Στις αρχές του τρίτου αιώνα, και τις τελευταίες μέρες της δυναστείας των Χαν, ο δαιμόνιος στρατηγός Τσάο Τσάο πείθει τον αυτοκράτορα ότι ο μοναδικός τρόπος για να ενώσει την Κίνα είναι να κηρύξει πόλεμο στο βασίλειο του Ξου και στο βασίλειο του Γου. Ξεκινάει λοιπόν μια πολεμική εκστρατεία με επικεφαλής τον ίδιο τον Τσάο Τσάο, ενώ τα δύο βασίλεια αποφασίζουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να αντιμετωπίσουν τον πολυπληθή στρατό του στην τοποθεσία του Πορφυρού Λόφου.

Σκηνοθεσία:

John Woo

Κύριοι Ρόλοι:

Tony Chiu-Wai Leung … Zhou Yu

Takeshi Kaneshiro … Zhuge Liang

Fengyi Zhang … Cao Cao

Chen Chang … Sun Quan

Wei Zhao … Sun Shangxiang

Jun Hu … Zhao Yun

Yong You … Liu Bei

Chiling Lin … Xiao Qiao

Shido Nakamura … Gan Xing

Dawei Tong … Sun Shucai

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: John Woo, Khan Chan, Cheng Kuo, Heyu Sheng

Παραγωγή: Terence Chang, Sanping Han, John Woo

Μουσική: Taro Iwashiro

Φωτογραφία: Yue Lu, Li Zhang

Μοντάζ: Robert A. Ferretti, Angie Lam, Hongyu Yang

Σκηνικά: Tim Yip

Κοστούμια: Tim Yip

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Chi Bi
  • Ελληνικός Τίτλος: Ο Πορφυρός Λόφος
  • Διεθνής Τίτλος: Red Cliff
  • Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: The Battle of Red Cliff

Σεναριακή Πηγή

  • Μυθιστόρημα: The Battle At the Red Cliff του Guanzhong Luo.

Κύριες Διακρίσεις

  • Βραβείο ειδικών εφέ στα Ασιατικά Βραβεία. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία και σκηνοθεσία.

Παραλειπόμενα

  • Πρώτη εγχώρια ταινία για τον John Woo από το 1992.
  • Αρχικός Τσάο Τσάο ήταν ο Ken Watanabe, αλλά όπως λένε οι πηγές οι φαν δεν αποδέχτηκαν να παίξει ένα ιστορικό κινεζικό πρόσωπο ένας ιάπωνας ηθοποιός.
  • Στην Κίνα και στο μεγαλύτερο μέρος της Ασίας η ταινία προβλήθηκε σε δύο μέρη, με συνολική διάρκεια 288 λεπτά. Σε όλο τον υπόλοιπο πλανήτη προβλήθηκε η μονταρισμένη εκδοχή των 148 λεπτών.
  • Η ταινία κόστισε 80 εκατομμύρια δολάρια, αλλά πέτυχε έσοδα των 250,1. Στην Κίνα είχε σπάσει το εισπρακτικό ρεκόρ που κρατούσε ο Τιτανικός.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Ο Taro Iwashiro συνέθεσε και δύο τραγούδια, ένα ομότιτλο και το “καρδιά, πόλεμος”.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 21/3/2009

Ο John Woo ούτε υπήρξε, ούτε θα γίνει ποτέ Zhang Yimou. Αλλά υπάρχει κάτι το πιο σημαντικό, που αναδεικνύεται εδώ ως ερώτημα. Ενθυμούμενος και τη δική μας περίπτωση των 300, με κάνει αλήθεια περήφανο να βλέπω την ιστορία μου διανθισμένη από γεγονότα είτε ελέγξιμα ιστορικά, είτε εξακριβωμένα φανταστικά; Εγώ ως απάντηση θα έλεγα πως η ιστορία και το σινεμά έχουν κρίκο σύνδεσης, αλλά παραμένουν δύο ξεχωριστά αντικείμενα μελέτης-ανάλυσης-εκμετάλλευσης. Έτσι, θα προσπεράσω εύκολα τις υπερφυσικές ικανότητες των κινέζων μαχητών, αλλά και κάποιες λεπτομέρειες στην πλοκή που δεν είναι φυσικό να είναι ιστορικά βάσιμες, έστω κι αν δηλώνω ενοχλημένος που είδα ποδοσφαιριστές, καλύτερους του Μαραντόνα…

Μην αναζητείτε σενάριο, αφού το μόνο που καταφέρνει το σενάριο του Πορφυρού Λόφου είναι το να καθυστερεί τη δράση. Μάλιστα, σε κάποιο παρατεταμένο σημείο προσφέρει απλόχερα μια τεράστια κοιλιά. Άντε, να το δικαιολογήσω κι αυτό, αναφέροντας ότι εμείς βλέπουμε μια σύμπτυξη δύο ταινιών (η Δύση θεώρησε δύσκολο να βλέπει να αναλύονται χαρακτήρες με περίεργα ονόματα…), και όχι τη συνολική εικόνα που ήθελε ο δημιουργός και που κατάφερε ένα ασύλληπτο ρεκόρ στα ταμεία της Ασίας. Όπως και να έχει, όλη η «ιστορία» είναι οι μάχες. Φυσικά και σε αυτό τον τομέα υποκλινόμαστε στο κινεζικό σινεμά, και αυτή η ταινία είναι από τα καλύτερα δείγματα ανάπτυξης μαχών. Η φωτιά, το νερό, ο αέρας και η γη παίζουν συμβολικά τον ρόλο τους, και εμείς έχουμε ξυπνήσει για τα καλά όταν μαίνεται η μεγάλη μάχη του ποταμού. Μην αναζητήσετε τον γνωστό John Woo της Κίνας, εννοώντας αυτόν που έκανε εκεί ταινίες πριν το 1992. Εδώ έχουμε ισχύ εν την ενώσει…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

14 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *