Ο ντετέκτιβ Άξελ Φόλι αναλαμβάνει ξανά καθήκον στο Μπέβερλι Χιλς. Μετά την απειλή της ζωής της κόρης του, εκείνη και ο Φόλι ενώνουν τις δυνάμεις τους με έναν νέο συνεργάτη, τον ντετέκτιβ Μπόμπι Άμποτ, καθώς και με τους παλιούς φίλους Μπίλι Ρόουζγουντ και Τζον Τάγκαρτ, και κάνουν τα πάντα για να αποκαλύψουν μια συνωμοσία.

Σκηνοθεσία:

Mark Molloy

Κύριοι Ρόλοι:

Eddie Murphy … ντετέκτιβ Axel Foley

Joseph Gordon-Levitt … ντετέκτιβ Bobby Abbott

Kevin Bacon … αστυνόμος Cade Grant

Taylour Paige … Jane Saunders

Judge Reinhold … υπαστυνόμος William ‘Billy’ Rosewood

John Ashton … John Taggart

Paul Reiser … Jeffrey Friedman

Bronson Pinchot … Serge

Luis Guzman … Chalino Valdemoro

Mark Pellegrino … Beck

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Will Beall, Tom Gormican, Kevin Etten

Στόρι: Will Beall

Παραγωγή: Jerry Bruckheimer, Eddie Murphy, Chad Oman

Μουσική: Lorne Balfe

Φωτογραφία: Eduard Grau

Μοντάζ: Benedict Coulter, Dan Lebental

Σκηνικά: Jahmin Assa

Κοστούμια: Michelle Martini, Nancy Steiner

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Beverly Hills Cop: Axel F
  • Ελληνικός Τίτλος: Ο Μπάτσος του Μπέβερλι Χιλς: Άξελ Φόλι
  • Εναλλακτικός Τίτλος: Beverly Hills Cop 4 [ανεπίσημος]

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

Παραλειπόμενα

  • Παρά την καθολική αποτυχία του τρίτου μέρους, ένα τέταρτο βρίσκονταν υπό σχεδιασμό από τα μέσα των 1990. Αρχικά το είχε αναλάβει αυτόνομα η εταιρία του Eddie Murphy, χωρίς όμως κάποιο θεμιτό αποτέλεσμα. Το 2001 είχε ανακοινωθεί ότι ο Jason Richman είχε προσληφθεί για το σενάριο ενός Beverly Hills Cop IV, αλλά παρότι η ανακοίνωση ανανεώθηκε το 2006 από τον Jerry Bruckheimer, το τμήμα της παραγωγής του δόθηκε στον Lorenzo di Bonaventura. Την ίδια χρονιά παραδόθηκε στον Murphy ένα σενάριο που ήταν αμάλγαμα διάφορων παλιότερων στόρι, με τον ηθοποιό να δηλώνει ικανοποίηση. Μαζί δήλωσε πως ένας λόγος που ήθελε οπωσδήποτε ένα τέταρτο μέρος, ήταν για να σβήσει την κακή μνήμη του τρίτου.
  • Το 2008, ήρθε στη σκηνοθεσία ο Brett Ratner που υποσχέθηκε μια “R” παραγωγή, με τους Michael Brandt και Derek Haas να ξεκινούν εργασίες πάνω στο ήδη υπάρχον κείμενο. Η τελική ιδέα όμως του Φόλι να διερευνά τον φόνο του Μπίλι Ρόουζγουντ απορρίφθηκε, και ο Ratner έβαλε πλώρη προς αναζήτηση νέων ιδεών. Το όλο σχέδιο πέρασε στη δικαιοδοσία του CBS που προγραμμάτιζε μια τηλεοπτική σειρά (βγήκε κι ένα επεισόδιο πιλότος), μέχρι το 2013 που η Paramount αποφάσισε να γίνει η ταινία, με τον Jerry Bruckheimer να επανέρχεται στο πόστο του παραγωγού. Ο Eddie Murphy πληρώθηκε με 15 εκ. δολάρια για την εμπλοκή του, ενώ οι Josh Appelbaum και Andre Nemec ξεκίνησαν το νέο σενάριο. Η ημερομηνία εξόδου είχε οριστεί για τις 25 Μαρτίου του 2016, αλλά έναν χρόνο νωρίτερα το φιλμ βγήκε από το πρόγραμμα μια και δεν υπήρχε έτοιμο ένα ικανοποιητικό σενάριο. Σε αυτό το σημείο ανακοινώθηκαν για τη σκηνοθεσία οι Adil El Arbi και Bilall Fallah, που ήθελαν τον Tom Hardy ή τον Channing Tatum στο πλάι του πρωταγωνιστή. Από το 2019 μπήκε στη διαδικασία και το Netflix, αλλά η πανδημία καθυστερούσε την έναρξη της παραγωγής. Το 2022 αποχώρησαν οι Arbi και Fallah για χάρη του Batgirl, με τον Mark Molloy να ξεκινάει εργασίες πάνω σε ένα νέο σενάριο.
  • Πρώτη κινηματογραφική ταινία για τον Mark Molloy, που εξειδικεύονταν σε τηλεοπτικά προγράμματα και διαφημίσεις.
  • Από τις αρχές του 2024 το Netflix έκανε γνωστό πως το φιλμ αφορά αποκλειστικά τη συνδρομητική του πλατφόρμα, παρότι έχει ένα μπάτζετ των 150 εκατομμυρίων δολαρίων.

Κριτικός: Νίκος Ρέντζος

Έκδοση Κειμένου: 10/7/2024

Ο Έντι Μέρφι επιστρέφει στον ρόλο του Άξελ Φόλι, τον ρόλο που τον έκανε μεγάλο κινηματογραφικό αστέρα στη δεκαετία του 1980. Σαράντα χρόνια μετά την πρώτη εμφάνιση και τριάντα χρόνια μετά την τελευταία εμφάνιση του Φόλι στους κινηματογράφους, ο Μέρφι μοιάζει αγέραστος και σε μεγάλη φόρμα.

Ο Φόλι βρίσκεται στο Ντιτρόιτ και συνεχίζει να τακτοποιεί υποθέσεις με τον δικό του τρόπο. Ένα τηλεφώνημα από τον παλιό του φίλο Μπίλι Ρόουζγουντ, θα φέρει τον Άξελ πίσω στο Μπέβερλι Χιλς για μία ακόμα φορά. Η κόρη του Άξελ, η οποία είναι πια αξιόλογη δικηγόρος, βρίσκεται μπλεγμένη σε μια υπόθεση δολοφονίας αστυνομικού, που θέτει σε κίνδυνο τη ζωή της. Κακοποιοί και διεφθαρμένοι αστυνομικοί γίνονται ένα σε αυτή την υπόθεση και ο Άξελ Φόλι καλείται να τη διαλευκάνει με τη δίκη του μέθοδο.

Λίγες ελπίδες είχα να δω κάτι καλό σε αυτή την τρίτη συνέχεια του Beverly Hills Cop, αλλά τα πρώτα λεπτά της ταινίας κατάφεραν να με κερδίσουν και να με κάνουν να αφεθώ στην ιστορία που είχε να διηγηθεί. Μια ιστορία που δεν έχει να πει κάτι ιδιαίτερο, αλλά που διατηρώντας μια φρέσκια ματιά σε βάζει σε κλίμα αστυνομικής περιπέτειας της δεκαετίας του ’80, που ταιριάζει απόλυτα στην ψυχοσύνθεση του πρωταγωνιστή.

Ο Μαρκ Μαλόϊ, στην πρώτη μεγάλου μήκους σκηνοθετική του απόπειρα, “παίζει” έξυπνα. Δημιουργεί χαμό στην οθόνη με φυσικά μέσα και με ελάχιστη χρησιμοποιήση CGI, όπως “το έκαναν παλιά”. Δεν είναι τα κυνηγητά ιδιαιτέρως θεαματικά, αλλά είναι απολύτως πιστευτά και αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία εδώ. Αυτό που καταλαβαίνει καλά ο Μαλόι είναι ότι ο κινητήριος μοχλός της ταινίας του είναι ο Έντι Μέρφι. Αν ο Μέρφι είναι σε κέ(ρ)φι, τότε λίγα πράγματα μπορούν να πάνε στραβά. Εδώ λοιπόν ο Μέρφι φαίνεται να νιώθει άνετα και να μπαίνει ξανά σε ρυθμούς Άξελ Φόλι, κάτι που νομίζω ότι το κερδίζει με τον τρόπο του και ο σκηνοθέτης.

Καταλαβαίνεις πόσο πάνω στον Μέρφι είναι η ταινία αν αρχίσεις να εξετάζεις όσα υπάρχουν γύρω από αυτόν. Το σενάριο είναι πολύ τυπικό και ακολουθεί τους κανόνες του είδους, τοποθετώντας στο κέντρο της αφήγησης μια ιστορία αστυνομικής διαφθοράς, που από πολύ νωρίς σε αφήνει να γνωρίζεις τους καλούς και τους κακούς. Το ίδιο συμβαίνει και με τους χαρακτήρες. Ξέρεις αμέσως με το που τον βλέπεις στην οθόνη ποιος θα είναι ο κακός διεφθαρμένος μπάτσος και γνωρίζεις την εξέλιξη και τη συμμετοχή που θα έχει στην ιστορία κάθε χαρακτήρας, είτε ανήκει στους παλιούς γνώριμους της σειράς είτε στους νεοεισελθόντες, όπως ο Τζόσεφ Γκόρντον Λέβιτ, η Τέιλορ Πέιτζ και ο Κέβιν Μπέικον.

Παρά την πολύ στάνταρ απόδοση των περισσότερων ηθοποιών και παρά το χιλιοειπωμένο σενάριο, η ταινία δουλεύει πολύ καλά. Η όλη διάθεση του Μέρφι, οι φαρμακερές ατάκες του αλλά και η έξυπνη σκηνοθεσία του Μαλόι, που φροντίζει να δώσει χώρο στον πρωταγωνιστή του αλλά και να διατηρήσει τη φόρμα που ακολουθούσε η πρώτη ταινία, κατανοώντας ότι ο Φόλεϊ είναι προϊόν της δεκαετίας του ’80 και σε αυτή τη φόρμα ταινίας θα δουλέψει καλύτερα, καταφέρνουν να βγάλουν ένα τελικό αποτέλεσμα συμπαθέστατο και αρκετά διασκεδαστικό.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

17 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *