Ο Ευτύχης είναι πραγματικά άτυχος! Δεν του κάθεται τίποτα. Πάει για το καλό και πάντα, με έναν μαγικό τρόπο, βρίσκεται μπλεγμένος. Επιπροσθέτως, δεν μπορεί να βρει γυναίκα και, όπως όλοι μας, δυσκολεύεται να βρει δουλειά. Μiα ημέρα, πάνω στην απόγνωσή του, θα συναντήσει έναν άστεγο και θα ακολουθήσει τις συμβουλές του. Ως δια μαγείας, θα βρει δουλειά, η οποία όμως θα τον οδηγήσει πάνω στον επικίνδυνα διαπλεκόμενο Δημοσθένη Χατζηνικολή, η γυναίκα του οποίου είναι πρώην συμμαθήτρια του Ευτύχη. Το ζευγάρι θα κάνει ένα πάρτι για την κόρη του και εκεί οι μάσκες θα πέσουν για όλους.
Σκηνοθεσία:
Θανάσης Τσαλταμπάσης
Κύριοι Ρόλοι:
Θανάσης Τσαλταμπάσης … Ευτύχης
Βλαδίμηρος Κυριακίδης … Δημοσθένης Χατζηνικολής
Χριστίνα Τσάφου … η μητέρα του Ευτύχη
Κώστας Φλωκατούλας … άστεγος
Λευτέρης Ελευθερίου … Λάμπρος
Νίκος Ορφανός … Βλάσσης
Κλειώ-Δανάη Οθωναίου … Κατερίνα
Γιώργος Γαλίτης … Τζίμης
Αγοραστή Αρβανίτη … Μαίρη
Χρήστος Σπανός … Ζαφείρης
Σπύρος Παππάς … Λέλος
Πέτρος Μπουσουλόπουλος … Κώστας
Λάμπρος Φισφής … Δημήτρης
Μαρία Καβογιάννη … δικαστίνα
Σμαράγδα Καρύδη … Αδαμαντία Φουντούκη
Τάσος Γιαννόπουλος … θεραπευτής
Ναταλία Δραγούμη … διευθύντρια τράπεζας
Γιάννης Τσιμιτσέλης … μπάρμαν
Βάσω Λασκαράκη … σερβιτόρα
Κώστας Βουτσάς … Κος Κώστας
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Θανάσης Τσαλταμπάσης
Παραγωγή: Κωνσταντίνος Ξενόπουλος, Θανάσης Τσαλταμπάσης
Μουσική: Κωνσταντίνος Ξενόπουλος
Φωτογραφία: Ευγένιος Διονυσόπουλος
Μοντάζ: Βαγγέλης Κόκκαλης
Σκηνικά: Γιάννης Δούμας
Κοστούμια: Δομινίκη Βασιαγεώργη
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Πέμπτη & 12
- Διεθνής Τίτλος: Thursday and 12
- Εναλλακτικός Τίτλος: Πέμπτη και 12
Παραλειπόμενα
- Τριπλό ντεμπούτο για τον Θανάση Τσαλταμπάση: σε σκηνοθεσία, σενάριο και παραγωγή.
- Με 124.559, έγινε η πιο εμπορική ελληνική ταινία της χρονιάς.
Κριτικός: Δημήτρης Κωνσταντίνου-Hautecoeur
Έκδοση Κειμένου: 30/12/2013
Στον αντίποδα της αρρώστιας του «Greek weird wave», ο αμιγώς εμπορικός ελληνικός κινηματογράφος, εκπροσωπούμενος από την «Πέμπτη και 12», επιχειρεί να προσφέρει αυτό που ο Έλληνας σήμερα αποζητά από την κινηματογραφική του έξοδο: μια ανάλαφρα χιουμοριστική κι αισιόδοξη ματιά πάνω στην Ελλάδα της κρίσης, της ανεργίας και των αστέγων και μια ανάσα οξυγόνου από την ασφυκτική καθημερινότητα. Τόσο καλοπροαίρετες ακούγονται οι φιλοδοξίες του ντεμπούτου του Θανάση Τσαλταμπάση πίσω από την κάμερα, που είτε αφελείς είναι, είτε υποκριτικές…
Σε κάθε περίπτωση, αν επιλέξετε την «Πέμπτη και 12» ως αυτό που λέμε μια διέξοδο από τα άγχη της καθημερινότητας μέσω της τέχνης, έχετε ατυχήσει για τον απλό λόγο ότι εδώ δεν υπάρχει καμία υπόνοια τέχνης… Είναι μάλιστα στιγμές που ειλικρινά απορείς πόσο άτεχνα δημιουργημένη μπορεί να είναι μια ταινία. Έχουμε, εν τάχει, μια απίστευτα ανέμπνευστη σκηνοθεσία, ένα σενάριο που συνίσταται από μια απλή συρραφή χιλιοχρησιμοποιημένων κλισέ, απόλυτη αμηχανία στο χιούμορ, έναν Βλαδίμηρο Κυριακίδη που μάλλον βαριέται και μια παρέλαση από cameo εμφανίσεις γνωστών ηθοποιών, σχεδόν αποκλειστικά για τις οποίες μοιάζει να δημιουργήθηκε εξαρχής το φιλμ! Κι αν το τελειωτικό χτύπημα δεν έρχεται ούτε με το σχεδόν ξεκαρδιστικά άσχετο τελικό twist, είναι το απερίγραπτο theme song-ηχορύπανση στους τίτλους τέλους που σε κάνει να αισθάνεσαι λίγο πιο χαζός απ’ ό,τι πριν δεις την ταινία…
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
