
Οικογένεια Γουίλομπι
- The Willoughbys
- 2020
- Καναδάς
- Αγγλικά
- Κινούμενα Σχέδια, Κωμωδία, Οικογενειακή, Περιπέτεια
Πιστεύοντας ότι είναι προτιμότερο να μεγαλώσουν μόνα τους, τα παιδιά της οικογένειας Γουίλομπι καταστρώνουν ένα σκανταλιάρικο σχέδιο για να στείλουν τους εγωιστές γονείς τους διακοπές. Στη συνέχεια, τα αδέλφια ξεκινούν μια περιπέτεια “υψηλής πτήσης” για να βρουν την αληθινή έννοια της οικογένειας.
Σκηνοθεσία:
Kris Pearn
Rob Lodermeier (βοηθητικός)
Κύριοι Ρόλοι:
Will Forte … Tim Willoughby (φωνή)
Maya Rudolph … Linda (φωνή)
Alessia Cara … Jane Willoughby (φωνή)
Terry Crews … διοικητής Melanoff (φωνή)
Sean Cullen … Barnaby A Willoughby/Barnaby B Willoughby (φωνή)
Martin Short … Κος Willoughby (φωνή)
Jane Krakowski … Κα Willoughby (φωνή)
Ricky Gervais … η γάτα (φωνή)
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Kris Pearn, Mark Stanleigh
Στόρι: Kris Pearn
Παραγωγή: Luke Carroll, Brenda Gilbert
Μουσική: Mark Mothersbaugh
Μοντάζ: Ken Schretzmann, Fiona Toth
Σκηνικά: Kyle McQueen
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The Willoughbys
- Ελληνικός Τίτλος: Οικογένεια Γουίλομπι
Σεναριακή Πηγή
- Βιβλίο: The Willoughbys της Lois Lowry.
Παραλειπόμενα
- Τεχνική: Computer-animated (ψηφιακό)
- Το 2015, τα καναδικά Bron Studios πήραν τα δικαιώματα του βιβλίου, και αρχικά προσέλαβαν τον Adam Wood για να το σκηνοθετήσει. Ο Kris Pearn είχε αναλάβει μόνο το σενάριο, αλλά το 2017 του παρέδωσαν και τη σκηνοθεσία.
- Το Netflix ανάλαβε από πολύ νωρίς την αποκλειστική διανομή του φιλμ.
- Και στα ελληνικά, με τις φωνές των: Δημήτρης Μάριζας (ο γάτος), Τηλέμαχος Κρεβάικας (πατέρας), Σοφία Παναηλίδου (μητέρα), Νίκη Γεωργακάκου (Τζέιν), Παναγιώτης Αποστολόπουλος (Μπάρναμπι), Γιώργος Ματαράγκας (Τιμ), Τζωρτζίνα Καραχάλιου (Νταντλ), Βασίλης Μήλιος (Μέλανοφ), Ινώ Στεφανή (Αϊρίν Χομς), Ανδρεάς Ρήγας, Πέτρος Δαμουλής, Στρατής Μουρλάς, Γιώργος Μικρογιαννάκης, Ιφιγένεια Στάικου, Μαρία Πλακίδη, Χρήστος Συριώτης, Πέγκυ Μανωλά. Τραγουδούν: Νίκη Γεωργακάκου, Ερασμία Μαρκίδη, Μαρία Κατριβέση, Βασίλης Δημακόπουλος, Στρατής Στηλ. Σκηνοθετική επιμέλεια: Μαρία Πλακίδη. Μετάφραση: Λένα Μαραβέα. Στίχοι: Ηλίας Ματαμής.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Κεντρικό τραγούδι είναι το I Choose με την Alessia Cara.
Κριτικός: Νίκος Ρέντζος
Έκδοση Κειμένου: 8/5/2020
Το θέμα της δημιουργίας οικογένειας και κυρίως το πότε γίνεσαι γονιός, είναι ένα αρκετά δύσκολο στην ανάλυσή του θέμα και θεωρώ ότι οι απαντήσεις που θα πάρεις αν θέσεις το ερώτημα θα είναι πολλές και διάφορες. Κάποιος μπορεί να νιώσει έτοιμος σε νεαρή ηλικία, άλλος να θέλει να ζήσει την εργένικη ζωή περισσότερο, ενώ μέσα στις επιλογές υπάρχει πάντα και η μη ανάγκη από το άτομο για δημιουργία οικογένειας, συχνότερα στους άντρες. Όπως και να έχει, όλα είναι αποδεκτά και κανείς δεν μπορεί να υποδείξει με σαφήνεια τίποτα σε κανέναν. Αυτό που μπορείς να υποδείξεις με μεγαλύτερη ευκολία είναι περιπτώσεις ανθρώπων που δεν θα έπρεπε να γίνουν γονείς. Αυτό θα κάνουμε σήμερα, μιλώντας σας για τους Γουίλομπι.
Η μητέρα κι ο πατέρας Γουίλομπι ήταν και είναι τρελά ερωτευμένοι. Περνούσαν και περνούν όλες τις ώρες της ημέρας και της νύχτας μαζί, στο παλιό αρχοντικό τους στο κέντρο μια μεγαλούπολης, ανταλλάσσοντας γλυκόλογα, αγκαλίτσες και τρυφερά φιλιά. Δυο τόσο ερωτευμένοι άνθρωποι θεωρείς ότι θα φέρουν στη ζωή ένα τυχερό παιδί, που θα ζήσει σε ένα περιβάλλον γεμάτο αγάπη και αρμονία. Κι όμως, όχι! Το πρώτο παιδί, ο μικρός Τιμ, μεγάλωσε χωρίς να γνωρίζει τι σημαίνει πραγματική αγάπη από τους γονείς του. Αόρατος ήταν γι αυτούς. Το ίδιο και το δεύτερο παιδί, η γλυκιά Τζέιν. Μεγάλωσε μαζί με τον αδερφό της σαν να μην υπάρχουν για τους γονείς τους, οι οποίοι συνέχιζαν να ζουν τον έρωτά τους. Έλα όμως που δεν σταμάτησαν εκεί! Έφεραν στη ζωή και τους δίδυμους Μπάρναμπι, για να τους παρατήσουν κι αυτούς μαζί με τα άλλα δύο μεγαλύτερα αδέλφια τους. Τα αδέλφια, με τα χαρακτηριστικά κόκκινα μαλλιά των Γουίλομπι, μεγάλωναν στην ουσία μόνα τους, τρώγοντας ό,τι περίσσευε από τους σκληρούς γονείς τους. Το παράδοξο είναι ότι ήταν με τον τρόπο τους ευτυχισμένα. Μέχρι που είδαν πώς ζουν οι αληθινές οικογένειες. Σκέφτηκαν λοιπόν να στείλουν τους γονείς τους σε ένα ταξίδι από το οποίο δύσκολα θα μπορούσαν να επιστρέψουν. Έφτιαξαν ένα ψεύτικο διαφημιστικό για ταξίδι στις Άλπεις, με ψεύτικες πληροφορίες, ελπίζοντας ότι θα συμβεί το αναπόφευκτο.
Έτσι οι γονείς έφυγαν και τα παιδιά έμειναν πίσω αλλά όχι εντελώς μόνα τους. Οι σκληροί γονείς τους φρόντισαν να προσλάβουν μια νταντά, για να μη βρουν το σπίτι σε άθλια κατάσταση όταν επιστρέψουν κι όχι φυσικά για να προσέχει τα παιδιά. Η νταντά όμως ήταν αυτή που θα άλλαζε τη ζωή των παιδιών για πάντα. Θα τα μάθαινε να έχουν εμπιστοσύνη στους ανθρώπους και τον εαυτό τους, και να ζουν τη ζωή τους όπως θα πρέπει να κάνει κάθε παιδί στην ηλικία τους.
Περίεργο παραμύθι, έτσι; Σας μοιάζει λίγο σκληρό για να το παρακολουθήσουν πιτσιρίκια, αλλά πιστέψτε με, δεν είναι. Μήπως είναι η πρώτη φορά που έργα για παιδιά χρησιμοποιούν τη σκληρή πλευρά της ζωής για να πουν αυτό που θέλουν; Έτσι κι εδώ, η απανθρωπιά των γονιών Γουίλομπι δεν είναι ικανή να πληγώσει κανέναν θεατή, μιας και ο κόσμος που κινείται το παραμύθι μας είναι αρκετά πολύχρωμος, και σύντομα κάνει την εμφάνισή της η νταντά και ένας ιδιοκτήτης εργοστασίου ζαχαρωτών (Γουίλι Γουόνκα, ακούς;) που φροντίζουν να προστατέψουν τα παιδιά (και της ιστορίας αλλά και τους θεατές) απ’ οτιδήποτε βλαβερό θα μπορούσε να υπάρξει.
Ο κόσμος των Γουίλομπι παρουσιάζεται με ένα σύγχρονο animation με αισθητική stop-motion, έντονα χρώματα που γίνονται ακόμα πιο έντονα στο εργοστάσιο ζαχαρωτών, όμορφα σχεδιασμένους χαρακτήρες και αρκετό χιούμορ. Τα πιτσιρίκια μπορεί να μην το καταλάβουν απόλυτα, αλλά θα περάσουν καλά. Οι μεγάλοι και θα το καταλάβουν και θα περάσουν κι αυτοί σχετικά καλά την ώρα τους ή έστω ανώδυνα. Έχω την αίσθηση ότι είναι ένα παραμύθι σχεδιασμένο για παιδιά που στοχεύει όμως στις μεγαλύτερες ηλικίες, τόσο με το υπόβαθρο της θεματικής του όσο με την ακρίβεια του σχεδιασμού του.
Βαθμολογία: