Η Νύχτα της 12ης (2022)

ΣΥΝΟΨΗ

Μια κρύα νύχτα του χειμώνα, σε μια μέχρι πρότινος φιλήσυχη κωμόπολη, ένα νεαρό κορίτσι βρίσκεται φρικτά δολοφονημένο και δυο αστυνομικοί μετατρέπουν σε εμμονή τους την επίλυση του απεχθούς εγκλήματος, αγνοώντας το προσωπικό κόστος που αναμένεται να επιφέρει η έρευνά τους.

Σκηνοθεσία:

Dominik Moll

Κύριοι Ρόλοι:

Bastien Bouillon … αστυνόμος Yohan Vives

Bouli Lanners … Marceau

Theo Cholbi … Willy

Anouk Grinberg … η δικαστής

Pauline Serieys … Stephanie Beguin

Lula Cotton-Frapier … Clara Royer

Pierre Lottin … Vincent Caron

Camille Rutherford … Nathalie Bardot

David Murgia … Mats

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Gilles Marchand, Dominik Moll

Παραγωγή: Caroline Benjo, Barbara Letellier, Carole Scotta

Μουσική: Olivier Marguerit

Φωτογραφία: Patrick Ghiringhelli

Μοντάζ: Laurent Rouan

Σκηνικά: Michel Barthelemy

Κοστούμια: Dorothee Guiraud

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: La Nuit du 12
Ελληνικός Τίτλος: Η Νύχτα της 12ης
Διεθνής Τίτλος: The Night of the 12th

Σεναριακή Πηγή

Βιβλίο: 18.3 – Une Annee a la PJ της Pauline Guena.

Κύριες Διακρίσεις

Βραβείο καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, δεύτερου αντρικού ρόλου (Bouli Lanners), υποσχόμενου ηθοποιού (Bastien Bouillon), σεναρίου και ήχου στα Cesar. Υποψήφιο για μουσική, φωτογραφία, μοντάζ και σκηνικά.

Παραλειπόμενα

Τα γυρίσματα είχαν ολοκληρωθεί μέσα σε 34 ημέρες.
Το βιβλίο του 2021, ακολούθως και το σενάριο, βασίστηκαν σε αληθινά γεγονότα.
Η πρεμιέρα έγινε στο φεστιβάλ Κανών, αλλά εκτός συναγωνισμού.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σοφία Γουργουλιάνη
Έκδοση Κειμένου: 30/11/2022

Με τους βασανισμένους πλην τίμιους (ή και άτιμους) αστυνόμους να ερευνούν δύσκολες, χαμένες ή αδικοχαμένες υποθέσεις φόνων να έχουν μετατραπεί σε ένα κάποιο χιτάκι σειρών των πάσης φύσεως Νέτφλιξ, το σινεμά αφήνεται συχνά μετέωρο στον χειρισμό της θεματολογίας.

Εδώ ο Ντομινίκ Μολ βρίσκει έμπνευση στο βιβλίο της Πολίν Γκενά για να αφηγηθεί κινηματογραφικά την ιστορία της δολοφονίας μιας νεαρής κοπέλας στη γαλλική επαρχία. Οι ιθύνοντες αστυνομικοί διαφορετικών ηλικιών, γενεών και προσωπικών βασάνων βρίσκονται να πρέπει να διαχειριστούν από κοινού πολιτισμικές εμπειρίες, τοπικές κοινωνίες και μια στυγερή δολοφονία.

Το σενάριο παίζει τελικά το «γνωστό» παιχνίδι της τοξικής αρρενωπότητας, του ήπιο ή μη φαλλοκρατισμού και το προσφάτως trendy victim-blaiming. Κι αν ίσως χασμουρητά ετοιμάζονται να κατακλύσουν στόματα και καναπέδες, κρατήστε τα, διότι πρόκειται για μια προσέγγιση που καταφέρνει να υπερπηδήσει τα στερεότυπα και να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα γνήσιας αγωνίας.

Η σκηνοθεσία δεν κινείται μακριά από την πεπατημένη του είδους, καταφέρνοντας όμως να υπηρετήσει απόλυτα τη δομή ενός στιβαρού αστυνομικού δράματος.

Βαθμολογία: