυντής Gifford
Polly Bergen … η γιαγιά
Dermot Mulroney … Neal Phillips
Ashley Rickards … Vicki Jordan
Robbie Amell … Justin Walker
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Chris Colfer
Παραγωγή: Roberto Aguire, Mia Chang, David Permut
Μουσική: Jake Monaco
Φωτογραφία: Bobby Bukowski
Μοντάζ: Tia Nolan
Σκηνικά: Linda Burton
Κοστούμια: Wendy Chuck
- Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Τηλεόραση.
- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Struck by Lightning
Ελληνικός Τίτλος: Μια Λαμπρή Ιδέα
Παραλειπόμενα
- Έσχατη κινηματογραφική εμφάνιση για την Polly Bergen.
- Μετά την έξοδο της ταινίας, το σενάριο έγινε και young adult μυθιστόρημα, υπό τον τίτλο Struck by Lightning: The Carson Phillips Journal.
- Σύμφωνα με δική της δήλωση, η Rebel Wilson αυτοσχεδίαζε σχεδόν σε όλους τους διαλόγους της.
- Γυρίστηκε μέσα σε μόλις 12 ημέρες.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Ο Michael Van London έχει μια κάμεο εμφάνιση ως επιστάτης, ενώ έγγραψε κι ερμήνευσε για την ταινία τα: Sound of an Amp, Downtown και Feel Love.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 7/3/2014
Σίγουρα φρέσκο, σίγουρα χαριτωμένο, αλλά μικρής εμβέλειας. Και σε αυτό φταίει η σκηνοθετική ποιότητα του Μπράιαν Ντάνελι που δείχνει αστάθεια ως προς το σύνολο της εδώ δουλειάς του. Έχει στιγμές που το χιούμορ είναι πρώτης κλάσης, στα πλαίσια μια μοντέρνας κωμωδίας, αλλά και σημεία μελό, όπου παρεμβάλλεται ένας άστοχος-αναμασημένος προβληματισμός περί ικανοποίησης ονείρων και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτό που λέμε… ταινία με κρίση ταυτότητας. Τίποτα, όμως, δεν εμποδίζει την υπέροχη Ρέμπελ Γουίλσον να κάνει μία ακόμα εξαιρετική εμφάνιση, στην οποία αναφέρεται ότι αυτοσχεδίαζε συνεχώς. Απόλυτη αντιδιαστολή δυστυχώς με τον κεντρικό ήρωα, τον Κρις Κόλφερ, ένα από τα «αλεξίπτωτα» του τηλεοπτικού «Glee». Συνιστάται, πάντως, όπως κι αν έχει, ακόμα κι αν είναι ταινία του «μία κι έξω».
Βαθμολογία: