Tigerland: Ετοιμασία Πολέμου (2000)

ΣΥΝΟΨΗ

Σεπτέμβριος 1971, βάση Πολκ, Λος Άντζελες. Μια ομάδα νεοσύλλεκτων φτάνει στο στρατόπεδο εκπαίδευσης για να προετοιμαστούν για το Βιετνάμ. Μεταξύ αυτών, ο Τζιμ Πάξτον που θέλει να αποκτήσει μια κάποια εμπειρία και να γράψει έπειτα βιβλία. Όμως, δεν μπορεί να ενσωματωθεί στο στρατιωτικό πνεύμα της πειθαρχίας και οι κόντρες αρχίζουν να γίνονται σκληρές.

Σκηνοθεσία:

Joel Schumacher

Κύριοι Ρόλοι:

Colin Farrell … Roland Bozz

Matthew Davis … Jim Paxton

Clifton Collins Jr. … Miter

Tom Guiry … Cantwell

Shea Whigham … Wilson

Russell Richardson … Johnson

Cole Hauser … αρχιλοχίας Cota

Neil Brown Jr. … Jamoa Kearns

Tory Kittles … Ryan

Nick Searcy … λοχαγός Saunders

Afemo Omilami … επιλοχίας Ezra Landers

Matt Gerald … λοχίας Eveland

Michael Shannon … λοχίας Filmore

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Ross Klavan, Michael McGruther

Παραγωγή: Beau Flynn, Steven Haft, Arnon Milchan

Μουσική: Nathan Larson

Φωτογραφία: Matthew Libatique

Μοντάζ: Mark Stevens

Σκηνικά: Andrew Laws

Κοστούμια: Thomas Stokes

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Tigerland
Ελληνικός Τίτλος: Tigerland: Ετοιμασία Πολέμου

Παραλειπόμενα

Η ταινία αναφέρεται στην περίφημη βάση Πολκ στην Καλιφόρνια. Παρόλα αυτά, το φιλμ γυρίστηκε στο στρατόπεδο εκπαίδευσης Μπλάντινγκ στη Φλόριντα.
Οι ηθοποιοί δεν είχαν στη διάθεση τους καθόλου τροχόσπιτα, καρέκλες, μακιγιέρ ή κομμωτές κατά τα γυρίσματα.
Για να δοθεί μια ντοκιμαντερίστικη οπτική, προτιμήθηκε το φιλμ 16mm.
Ντεμπούτο στο σινεμά για τον Matthew Davis.
Το φιλμ κόστισε 10 εκατομμύρια δολάρια, αλλά είχε παταγώδη αποτυχία στα ταμεία. Έβγαλε μόλις 148 χιλιάδες δολάρια, κι ενώ στην ακμή του προβάλλονταν στις ΗΠΑ μόλις σε 5 αίθουσες.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 28/8/2016

Μια έκπληξη, αν αναλογιστούμε το γεγονός ότι από τον Τζόελ Σουμάχερ θα περιμέναμε μια περισσότερο συμβατική δουλειά. Πρόκειται για αντιπολεμικό δράμα, αντίστοιχο με το πρώτο μισό του «Μέταλ Τζάκετ» (1987), που χωρίς να χρειάζεται να επιδείξει μάχες, αλλά ούτε φυσικά και τον αντίπαλο, μας προσφέρει μια εικόνα από την προετοιμασία της υπέρτατης φρίκης.

Ο χαρακτήρας του Κόλιν Φάρελ (πολύ καλός στον ρόλο του) αποτελεί το κλειδί της ιστορίας, αφού από αυτόν ακούγονται φράσεις που υπερβαίνουν τον μέσο όριο του αμερικανού πολίτη, αλλά και τον αναγάγει σε μικρό «Χριστό», όταν επιλέγει να κουβαλήσει μοιρολατρικά τον σταυρό του μαρτυρίου του. Παραδόξως, η ιστορία του όσο συνετά καμωμένη είναι, κάνει μια μικρή “μυθοπλαστικής φύσης” ζημιά σε έναν ημιντοκιουμαντερίστικο τρόπο που θα μπορούσε να λειτουργήσει καλύτερα το φιλμ. Γυρισμένο σε ενδεικτικούς γκρι χρωματισμούς, ένα φιλμ που προκαλεί τη σκέψη και συμπαραστέκεται σε ορθές συνειδήσεις.

Βαθμολογία: