Η Νύχτα Μας Ανήκει
- We Own the Night
- 2007
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Ρωσικά, Ισπανικά
- Αστυνομική, Γκανγκστερική, Δραματικό Θρίλερ, Εποχής, Θρίλερ, Νουάρ
- 15 Νοεμβρίου 2007
Ο Μπόμπι Γκριν εργάζεται ως μάνατζερ σε κλαμπ του Μπρούκλιν, στο οποίο η ρωσική μαφία έχει απλώσει τα δίχτυα της. Το μεγάλο του μυστικό, που το μοιράζεται με την αγαπημένη του, Αμάντα, είναι πως ο πατέρας του είναι ο αρχηγός της αστυνομίας και ο αδελφός του ένας από τους πιο επίλεκτους αστυφύλακες. Ενώ στην αρχή θα αρνηθεί να δώσει οποιαδήποτε πληροφορία τού ζητάει η αστυνομία, ο γνωστός του αρχιμαφιόζος Βαντίμ Νεζίνσκι θα απειλήσει τον πατέρα του και τον αδελφό του θανάσιμα.
Σκηνοθεσία:
James Gray
Κύριοι Ρόλοι:
Joaquin Phoenix … Robert ‘Bobby’ Green
Mark Wahlberg … Joseph ‘Joe’ Grusinsky
Eva Mendes … Amada Juarez
Robert Duvall … Albert ‘Burt’ Grusinsky
Antoni Corone … Michael Solo
Moni Moshonov … Marat Buzhayev
Oleg Taktarov … Pavel Lubyarsky
Tony Musante … Jack Shapiro
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: James Gray
Παραγωγή: Marc Butan, Joaquin Phoenix, Mark Wahlberg, Nick Wechsler
Μουσική: Wojciech Kilar
Φωτογραφία: Joaquin Baca-Asay
Μοντάζ: John Axelrad
Σκηνικά: Ford Wheeler
Κοστούμια: Michael Clancy
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: We Own the Night
- Ελληνικός Τίτλος: Η Νύχτα Μας Ανήκει
Κύριες Διακρίσεις
- Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Κανών.
Παραλειπόμενα
- Δεύτερη συνεχόμενη ταινία του James Gray με τους Joaquin Phoenix και Mark Wahlberg στο καστ, μετά το Σε Επικίνδυνη Τροχιά (The Yards) του 2000. Ήταν μαζί και η μόνη φορά για τον σκηνοθέτη που πέρασαν τόσα χρόνια δίχως ταινία του στις αίθουσες.
- Η παραγωγή άργησε να ολοκληρωθεί, μια και ο James Gray, φανατικός φίλος της Νέας Υόρκης, αρνούνταν να γυριστεί το φιλμ στο Τορόντο, όπου θα ήταν και φτηνότερα.
- Ο ρόλος του πατέρα άνηκε αρχικά στον Christopher Walken, που όμως έπρεπε να αποχωρίσει για τυπικούς λόγους. Ο Robert Duvall βρέθηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή.
- Ο Ed Koch, που ήταν δήμαρχος της Νέας Υόρκης την περίοδο που τοποθετείται η πλοκή, κάνει ένα πέρασμα ως ο εαυτός του.
- Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, η Eva Mendes ζητούσε επίμονα από τον σκηνοθέτη να αλλάξει το όνομα του χαρακτήρα της σε Αμάντα, που ήταν κι αυτό της εκλιπούσας γιαγιάς της που δεν γνώρισε ποτέ.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 11/11/2007
Ο James Gray είναι ένας ολοκληρωμένος δημιουργός, αφού εκτός από τη σκηνοθεσία αναλαμβάνει και τα σενάρια του (όλο και πιο σπάνιο στις mainstream ΗΠΑ), αλλά κι ένας άνθρωπος με εμμονές. Και στις τρεις του ταινίες, που διαδραματίζονται στις πιο απόμερες συνοικίες της Νέας Υόρκης, κεντρικό θέμα είναι η μαφία, η οικογένεια και η τραγωδία. Δεν είναι παράλογο να πούμε πως έχει επηρεαστεί άμεσα από τον Coppola και τον Νονό του, αλλά και το ότι έχει μεγάλη επαφή με την αρχαία ελληνική, ή αν προτιμάτε σαιξπηρική, τραγωδία.
Ο βασικός του ήρωας είναι αληθινά κομμένος στα δύο, ανάμεσα στην οικογένεια του, που είναι αστυνομικοί, και στον κόσμο που ζει, που είναι το περιθώριο. Μια τραγική στροφή της μοίρας θα τον κάνει να διαλέξει στρατόπεδα, αλλά κι εκεί ο Gray τού επιφυλάσσει νέο δίλλημα, για το ξεδίπλωμα του νήματος της ιστορίας. Και το σκηνικό της αρχαίας τραγωδίας έχει στηθεί: ο πατέρας αρχηγός της αστυνομίας (βασιλιάς), τα αδέλφια σε αντίθετους δρόμους, και κυρίως το δίλλημα και η ολέθρια κατάληξη.
Σαν γενική εικόνα, η ταινία δεν διαφέρει πουθενά από τις δύο πρώτες ταινίες του Gray. Στα συν έχει δύο πολύ καλές σκηνές δράσης (ειδικά η αναπαράσταση της κλασικής σκηνής με τα αυτοκίνητα από τον Άνθρωπο από τη Γαλλία), αλλά στα πλην έχει το πιο εύκολο, ή αν προτιμάτε, αδύναμο σενάριο από τα τρία. Αυτό που σε κρατά σε συνεχές ενδιαφέρον είναι η μουντή ατμόσφαιρα, οι στιβαρές παρουσίες των ηθοποιών και η επιδεξιότητα του Gray στο να τα αναδύει όλα αυτά. Το σενάριο, από την άλλη, μπορεί να μην έχει εκπλήξεις, είναι όμως στρωτό και κινείται συνεχώς σε μια εξέλιξη. Μια πολύ καλή πρόταση σε όσους αναζητούν ένα δραματικό θρίλερ, που με λίγη προσοχή θα μπορούσε να είναι ακόμα καλύτερο.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
