Ο 19χρονος, εθισμένος στις ουσίες, Μπεν Μπερνς επιστρέφει απροσδόκητα στο πατρικό του, την παραμονή των Χριστουγέννων. Η Χόλι, μητέρα του Μπεν, νοιώθει ανακούφιση, αλλά παράλληλα ανήσυχη με την κατάσταση της υγείας του. Μετά από ένα ταραχώδες 24ωρο, μυστικά έρχονται στην επιφάνεια, μα η μητρική αγάπη αποδεικνύεται για ακόμα μία φορά ικανή να νικήσει και να κρατήσει ασφαλή τον Μπεν.
Σκηνοθεσία:
Peter Hedges
Κύριοι Ρόλοι:
Lucas Hedges … Ben Burns
Julia Roberts … Holly Burns
Kathryn Newton … Ivy Burns
Alexandra Park … Cara K
Courtney B. Vance … Neal Beeby
Rachel Bay Jones … Beth Conyers
Michael Esper … Clayton
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Peter Hedges
Παραγωγή: Peter Hedges, Nina Jacobson, Teddy Schwarzman, Brad Simpson
Μουσική: Dickon Hinchliffe
Φωτογραφία: Stuart Dryburgh
Μοντάζ: Ian Blume
Σκηνικά: Ford Wheeler
Κοστούμια: Melissa Toth
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Ben Is Back
- Ελληνικός Τίτλος: Η Επιστροφή του Μπεν
Παραλειπόμενα
- Ο Lucas Hedges παίζει για δεύτερη φορά σε ταινία του πατέρα του, μετά τον μικρό ρόλο που είχε πολύ μικρός στο Ο Νταν Έφαγε Κόλλημα (2007).
- Το φιλμ πήγε καλά στις κριτικές αλλά όχι στα ταμεία. Κόστισε 13 εκατομμύρια δολάρια, αλλά έβγαλε 12,6.
Κριτικός: Δημήτρης Κωνσταντίνου-Hautecoeur
Έκδοση Κειμένου: 9/1/2019
Κόντρα στις προσδοκίες που μπορεί να δημιουργεί το πρόσωπο μιας A-list σελέμπριτι φάτσα-κάρτα στην αφίσα, το φιλμ του συγγραφέα («Τι Βασανίζει τον Γκίλμπερτ Γκρέιπ;»), σεναριογράφου («Για Ένα Αγόρι») και σκηνοθέτη («Το Γλυκό στο Τέλος») Peter Hedges δεν είναι το καλογυαλισμένο μελόδραμα που κάποιος θα περίμενε. Μπορεί να μην είναι γυρισμένο με τον ωμό ρεαλισμό άλλων εγχειρημάτων παρόμοιου θέματος (χαρακτηριστικά: «Heaven Knows What», 2014), μα από κοινού Hedges και Julia Roberts αντιμετωπίζουν το υλικό τους με βαθιά σοβαρότητα και ειλικρινή ευαισθησία. Το θέμα είναι, φυσικά, κάθε άλλο παρά ευχάριστο: ο εθισμός στην ηρωίνη και το βάρος που αυτός εναποθέτει όχι απλώς στον χρήστη, αλλά στους αγαπημένους του.
Εύστοχα, ο Hedges εστιάζει καθαρά στις οικογενειακές σχέσεις κι όχι στη χρήση και κουλτούρα των ναρκωτικών. Ουσιαστικά, υιοθετεί την οπτική της μητέρας (Roberts), κρατώντας μας μερικώς στο σκοτάδι ως προς το τι ακριβώς συμβαίνει στο μυαλό του Μπεν (Lucas Hedges -γιος του Peter). Το επίπεδο επιτυχίας του προγράμματος απεξάρτησής του δεν είναι ποτέ απολύτως σαφές και ο ίδιος ο Μπεν δεν μας πείθει πλήρως για την αξιοπιστία του, με συνεχείς οιωνούς να προοικονομούν άσχημες εξελίξεις. Κι όταν τα πράγματα θα χάσουν τελικά τον έλεγχο και το φιλμ θα αρχίσει να φλερτάρει με το θρίλερ, στο προσκήνιο θα παραμείνει σοφά η σχέση μητέρα-γιου, δηλαδή το προσωπικό δράμα, αντί του αγωνιώδους θρίλερ. Έτσι κερδίζει ο Hedges το στοίχημα της απόπειρας: παραμένοντας πάντα (ακόμα κι όταν τείνει να ανεβάσει τους τόνους λιγάκι περισσότερο απ’ όσο θα ήθελε ένας αυστηρά σινεφίλ θεατής) πιστός στις αφηγηματικές θεματικές του, τον φόβο του θανάτου, την αντιμετώπιση των δαιμόνων του παρελθόντος και τη βαθιά εκτίμηση, πολύ απλά, του να είσαι ζωντανός.
Ένα πραγματικά καλογραμμένο σενάριο αναζητά επώδυνες αλήθειες πάνω στην ανθρώπινη αδυναμία, στην αγάπη που πληγώνει και στην (αμφισβητήσιμη) αξία του να υπάρχουμε, προσφέροντας αιχμηρές ατάκες και μια σπαρακτικά ειλικρινή ματιά στο δράμα των χαρακτήρων του. Ο πατέρας Hedges σκηνοθετεί μετρημένα αποφεύγοντας τους (υπερβολικούς) μελοδραματισμούς κι ο υιός ερμηνεύει, όπως και στο «Μια Πόλη Δίπλα στη Θάλασσα», με μια εύθραυστη εσωστρέφεια που κλέβει την παράσταση. Μακριά από εκκεντρικούς σινεφίλ πειραματισμούς, το φιλμ είναι ένα κατασκευαστικά ασφαλές μεν, μα πάνω απ’ όλα άρτιο δράμα, θεματικά απλό μα πλήρες, μια ιστορία γεμάτη αλήθεια, ειπωμένη με πηγαία ευαισθησία και οδυνηρή ειλικρίνεια.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
