Τα 13 Τριαντάφυλλα

Μετά τη νίκη των φρανκικών στρατευμάτων το 1939, ο Φράνκο υπόσχεται ότι θα τιμωρηθούν μόνο όσοι από τους αντιπάλους έχουν «ματωμένα χέρια». Δεκατρείς γυναίκες που δεν είχαν ωστόσο διαπράξει κανένα έγκλημα, συλλαμβάνονται με την κατηγορία της ανταρσίας, και καταδικάζονται σε θάνατο.

Σκηνοθεσία:

Emilio Martinez Lazaro

Κύριοι Ρόλοι:

Pilar Lopez de Ayala … Blanca

Veronica Sanchez … Julia

Marta Etura … Virtudes

Gabriella Pession … Adelina

Nadia de Santiago … Carmen

Felix Gomez … Perico

Fran Perea … Teo

Enrico Lo Verso … Canepa

Adriano Giannini … Fontenla

Jose Manuel Cervino … Jacinto

Goya Toledo … Carmen Castro

Asier Etxeandia … Enrique

Barbara Lennie … Dionisia

Maria Isasi … Trini

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Ignacio Martinez de Pison

Στόρι: Emilio Martinez Lazaro, Pedro Costa, Ignacio Martinez de Pison

Παραγωγή: Enrique Cerezo, Pedro Costa

Μουσική: Roque Banos

Φωτογραφία: Jose Luis Alcaine

Μοντάζ: Fernando Pardo

Σκηνικά: Edou Hydallgo

Κοστούμια: Lena Mossum

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Las 13 Rosas
• Ελληνικός Τίτλος: Τα 13 Τριαντάφυλλα
• Διεθνής Τίτλος: 13 Roses
• Εναλλακτικός Τίτλος: Las Trece Rosas

Κύριες Διακρίσεις

• Βραβείο δεύτερου αντρικού ρόλου (Jose Manuel Cervino), μουσικής, φωτογραφίας και κοστουμιών στα Goya. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, νέα ηθοποιό (Nadia de Santiago), σενάριο, παραγωγή, μοντάζ, σκηνικά, ήχο, ειδικά εφέ και μακιγιάζ/κομμώσεις.

Παραλειπόμενα

• Η τραγική αυτή ιστορία αναδείχτηκε αληθινά μόλις κατά τη δεκαετία του 2000, τόσο μέσα από τη βιβλιογραφία (από τον Jesus Ferrero το 2003 και τον Carlos Fonseca το 2004), όσο και ένα τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ του 2006 από τους Jose Maria Almela και Veronica Vigil. Από το 2005, δε, είχε δημιουργηθεί το ίδρυμα Trece Rosas για τη διατήρηση της μνήμης εκείνων των γυναικών. Η ταινία ήρθε ως επιστέγασμα αυτών, αν και παίρνει αρκετές ελευθερίες εκεί που τα ιστορικά γεγονότα αφήναν “σκιές”.