Όταν χάνει το 17χρονο γιο της σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, μια νοσοκόμα πηγαίνει στη Βαρκελώνη για να ψάξει τον πατέρα του. Χώρισαν πριν γεννηθεί το παιδί γιατί εκείνος έγινε τραβεστί. Κατά τη διάρκεια της αναζήτησης, συναντά μια νεαρή καλόγρια με έιτζ και μια σταρ του θεάτρου. Ζει μια μικρή περιπέτεια στον κόσμο των τραβεστί με δραματικό τέλος.
Σκηνοθεσία:
Κύριοι Ρόλοι:
Cecilia Roth … Manuela
Marisa Paredes … Huma Rojo
Antonia San Juan … Agrado
Penelope Cruz … αδελφή Rosa
Candela Pena … Nina Cruz
Rosa Maria Sarda … η μητέρα της Rosa
Fernando Fernan Gomez … ο πατέρας της Rosa
Eloy Azorin … Esteban
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Pedro Almodovar
Παραγωγή: Agustin Almodovar
Μουσική: Alberto Iglesias
Φωτογραφία: Affonso Beato
Μοντάζ: Jose Salcedo
Σκηνικά: Antxon Gomez
Κοστούμια: Jose Maria de Cossio, Bina Daigeler
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Todo Sobre Mi Madre
- Ελληνικός Τίτλος: Όλα για τη Μητέρα μου
- Διεθνής Τίτλος: All About My Mother
Κύριες Διακρίσεις
- Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας (Ισπανία).
- Χρυσή Σφαίρα ξενόγλωσσης ταινίας.
- Βραβείο Bafta σκηνοθεσίας και ξενόγλωσσης ταινίας. Υποψήφιο για σενάριο.
- Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Κανών. Βραβείο σκηνοθεσίας και οικουμενικής επιτροπής.
- Καλύτερη ξένη ταινία στα Cesar.
- Καλύτερη ξένη ταινία στα David di Donatello.
- Καλύτερη ταινία και γυναικεία ερμηνεία (Cecilia Roth) στα Ευρωπαϊκά Βραβεία.
- Καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, πρώτος γυναικείος ρόλος (Cecilia Roth), παραγωγή, μουσική, μοντάζ και ήχος στα Goya. Υποψήφιο για δεύτερο γυναικείο ρόλο (Candela Pena), νέα ηθοποιό (Antonia San Juan), σενάριο, φωτογραφία, σκηνικά, κοστούμια και μακιγιάζ/κομμώσεις.
Παραλειπόμενα
- Η πλοκή προέρχεται από ένα σημείο του Το Μυστικό μου Λουλούδι (1995), όπου δόκιμοι νοσηλευτές εκπαιδεύονται στο να πείθουν συγγενείς να δωρίσουν τα όργανα του νεκρού τους ανθρώπου, με αιχμή την περίπτωση μιας μητέρας που ο γιος της σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό.
- Ο Almodovar αφιέρωσε την ταινία σε όλες τις ηθοποιούς που ερμήνευσαν ηθοποιούς, σε όλες τις γυναίκες που έδρασαν, τους άντρες που έδρασαν και έγιναν γυναίκες, σε όλους τους ανθρώπους που θέλησαν να γίνουν μητέρες, και στη μητέρα του. Επίσης κατονόμασε στην αφιέρωση τους τις Bette Davis, Gena Rowlands και Romy Schneider.
- Η σκηνή του δυστυχήματος είναι μια αναβίωση της αντίστοιχης στο Νύχτα Πρεμιέρας του John Cassavetes.
- Ο τίτλος προέρχεται από το Όλα για την Εύα, όπου σκηνή του εμφανίζεται κι εντός της ταινίας.
- Η αφίσα φιλοτεχνήθηκε από τον μαδριλένο Oscar Marine, με σκοπό μια επιτομή στην ομορφιά, την απλότητα και τη θηλυκότητα.
- Κοστίζοντας 5 εκατομμύρια δολάρια, έβγαλε παγκοσμίως 67,8.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Στο σάουντρακ ακούγονται τα Gorrion και Coral Para mi Pequeno y Lejano Pueblo (συνθέσεις του Dino Saluzzi), ερμηνευμένα από τον συνθέτη και τους Marc Johnson, Jose Saluzzi, αλλά και το Tajabone από τον Ismael Lo.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 22/4/2017
Αν κάποιος δεν έχει επαφή με τον Πέδρο Αλμοδοβάρ και σας ζητήσει μία χαρακτηριστική του ταινία να επιλέξετε να δει, τότε σίγουρα θα κατονομάσετε τη συγκεκριμένη και μόνο. Συνοψίζοντας όλα τα αλμοδοβαρικά στοιχεία της δεύτερης και μη κωμικής του περιόδου, ο ισπανός δημιουργός απλώνει μια τραγική ιστορία με τους απόλυτα προσωπικούς του ρυθμούς: ποτέ δεν είναι αποπνιχτική, πάντα με ένα υπόγειο χιούμορ που σατιρίζει τους δρόμους της χώρας του και παράλληλα βγάζει τόση αγάπη προς αυτούς. Η Σεσίλια Ροθ μπορεί να μην έγινε η νέα μούσα του Πέδρο, αλλά μπορεί κανείς να πει ότι έστω και μόνο εδώ έγινε η απόλυτη πρωταγωνίστρια του (συγκρίσιμη με τις μεγαλύτερες ντίβες που γεννήθηκαν). Κουβαλάει με θέρμη όλα όσα κρύβει το σενάριο μέσα του, προσθέτοντας μια θεατρική ωριμότητα με εξαιρετική χάρη.
Ίσως το στοιχείο αυτό που κάνει όμως το φιλμ τόσο ξεχωριστό, είναι το πόσο ώριμος έγινε ο ισπανός μετρ, και το πώς μεταλλάσσει όλα αυτά τα στοιχεία που τον έκαναν για κάποιους προκλητικό, σε μια «μετα-φάση» που είτε τα αποδέχεσαι με βάση τη λογική, είτε δεν αξίζεις να βρίσκεσαι εδώ. Εξού και η πρόκληση έχει λειανθεί ακόμα κι αν είναι ολόγυρα, και δεν απασχολεί πλέον τον Αλμοδοβάρ, που πάει παρακάτω, και εισβάλει στα εσώψυχα του θεατή. Γεμάτος κινηματογράφος που δεν νιώθει την ανάγκη να είναι σινεφιλικός για να κριθεί από λίγους και εκλεκτούς, ένα μελόδραμα που σπάει καρδιές και την ίδια ώρα απαλύνει τις αισθήσεις με την αγάπη που αποπνέει. Ένας ύμνος στο γυναικείο φύλο και τις αρετές του, από τον δημιουργό που το αγάπησε ίσως περισσότερο από κανέναν.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
εε, δεν είναι αυτός ο Αλμοδοβάρ που αγαπήσαμε (Γυναίκες στα πρόθυρα, Ψηλά Τακούνια) το υπερλείανε το ύφος.. 4/5