Κορίτσι για Σπίτι (2006)

ΣΥΝΟΨΗ

Ο Ζαν εργάζεται σαν σερβιτόρος και μπάρμαν σε ένα από τα πιο χλιδάτα ξενοδοχεία της Κυανής Ακτής, και καθημερινά έρχεται σε επαφή με όλα τα στελέχη της υψηλής κοινωνίας, που περνούν τις διακοπές τους στο τουριστικό θέρετρο. Ανάμεσα τους θα διακρίνει την όμορφη Ιρέν, που αποκρύπτοντας της την πραγματική του ταυτότητα, θα την οδηγήσει σε μια νύχτα γεμάτη πάθος και έρωτα. Εκείνο που δεν γνωρίζει ο κακόμοιρος Ζαν, είναι πως η γυναίκα που ερωτεύτηκε δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα γνωστό αρπαχτικό, που πουλάει την αγάπη της σε ευκατάστατους κυρίους, με αντάλλαγμα πανάκριβα δωράκια. Δίχως να θελήσει να τη χάσει, θα εξαντλήσει μέχρι και το τελευταίο του ευρώ, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να την κρατήσει στο πλάι του.

Σκηνοθεσία:

Pierre Salvadori

Κύριοι Ρόλοι:

Gad Elmaleh … Jean Simon

Audrey Tautou … Irene Mercier

Marie-Christine Adam … Madeleine

Vernon Dobtcheff … Jacques

Jacques Spiesser … Gilles

Annelise Hesme … Agnes

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Pierre Salvadori, Benoit Graffin

Παραγωγή: Philippe Martin

Μουσική: Camille Bazbaz, David Hadjadj

Φωτογραφία: Gilles Henry

Μοντάζ: Isabelle Devinck

Σκηνικά: Yves Fournier

Κοστούμια: Virginie Montel

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Hors de Prix
Ελληνικός Τίτλος: Κορίτσι για Σπίτι
Διεθνής Τίτλος: Priceless

Παραλειπόμενα

Ο δημιουργός όρισε το Πρόγευμα στο Τίφανις ως κύρια έμπνευση του.
Σε μια συνέντευξη της, η Marie Laforet είχε αποκαλύψει ότι είχε προσεγγισθεί για τον ρόλο της Μαντλίν.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 14/6/2007

Ένα ιδιότυπο κωμικό ρομάντζο που δεν απευθύνεται στις ευαίσθητες καρδιές αλλά σε όσους ερωτεύονται το ακατόρθωτο, είναι ο κύριος κορμός της νέας ταινίας του Pierre Salvadori.

Κλείνοντας το μάτι στην παλιά κομεντί του Χόλιγουντ και ειδικά τη βωβή, ορίζει στους ερμηνευτές του να παίζουν με το σώμα τους και τις εκφράσεις, περισσότερο από το να τους τοποθετεί «φονικές» ατάκες στο στόμα. Ο πρωταγωνιστής, ο Gad Elmaleh, είναι ένας δύσκολος εκφραστικά Buster Keaton, που ξεκινώντας η ταινία διαισθανόμαστε πως βιώνει μια ζωή βαρετή και αυτοματοποιημένη σε αυτά που η εργασία του, ως υπάλληλος ξενοδοχείου, ορίζει. Από την άλλη, η Audrey Tautou είναι η χαρά της ζωής, που όμως έχει επιλέξει να χαρίζεται σε άντρες που τη βλέπουν σαν περιουσιακό στοιχείο. Οι ηράκλειοι δρόμοι του καλού και του κακού συναντιόνται, και ενώ ο ήρωας διαβαίνει τα δύσκολα για τη λύτρωση του, αυτή προτιμά τα εύκολα σαν λύση ζωής.

Όλα στη θεωρία φαίνονται ευχάριστα και γενικά είναι. Ο Salvadori κρατάει ένα καλό τέμπο και ευτυχεί από τη φρέσκια παρουσία των δύο ηρώων του. Όμως, από τα μισά και πέρα και ενώ το τέλος φαντάζει απλά προβλέψιμο κι αναπόφευκτο, το ενδιαφέρον μειώνεται και οι καταστάσεις γίνονται λιγότερο περίπλοκες. Χωρίς να νιώθεις την ανάγκη να μείνει στη μνήμη σου, είναι μια απλή και δροσερή κομεντί που δεν θα σου αφήσει σε καμία περίπτωση άσχημη επίγευση.

Βαθμολογία: