Το Δικαστήριο

• Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
• Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Court

Ελληνικός Τίτλος: Το Δικαστήριο

Κύριες Διακρίσεις

• Υποψήφιο για σενάριο στα Ασιατικά Βραβεία.
• Βραβείο Χρυσός Λωτός (καλύτερη ταινία) στα εθνικά βραβεία της Ινδίας.
• Βραβείο καλύτερης ταινίας στο τμήμα Οριζόντων του φεστιβάλ Βενετίας.
• Επίσημη πρόταση της Ινδίας για το ξενόγλωσσο Όσκαρ.

Παραλειπόμενα

• Κανένας από τους ηθοποιούς δεν ήταν επαγγελματίας.
• Ο Chaitanya Tamhane είχε γυρίσει στα 23 του μια ταινία μικρού μήκους, που τον είχε αφήσει απένταρο και άνεργο. Και μια ημέρα που παρακολουθούσε μια δίκη για έναν ακτιβιστή, του ήρθε η ιδέα για την ταινία. Τότε συνάντησε τον φίλο του, Vivek Gomber, που είχε κάνει ένα θεατρικό στη Δανία. Εκείνος συμφώνησε να δώσει τα χρήματα, αλλά και 220 δολάρια τον μήνα για να γράψει το σενάριο. Ο Tamhane χρειάστηκε έναν χρόνο για το κείμενο, αφού πρώτα έκανε εκτεταμένη έρευνα, μιλώντας με ακαδημαϊκούς, δικηγόρους και ακτιβιστές.
• Το 2012, ο Tamhane υπέβαλε το σενάριο του στην εθνική υπηρεσία κινηματογράφου της Ινδίας, αναζητώντας τα αναγκαία χρήματα για το γύρισμα. Εκείνοι όμως το απέρριψαν. Τότε βρέθηκε δάνειο μέσω του φεστιβάλ του Ρότερνταμ, όπου είχε προβληθεί η μικρού μήκους του ταινία, και τα υπόλοιπα τα κάλυψε από την τσέπη του. Εντέλει, κόστισε συνολικά 510 χιλιάδες δολάρια, και παρά τη διεθνή αναγνώριση, έβγαλε μόνο 20 χιλιάδες.
• Παρότι γυρίστηκε μέσα σε 45 ημέρες, χρειάστηκαν 3 χρόνια για να ολοκληρωθεί το φιλμ.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

• imdb
• Wikipedia
• Rotten Tomatoes

Κριτικός: Σπύρος Δούκας

Έκδοση Κειμένου: 29/10/2015

Ένας ηλικιωμένος τραγουδιστής κατηγορείται ότι με ένα επαναστατικό τραγούδι του οδήγησε στην αυτοκτονία έναν εργάτη. Ο πρωτοεμφανιζόμενος ινδός σκηνοθέτης Τσαϊτάνια Ταμάν μάς μεταφέρει στην αίθουσα του δικαστηρίου, όπου εκδικάζεται η υπόθεσή του, κι εμείς παρακολουθούμε την πορεία της, μέσα από τις τακτικές συναντήσεις του νεαρού δικηγόρου, της εισαγγελέως και του δικαστή.

Το έργο αποτελεί μια ολοκληρωμένη, διακριτικά ειρωνική αναπαράσταση της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας της σύγχρονης Ινδίας. Ανάμεσα στις σκηνές της δίκης παρεμβάλλονται σκηνές από την καθημερινότητα των τριών αυτών βασικών χαρακτήρων, όπου σταδιακά αναπτύσσονται, καθώς εμείς παρακολουθούμε την κοινωνική πραγματικότητα που ο καθένας βιώνει και αναγνωρίζουμε τα κίνητρα που οδηγούν στον τρόπο που μεταξύ τους συναλλάσσονται εντός του δικαστηρίου.

Η σεναριακή προσέγγιση που ακολουθεί ο Ταμάν είναι ιδιαίτερα εύστοχη, καθώς μέσα από τη δραματουργία προκύπτει πλήθος θεματολογικών προεκτάσεων, τις οποίες θίγει και πραγματεύεται με άρτιο τρόπο. Οι νόμοι που έχουν ξεμείνει από το παρελθόν και δεν έχουν θέση στην κοινωνία του σήμερα, ο θρησκευτικός φανατισμός και μη κοινωνικά αποδεκτή απόρριψή του, η ελευθερία της έκφρασης, οι ταξικές ανισότητες είναι θεματικές που διερευνώνται στο πλαίσιο της ινδικής κοινωνίας μέσα από τις εικόνες της καθημερινής ζωής που ο Ταμάν με απόλυτη σκηνοθετική απλότητα και ρεαλισμό σκιαγραφεί.

Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ενώ ο σαρκασμός είναι έντονος και καταγγελτικός, δεν γίνεται ποτέ στομφώδης. Οι τόνοι είναι πάντα ήπιοι, μα το έργο παραμένει σε κάθε περίπτωση συναρπαστικό μέσα στη λιτότητα και τον τρόπο που διαχειρίζεται τους χαρακτήρες του. Είναι ένα ιδιαίτερο και απόλυτα επιτυχημένο δείγμα κοινωνικού κινηματογράφου με βραβεία σε πολλά διεθνή φεστιβάλ.

Βαθμολογία: