Μινεσότα, 1990. Ο ντετέκτιβ Μπρους Κένερ διερευνά μια περίεργη υπόθεση που στρέφεται γύρω από την Άντζελα, η οποία κατηγόρησε τον πατέρα της για ένα ειδεχθές έγκλημα που αφορά τη σεξουαλική κακοποίηση της κόρης του. Όταν αυτός ομολογεί την ενοχή του, παρότι δεν έχει μνήμες από το παρελθόν, ένας αναγνωρισμένος ψυχίατρος, ο Κένεθ Ρέινς, καταφτάνει για βοήθεια. Αυτός θα βοηθήσει τον πατέρα να αναθερμάνει τις μνήμες του από τα γεγονότα, αλλά πίσω από αυτές θα ξεσκεπαστεί ένα αποτρόπαιο μυστήριο εθνικής σημασίας.
Σκηνοθεσία:
Alejandro Amenabar
Κύριοι Ρόλοι:
Ethan Hawke … ντετέκτιβ Bruce Kenner
Emma Watson … Angela Gray
David Thewlis … καθηγητής Kenneth Raines
Lothaire Bluteau … αιδεσιμότατος Beaumont
Dale Dickey … Rose Gray
David Dencik … John Gray
Devon Bostick … Roy Gray
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Alejandro Amenabar
Παραγωγή: Alejandro Amenabar, Fernando Bovaira, Christina Piovesan
Μουσική: Roque Banos
Φωτογραφία: Daniel Aranyo
Μοντάζ: Geoff Ashenhurst, Carolina Martinez Urbina
Σκηνικά: Carol Spier
Κοστούμια: Sonia Grande
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Regression
Ελληνικός Τίτλος: Σκοτεινή Ανάμνηση
Παραλειπόμενα
- Η ταινία δεν έβγαλε ούτε τα χρήματα του προϋπολογισμού της. Κόστισε 20 εκατομμύρια δολάρια, και εισέπραξε μόλις 17,7.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 15/10/2015
Το έργο κουβαλάει ένα ελάττωμα που παρατηρείται εύκολα σε λατίνους σκηνοθέτες θρίλερ. Δεν κάθεται στα αβγά του ως προς το είδος που θέλει να υπηρετήσει και παλινδρομεί από εδώ κι από εκεί. Υπάρχουν σημεία στο φιλμ του τόσο έμπειρου, κατά τα άλλα, Alejandro Amenabar, που σου έρχεται να φωνάξεις «κράτα το εδώ», αλλά ο ισπανο-θρεμμένος χιλιανός σκηνοθέτης δεν θα σου κάνει ποτέ τη χάρη. Κατά περίσταση, ή -αν κρίνουμε από μία μικρή λεπτομέρεια- κατά επιταγή των παραγωγών, θρίλερ τρόμου, μπλέκεται ανοιχτά στα χνάρια του ψυχολογικού-κοινωνικού δράματος και προσπαθεί να βγάλει νοηματικό πυρήνα ανάμεσα στους κωδικούς ενός συνηθισμένου αμερικανικής κόπιας θρίλερ. Όλα αυτά, βέβαια, δεν μπορούν να γίνουν μια ενιαία οντότητα και η ταινία αλλάζει χαρακτήρα σχεδόν ανά δεκάλεπτο.
Αδικαιολόγητα μακριά από μια σωστή ερμηνεία ο Ethan Hawke, η Emma Watson κάνει ό,τι μπορεί, χωρίς να τη βοηθάει ο ρόλος για κάτι αληθινά σοβαρό. Ίσως το μεγαλύτερο προσόν του έργου να είναι ένα άπλωμα χαρακτήρων που πετυχαίνει, ιδανικό μάλιστα αν επικεντρώνονταν στο αστυνομικό μυστήριο. Θα σας θυμίσει κι άλλες περιπτώσεις, αλλά τα σημεία που το καθιστούν αποτυχημένο, είναι κι αυτά που το κάνουν να ξεχωρίζει. Βασικά, είναι σαν να ανακαλύπτει νέα λαθάκια σκηνοθεσίας στο είδος, και ίσως αυτό ξεγελάσει κάποιους θεατές που βλέπουν μια ιστορία ως έχει κι όχι ως πώς θα έπρεπε να είναι. Καλό γενικά ως παραγωγή, αλλά στα εμπορικά στάνταρ, και εύκολα λησμονήσιμο, κυρίως επειδή δεν προκαλεί ιδιαίτερη διέγερση ούτε ως προς το σασπένς, ούτε ως προς τον τρόμο.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
