Ο ψυχολόγος Κρις Κέλβιν, που ακόμη θρηνεί τον χαμό της γυναίκας του, δέχεται να σταλεί στον διαστημικό σταθμό Προμηθέας, που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη Σολάρις, για να μελετήσει ανεξήγητα φαινόμενα που συμβαίνουν εκεί. Όταν φτάνει στον σταθμό, βρίσκει έναν φίλο του και άλλο ένα μέλος του πληρώματος νεκρούς, ενώ οι εναπομείναντες αστροναύτες παρουσιάζουν περίεργες ψευδαισθήσεις. Μετά από μια άκαρπη συνάντηση μαζί τους, αποσύρεται στην καμπίνα του, και όταν ξυπνάει, βρίσκει να κοιμάται δίπλα του η νεκρή του γυναίκα.

Σκηνοθεσία:

Steven Soderbergh

Κύριοι Ρόλοι:

George Clooney … Δρ Chris Kelvin

Natascha McElhone … Rheya

Viola Davis … Δρ Helen Gordon

Jeremy Davies … Snow

Ulrich Tukur … Gibarian

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Steven Soderbergh

Παραγωγή: James Cameron, Jon Landau, Rae Sanchini

Μουσική: Cliff Martinez

Φωτογραφία: Steven Soderbergh

Μοντάζ: Steven Soderbergh

Σκηνικά: Philip Messina

Κοστούμια: Milena Canonero

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Solaris
  • Ελληνικός Τίτλος: Solaris
  • Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Σολάρις [τηλεόραση]

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

  • ΜυθιστόρημαSolaris του Stanislaw Lem.

Κύριες Διακρίσεις

  • Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βερολίνου.

Παραλειπόμενα

  • Ο Soderbergh είχε εξαρχής υποσχεθεί πως θα ήταν πιο πιστός στο βιβλίο του Lem, από ό,τι ήταν ο Tarkovsky το 1972. Παρόλα αυτά, ο πολωνός συγγραφέας δεν έμεινε διόλου ευχαριστημένος με καμία από τις δύο εκδοχές.
  • Ήταν ο James Cameron που σχεδίαζε τη διασκευή, και επί πέντε χρόνια η εταιρία του προσπαθούσε να αποκτήσει τα δικαιώματα του βιβλίου, αλλά κι αυτά της ταινίας του 1972 που ανήκαν στη Mosfilm. Οι πολλές όμως παραγωγές που είχε αναλάβει εκείνη την περίοδο ο Cameron, δεν τον άφησαν να το σκηνοθετήσει.
  • Η αρχική επιλογή του Soderbergh για τον Κρις Κέλβιν ήταν ο Daniel Day-Lewis, αλλά ήταν απασχολημένος με τις Συμμορίες της Νέας Υόρκης.
  • Η επιτροπή αξιόλογης είχε χαρακτηρίσει ως R το φιλμ, επικεντρωμένη σε δύο σκηνές όπου φαίνονται γυμνά τα οπίσθια του Clooney. Αυτό είχε ξεσηκώσει διαμαρτυρίες, με αποτέλεσμα λίγο πριν την πρεμιέρα να αλλάξει σε PG-13.
  • Παρότι κόστισε 47 εκατομμύρια δολάρια, έβγαλε από τα ταμεία μόνο 30.

Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος

Έκδοση Κειμένου: 31/1/2010

Ο σκηνοθέτης των «The Informant», «Traffic», «Erin Brockovich», «Kafka», «Sex, Lies, and Videotape» έβαλε έναν δύσκολο στόχο. Να δώσει μια δική του εκδοχή στο μυθιστόρημα του Στάνισλαβ Λεβ, που μετέφερε στο σινεμά ο Ταρκόφσκι το 1972 κάνοντας μια ταινία-σταθμό και απάντηση στο «2001: A Space Odyssey» του Κιούμπρικ ως η ανατολική ταινία φιλοσοφικού στοχασμού με πλαίσιο την επιστημονική φαντασία.

Το θέμα του βιβλίου περιστρέφεται γύρω από τη φύση της ύπαρξης ως αντι-κειμένου. Τι είναι ένας άλλος άνθρωπος; Με την έννοια τού τι είναι και μια θεωρία ή μια θρησκευτική πίστη. Αν αυτό το άλλο λειτουργεί μέσα στο δικό μας πεδίο ψυχικών αναγκών (ή λογικών στην περίπτωση της επιστήμης) τότε «υπάρχει» με την έννοια ότι «λειτουργεί». Η γυναίκα του είναι νεκρή αλλά αν το είδωλο, η προβολή της, θεραπεύει, η θεραπεία πριμοδοτεί το αίσθημα της ύπαρξης.

Ο Σόντερμπεργκ δεν καταφέρνει να δώσει τη «γενική θεωρία» με όλες τις παραμέτρους που υπαινίσσεται ο Ταρκόφσκι (όπως και να δημιουργήσει τη μεταφυσική αχλή που ήξερε να κάνει ο ρώσος μετρ), και μικραίνοντας τον φιλμικό χρόνο περίπου κατά μία ώρα, επικεντρώνεται σε ένα πιο ψυχοθεραπευτικό επίπεδο πάνω στον κεντρικό ήρωα που ο Κλούνεϊ ερμηνεύει, όπως πάντα, πολύ καλά. Εκεί που ο Σόντερμπεργκ σίγουρα αναδεικνύεται άφθαστος, είναι στον χειρισμό της φωτογραφίας και στο πλανάρισμα του ήρωα του.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

18 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *