Λευκοί Ιππότες
- Les Chevaliers Blancs
- The White Knights
- 2015
- Βέλγιο 🇧🇪
- Γαλλικά, Αγγλικά, Αραβικά
- Ιστορική, Πολεμικό Δράμα, Πολιτική, Πολιτικό Θρίλερ
- 05 Μαΐου 2016
Στο πονεμένο από τον πόλεμο Τσαντ, καταφτάνουν υπάλληλοι υπηρεσίας υιοθεσιών από τη Γαλλία. Μασκαρεμένοι ως φιλανθρωπική εταιρία με το όνομα Κίνηση για τα Παιδιά, ισχυρίζονται ότι θα περιθάλψουν ορφανά σε ασφαλές περιβάλλον, μέχρι αυτά να γίνουν 18 ετών. Παρότι έχουν πρόβλημα στο να κατανοήσουν την ακριβή έννοια του «ορφανού», οι ντόπιοι χωρικοί χαίρονται στην ιδέα τα παιδιά του να έχουν ένα καλύτερο μέλλον. Αυτό που δεν γνωρίζουν είναι ότι με το ξημέρωμα της επόμενης ημέρας, οι Γάλλοι, οδηγούμενοι από τον αμείλικτο Ζακ Αρνό, αναζητούν παιδιά με τη βοήθεια ενός ντόπιου διερμηνέα, του Μπιντού, και με σκοπό να τα αρπάξουν για υιοθεσία στη χώρα τους.
Σκηνοθεσία:
Joachim Lafosse
Κύριοι Ρόλοι:
Vincent Lindon … Jacques Arnault
Louise Bourgoin … Laura Turine
Valerie Donzelli … Francoise Dubois
Reda Kateb … Xavier Libert
Stephane Bissot … Marie Latour
Yannick Renier … Chris Laurent
Philippe Rebbot … Luc Debroux
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Joachim Lafosse, Thomas van Zuylen, Bulle Decarpentries
Παραγωγή: Jacques-Henri Bronckart, Olivier Bronckart, Sylvie Pialat
Φωτογραφία: Jean-Francois Hensgens
Μοντάζ: Sophie Vercruysse
Σκηνικά: Olivier Radot
Κοστούμια: Pascaline Chavanne
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Les Chevaliers Blancs
Ελληνικός Τίτλος: Λευκοί Ιππότες
Διεθνής Τίτλος: The White Knights
Σεναριακή Πηγή
- Βιβλίο: Nicolas Sarkozy dans l’Avion? Les Zozos de la Francafrique των Francois-Xavier Pinte, Geoffroy d’Ursel.
Κύριες Διακρίσεις
- Βραβείο σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ του Σαν Σεμπάστιαν.
Παραλειπόμενα
- Βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, τα οποία συνέβησαν το 2007 και απασχόλησαν τα ΜΜΕ.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 5/5/2016
Είναι θαυμαστός και μάλλον μοναδικός ο τρόπος που οι Γάλλοι προσεγγίζουν ευαίσθητα ανθρώπινα θέματα μέσα από τις ταινίες τους. Στην προκειμένη περίπτωση, το δάνειο έρχεται από το Βέλγιο και ονομάζεται Joachim Lafosse: ένας δημιουργός που έχει δώσει ήδη τα θετικά του διαπιστευτήρια, ειδικά με την προηγούμενη δουλειά του, το Πέρα από τη Λογική. Ταξιδεύοντας τώρα στην Αφρική και μιλώντας για τα ορφανά που μπορούν να σωθούν της ντόπιας τραγωδίας μέσω μιας υιοθεσίας στη Γαλλία, ο Βέλγος επιλέγει να αφήσει σε δεύτερη μοίρα τη μυθοπλασία και να διεισδύσει όσο μπορεί περισσότερο στη ρεαλιστική πλευρά της υπόθεσης. Θα έλεγε κανείς ότι οι «επίπλαστοι» χαρακτήρες του είναι στημένοι προσχηματικά, λογικά γνωρίζοντας ότι μια ταινία μυθοπλασίας βρίσκει ανταπόκριση σε περισσότερα μάτια θεατών από ό,τι αν έκανε ένα ντοκιμαντέρ.
Κι όμως, ακόμα κι έτσι, υπάρχει ένταση, και μάλιστα ολοένα κι αυξανόμενη, μετατρέποντας τον απτό ρεαλισμό σε πολιτικό θρίλερ. Αλλά ένα πολιτικό θρίλερ από αυτά που κάπου σε εκείνα τα μέρη αποτελούν καθημερινότητα. Τα προσωπικά συμπεράσματα του δημιουργού έρχονται μέσω του σεναρίου, αλλά όχι με επιτακτικό τρόπο. Γνωρίζει ότι η ταινία του απευθύνεται σε ένα εκπαιδευμένο κοινό, και δεν θέλει να καταπιέσει συνειδήσεις, απλά να τις βοηθήσει και να τις πληροφορήσει εκ των έσω. Γιατί, όπως εύστοχα καταγράφει η ταινία, τα παγκόσμια προβλήματα δεν έχουν μονόπλευρο χαρακτήρα. Η κάμερα κυκλοφορεί ανάμεσα στους ήρωες και τα γεγονότα, σαν να την κινεί ένας αληθινά έμπειρος ρεπόρτερ που πρώτα τον νοιάζει να επικοινωνήσει το φλέγον θέμα του, κι έπειτα να καρπωθεί τα εύσημα.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
