Οι Μάγισσες
- Roald Dahl's The Witches
- Roald Dahl's The Witches
- 2020
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Εποχής, Κωμωδία, Μαύρη Κωμωδία, Οικογενειακή, Φαντασίας
- 21 Μαΐου 2021
Ένα νεαρό ορφανό αγόρι, στα τέλη του 1967, πηγαίνει να ζήσει με την αγαπημένη του γιαγιά στην κωμόπολη Ντεμόπολις, στην Αλαμπάμα. Καθώς το αγόρι με τη γιαγιά του συναντούν κάποιες παραπλανητικά λαμπερές, αλλά απόλυτα διαβολικές μάγισσες, η ίδια σοφά απομακρύνει το αγόρι σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο δίπλα στη θάλασσα. Δυστυχώς, καταφθάνουν ακριβώς την ίδια στιγμή που η ανώτατη μάγισσα έχει συγκεντρώσει μυστικά τις μάγισσες από όλο τον κόσμο για να πραγματοποιήσει τη διαβολική αποστολή της.
Σκηνοθεσία:
Robert Zemeckis
Κύριοι Ρόλοι:
Anne Hathaway … η ανώτατη μάγισσα
Octavia Spencer … η γιαγιά
Jahzir Bruno … το αγόρι
Stanley Tucci … Κος Stringer
Kristin Chenoweth … Daisy/Mary (φωνή)
Josette Simon … Zelda
Codie-Lei Eastick … Bruno Jenkins
Charles Edwards … Κος Jenkins
Morgana Robinson … Κα Jenkins
Chris Rock … το αγόρι -μεγαλύτερο- (φωνή)
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Robert Zemeckis, Kenya Barris, Guillermo del Toro
Παραγωγή: Alfonso Cuaron, Guillermo del Toro, Luke Kelly, Jack Rapke, Robert Zemeckis
Μουσική: Alan Silvestri
Φωτογραφία: Don Burgess
Μοντάζ: Ryan Chan, Jeremiah O’Driscoll
Σκηνικά: Gary Freeman
Κοστούμια: Joanna Johnston
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Roald Dahl’s The Witches
- Ελληνικός Τίτλος: Οι Μάγισσες
- Εναλλακτικός Τίτλος: The Witches
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Οι Μάγισσες (1990)
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: The Witches του Roald Dahl.
- Σενάριο: Οι Μάγισσες (1990) του Allan Scott.
Παραλειπόμενα
- Το 2008, ο Guillermo del Toro σχεδίαζε να κάνει τη διασκευή εν είδει stop-motion κινούμενα σχέδια. Επί 10 χρόνια όμως δεν ακούστηκε τίποτα νεότερο, μέχρι που ανακοινώθηκε ότι θα το αναλάβει ο Robert Zemeckis ως ζωντανή παραγωγή.
- Βασισμένο στο κλασικό παιδικό βιβλίο του 1983, αλλά και με στοιχεία από την πρώτη του κινηματογραφική εκδοχή το 1990 από τον Nicolas Roeg, με πρωταγωνίστρια την Anjelica Huston.
- Κεντρικές αλλαγές σε σχέση με την αυθεντική πηγή αποτελούν η αλλαγή χρονολογίας-τοποθεσίας από το Λονδίνο των 1980 στην Αλαμπάμα των 1960, αλλά και ότι ο νεαρός ήρωας δεν είναι πλέον Βρετανός με νορβηγική καταγωγή, αλλά αφροαμερικανός.
- Κινηματογραφικό ντεμπούτο για τον νεαρό Jahzir Bruno.
- Μεγάλη “μάχη” για τον ρόλο της ανώτατης μάγισσας, με υποψήφιες τις: Claire Foy, Uma Thurman, Naomie Harris, Kate Winslet, Charlize Theron, Catherine Zeta-Jones, Kristin Kreuk, Salma Hayek, Marsha Thomason, Cate Blanchett, Berenice Marlohe, Penelope Cruz, Halle Berry, Keira Knightley, Angelina Jolie, Natalie Portman, Kate Beckinsale, Charlotte Riley, Natalie Dormer, Christina Ricci, Vera Farmiga, Kirsten Dunst, Helena Bonham Carter, Jessica Biel και Marion Cotillard. Πιο κοντά όμως από όλες βρέθηκε η Jennifer Lopez που για μία στιγμή θεωρούνταν ότι πήρε τον ρόλο.
- Λόγω της υγειονομικής κρίσης, έκανε πρεμιέρα στο συνδρομητικό HBO Max για τις ΗΠΑ. Ακολούθως, η Warner Bros. ανέλαβε την παγκόσμια διανομή του.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 1/11/2020
Τα τελευταία 15 τουλάχιστον χρόνια αναζητούμε την υπογραφή του Robert Zemeckis που ήταν κάποτε εγγύηση, και δεν τη βρίσκουμε. Δεν έχει χάσει το ύφος που τον είχε κάνει τόσο αγαπητό, αλλά λείπει το άγγιγμα του Μίδα που τον έκανε τόσο ξεχωριστό. Εδώ δυστυχώς φτάνει στο ναδίρ της έμπνευσης του, αφήνοντας όμως μια σπίθα εδώ κι εκεί, που ωθεί σε ελπίδα για ολική ανασυγκρότηση κάποια στιγμή στο μέλλον.
Δεν σνόμπαρε ποτέ ο Zemeckis τα τεχνολογικά θαύματα των ειδικών εφέ, το αντίθετο μάλιστα, αλλά πρώτη φορά πνίγηκε έτσι μέσα σε αυτά. Παρότι σε σημεία λειτουργούν, επί του συνόλου η ψηφιακή υπερφόρτωση του φιλμ κάνει ζημιά. Έχει χαθεί ο συναισθηματικός παράγοντας, και η μάχη ανάμεσα στην παιδικότητα και το διαβολικό στοιχείο αποτυπώνεται σαν να βγαίνει από βιντεοπαιχνίδι. Πάνω στο ίδιο ζήτημα, υπάρχουν στιγμιότυπα αυστηρώς ακατάλληλα για ενήλικες, και άλλα ικανά να ξαφνιάσουν τις μικρές ηλικίες. Μάστορας κάποτε ο αμερικανός δημιουργός στο να κρατάει τα γκέμια ανάμεσα στο οικογενειακό θέαμα και το σκοτάδι, εδώ είναι χαμένος στην αρτιότητα του CGI.
Επί του σεναρίου, έχουμε κάτι παράδοξο. Λογικά ο Roald Dahl θα ενέκρινε ευκολότερα αυτή την εκδοχή από εκείνη του Nicolas Roeg του 1990, αλλά το φιλμ είναι καντάρια κατώτερο εκείνου. Κι αυτό επειδή ο Zemeckis δεν ξεχνάει ποτέ τον διδακτικά συμβολικό χαρακτήρα του βιβλίου, και γεμίζει το κείμενο με εκείνες τις φράσεις που βγάζουν χρήσιμο ζουμί για τα ανήλικα μυαλά, αλλά έχει μπερδέψει το σκοτεινό με το θριλερικό. Όσο κι αν είναι καταπληκτική η απεικόνιση της Anne Hathaway ως μέγα μάγισσας, κι όσο κι αν τα εφέ τη συγκεκριμένη ενσάρκωση την κολακεύουν, δεν παύει να ανήκει ξεχωριστά σε άλλου είδους ταινίας, πιο γκροτέσκας και ελάχιστα αστείας. Δεν υπάρχουν πουθενά τα υπονοούμενα που άφηνε η Anjelica Huston στον ίδιο ρόλο, και η όλη γοητεία της Hathaway πάει χαράμι σε λάθος ταινία.
Σε αυτό το μάλλον μπερδεμένο ποιοτικά φιλμ, εντέλει διασώζεται με άνεση ο πιο απλοϊκός από όλους τους παράγοντες του. Όντας ταινία ενός ανθρώπου που δεν θα γινόταν να έχει ξεχάσει τελείως τους ψυχαγωγικούς όρους, εντέλει επί του συνόλου έχουμε ένα έργο που αν το συμπαθήσεις στο ελάχιστο, είναι ικανό να το αναζητήσεις και για δεύτερη ή τρίτη θέαση στο μέλλον. Φέρει αυτά τα στάνταρ της χολιγουντιανής εφετζίδικης ταινίας, με έναν κρυφό αέρα από το νοσταλγικό άγγιγμα του Zemeckis, που όπως και να το κάνουμε ένα βάρος το έχει στον χώρο. Έτσι, αν δεν φοβάστε ότι σε μικρά σημεία ο μικρός σας μπορεί να τα «χρειαστεί» με τις μαγισσούλες, πρόκειται για ένα οικογενειακό θέαμα που εύκολα χαζεύει και ο μεγαλύτερος σε ηλικία.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
Χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο, βλέπεται πολύ ευχάριστα. Από εκεί και πέρα το θέμα είναι ποιος θα πάει να το δει στον κινηματογράφο αφού έχει βγει ήδη και σε DVD/Bluray στις σοβαρές χώρες και όποιος ήθελε να το δει το έχει δει ήδη και σιγά μην περίμενε από μια Ελληνική εταιρία διανομής, πότε θα τις καπνίσει να το φέρει και έδω..Αξιολόγηση 3/5