Ο Χάρι Λάγκερ είναι ένας καλοδιατηρημένος 60άρης, υψηλόβαθμο στέλεχος στη μουσική βιομηχανία, με αστείρευτο πάθος για νεαρές κοπέλες. Η πιο πρόσφατη κατάκτησή του είναι η Μαρίν, με την οποία περνά μερικές μέρες στο εξοχικό της μητέρας της, Έρικα. Τα πράγματα όμως αρχίζουν να μπερδεύονται, όταν ο Χάρι παθαίνει ένα μικρό έμφραγμα, κι αναγκάζεται να παραμείνει εκεί όπου αναλαμβάνουν να τον φροντίσουν ο νεαρός γιατρός του, μαζί με την Έρικα. Η κατάσταση μπλέκεται ακόμη περισσότερο, καθώς η γοητευτική ώριμη γυναίκα αποτελεί το «μήλον της έριδος» μεταξύ των δύο ανδρών.

Σκηνοθεσία:

Nancy Meyers

Κύριοι Ρόλοι:

Jack Nicholson … Harry Sanborn

Diane Keaton … Erica Barry

Keanu Reeves … Δρ Julian Mercer

Amanda Peet … Marin Klein

Frances McDormand … Zoe

Jon Favreau … Leo

Paul Michael Glaser … Dave Klein

Rachel Ticotin … Δρ Martinez

KaDee Strickland … Kristen

Peter Spears … Danny Benjamin

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Nancy Meyers

Παραγωγή: Bruce A. Block, Nancy Meyers

Μουσική: Hans Zimmer

Φωτογραφία: Michael Ballhaus

Μοντάζ: Joe Hutshing

Σκηνικά: Jon Hutman

Κοστούμια: Suzanne McCabe

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Something’s Gotta Give
  • Ελληνικός Τίτλος: Κάλλιο Αργά, Παρά… Αργότερα

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιοι για Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου (Diane Keaton).
  • Χρυσή Σφαίρα πρώτου γυναικείου ρόλου (Diane Keaton) σε κωμωδία/μιούζικαλ. Υποψήφιο για πρώτο αντρικό ρόλο (Jack Nicholson) στην ίδια κατηγορία.

Παραλειπόμενα

  • Η 20th Century Fox αρνήθηκε να αναλάβει την παραγωγή, επειδή έβρισκε πολύ ηλικιωμένους τους πρωταγωνιστές.
  • Η Meyers έγραψε την Έρικα και τον Χάρι ειδικά για τους Diane Keaton, Jack Nicholson.
  • Ο Jack Nicholson προτίμησε αυτό από το Ο Αϊ Βασίλης Είναι Λέρα.
  • Πρώτη, έστω και στιγμιαία, εμφάνιση της Diane Keaton γυμνής.
  • Στην Ιαπωνία, το πόστερ περιείχε και τον Keanu Reeves, λόγω της εκεί δημοτικότητας του.
  • Ο τίτλος προέρχεται από ένα τραγούδι του 1954 με τον Johnny Mercer. Το ίδιο επίθετο δόθηκε και στον χαρακτήρα του Reeves.
  • Με αυτή την ταινία, η Sony έγινε το πρώτο στούντιο που μέσα στο ίδιο έτος είχε 9 ταινίες να ανοίγουν στο νούμερο 1 του αμερικανικού box-office. Συνολικά η ταινία έβγαλε 266,7 εκατομμύρια, με ένα κόστος των 80.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Αρχικός συνθέτης ήταν ο Alan Silvestri, αλλά αποχώρησε λόγω δημιουργικών διαφορών.
  • Στους τίτλους τέλους ακούγεται ο Jack Nicholson να τραγουδάει το κλασικό La Vie en Rose. Στο DVD υπάρχει η κομμένη σκηνή όπου ο γηραιός σταρ ερμηνεύει το τραγούδι αυτό σε καραόκε μπαρ.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 6/1/2009

Με μία ματιά…. όχι μία, αλλά όσες μπορούμε να «αρπάξουμε», αφού η συνταγή μιας επιτυχημένης σύγχρονης αμερικανικής κομεντί στηρίζεται πρώτιστα στην εικόνα παρά στο σενάριο και τις απόρροιες αυτού. Μια υποβόσκουσα δόση κομέντια ντελ’άρτε, ένας σωστός συγχρονισμός στην εξέλιξη των καταστάσεων κι ένα έξυπνο μοντάζ για να μη βαρεθεί ο θεατής, δεν είναι οι μόνες αρετές αφού το πρωταγωνιστικό δίδυμο βρίσκεται σε «φωτιά». Πάνω τους χτίζεται το όποιο κομεντί ενδιαφέρον μπορεί να έχει ο έρωτας μετά την εμμηνόπαυση, και συγχωρείται η παντελή έλλειψη σάτιρας (και ενδιαφέροντος;) για το κοινωνικό γίγνεσθαι. Μια ένσταση ακόμα που δεν μπορούσα να μην επισημάνω είναι στον κορμό του σεναρίου, όπου η αφελής και εύθραυστη Έρικα θα μπορούσε να είναι πολλά, αλλά όχι επιτυχημένη θεατρική συγγραφέας. Απίστευτα απολαυστική ερμηνευτικά η σκηνή όπου η Κίτον γράφει σπαράζοντας στο κλάμα.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

21 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *